U had dat natuurlijk al begrepen. Iemand die uit Zuid-Amerika afkomstig is: die is wat men tegenwoordig ‘cultureel christen’ noemt.

Ach, ik houd u niet voor de gek: geen cultureel christen, maar cultureel katholiek. In Amsterdam of Friesland zou ik me minder goed thuis voelen dan in Brabant. Ik ga nooit naar een dienst, zelfs niet met Kerstmis. Maar ik mag graag kerkgebouwen bezoeken. Het voelt voor mij toch heel anders wanneer men een kerkgebouw sloopt dan een oud bankgebouw of woongebouw.

Ja, ik ben bekend met het feilen van de moederkerk. Ik vind dat aanschurken tegen de moskee van Mohammed maar niks, maar het doet me stiekem wel een beetje goed dat die van de protestanten het nog bonter maken. Uit het Vaticaan komt af en toe nog wel eens een verstandige opmerking over het dossier ‘islam’. Nee, die Franciscus vind ik geen verbetering in vergelijking met Benedictus en ja, ik weet van de pedofilie-schandalen. Ik vind het goed dat bij het optreden daartegen niemand gespaard wordt.

In Vlaanderen deed de politie een jaar of drie geleden een inval bij het aartsbisdom. Ze legde beslag op computers en administratie. Bisschoppen moesten mee naar het politiebureau. Het steekt me dan weer dat die Belgen minder hard optreden tegen mohammedaanse voormannen.

De helft van de akelige verhalen over Vaticaan en katholieken bestaat uit verdraaiingen door haters. Ik erger me af en toe aan overdreven harde aanvallen op de kerk, maar wat ik op dit gebied vorige week tegenkwam maakte me echt boos. En ook weer een beetje blij omdat het zo walgelijk is dat het bijna niet anders kan dan dat het verhaal weer bij zes of zeven mensen de ogen opent.

Jane Gumb
Ik heb de afbeelding hierboven ‘Jane Gumb als model’ genoemd. Jane Gumb is een personage uit de beroemde film The silence of the Lambs. Gumb is de seriemoordenaar in die film. Een ander personage uit die film is nog beroemder geworden dan deze film: Hannibal Lecter, psychiater en kannibaal.

Gumb ontvoert jonge vrouwen die wat aan de mollige kant zijn. Hij houdt ze een tijd gevangen in een diepe put in de kelder van zijn extreem naargeestige huis. Dan vermoordt hij ze en oogst dan hun huid. Van stukken huid van verschillende van zijn slachtoffers naait hij een soort jurk voor zichzelf. Je zou het de ultieme vorm van ‘cross-dressing’ kunnen noemen. Tegelijkertijd de bekendste en gruwelijkste regel uit de film komt uit de mond van dit personage: “It puts the lotion on its skin, or it gets the hose”. Gumb zegt dit tegen zijn laatste slachtoffer, in de put. De lotion is bedoeld om haar dode lichaam later gemakkelijker te kunnen villen.

Hij spreekt zijn slachtoffers aan met ‘het’ om hen te ontmenselijken. De moeder van het slachtoffer – een senator – voelt het belang van dat ontmenselijken feilloos aan. Wanneer ze zich via de televisie tot de cross-dresser richt, gebruikt ze in elke zin de naam van haar dochter in de hoop dat er ergens binnen in het monster toch nog een restje menselijkheid zit, dat ze zo misschien kan bereiken. Er zijn mensen die de film niet alleen durven bekijken: zo goed zijn die twee weerzinwekkende personages neergezet door de acteurs.

Mens Delaney
De gestoorde persoon op het andere deel van de afbeelding heet Martine Delaney. Dat is geen acteur maar het boegbeeld van de Groenen in Nieuw Zeeland. Geen hermafrodiet of chirurgisch omgebouwde man, maar een travestiet. Hij heeft een relatie met iemand die er uitziet als een vrouw en er is ook of andere relatie tussen dit tweetal en een kind.

Deze Delaney heeft de katholieke kerk in zijn land juridisch aangeklaagd omdat de kerk het gewaagd heeft zonder toestemming van Delaney een brochure uit te geven waarin ze háár visie geeft op het huwelijk. De traditionele opvatting zeg maar. Volgens Delaney en kornuiten is het uitdragen van deze opvatting discriminatie. Zelfs op katholieke scholen mag deze opvatting niet onder de aandacht gebracht worden van jongens en meisjes. In de brochure van de kerk lees je deze vriendelijke woorden over homoseksualiteit:

The Catholic tradition teaches that every human being is a unique and irreplaceable person, created in the image of God and loved by Him. Because of this, every man, woman and child has great dignity and worth which can never be taken away. This includes those who experience same-sex attraction. They must be treated with respect, sensitivity, and love …

Maar ook het o zo kwetsende:

Same-sex friendships are of a very different kind: to treat them as the same does a grave injustice to both kinds of friendship and ignores the particular values that real marriages serve …

Ze zullen vast ook wel bestaan, maar een priester bij wie de geestelijke gestoordheid er zo dik bovenop lag als bij dit exemplaar van de menselijke soort homo politicus ben ik nog nooit tegengekomen. In plaats van dat dit betreurenswaardige menneke bekeken wordt met meewarigheid krijgt het volop steun. Gek hè, het lijkt nu wel of ík Delaney aan ontmenselijken ben. Het is echter juist een hoeksteen van de doorgedraaide overtolerantie voor de transgenderij dat men niet wil spreken over hij, zij, hem, haar.

Zoek eens naar afbeeldingen met “buttons pro-nouns”. Je kijkt je ogen uit! Ik vond er een met ‘Black Trans Lives Matter’. Maar deze is nog krankzinniger: spreek mensen met een meervoudige persoonlijkheidsstoornis aan met de meervoudsvorm.

En er komen WC-wetten aan. Jongetjes mogen ook best naar de meisjes-WC als ze daar liever heen gaan. Nee! Rot op. Eigenlijk ben ik nog het meest boos over dat de transgenderij-beweging zich via de onderwijzeressen richt op de kinderen. Het doet me denken aan Stalin: kinderen die geleerd werd om hun ouders aan te geven.

Geen solidariteitsboerka
Het is anders, minder prettig, om homoseksueel te zijn. Of doof. Of diabeticus. Of erg klein. Dat verandert niet door te doen alsof het precies hetzelfde is als heteroseksueel, horend etc. Het ontkennen van het verschil met ‘normale’ mensen is geschift en eigenlijk ook niet aardig. En ja, iedereen wijkt wel in iets af van een of andere norm.

In het Westen bestaat er een steeds grotere gekte in het omgaan met ‘afwijkingen’. Met de erkenning van het bestaan van homofilie kwam er niet alleen ook erkenning van het bestaan van pedofilie, maar ook een stroming die seks met kinderen dan ook maar wilde goedpraten. Goed beschouwd ten koste van het imago van homo’s dus!

Het erkennen van het bestaan van hermafrodieten en gevallen van extreme verwarring over eigen seksualiteit, is vervormd tot een soort ‘recht’ op het chirurgisch boetseren van een lichaam naar eigen ontwerp. En erger nog: er zijn ouders die bij hun kind verwarring over seksualiteit en/of onvrede met bepaalde aspecten van man- of vrouwrol constateren en die verwarring dan gaan aanmoedigen. Munchausen-by-proxy heet deze gevaarlijke psychische aandoening.

Nee, omdat er mensen zijn die slecht ter been zijn, voeren we geen verbod op trappen in. Nee, omdat sommige mensen een afstotelijk uiterlijk hebben voeren we geen verplichte solidariteitsboerka voor mannen en vrouwen in. Kinderen kunnen opgroeien tot evenwichtige volwassenen zelfs als ze géén ouders hebben of wanneer ze slechts één ouder hebben en dus zeker wanneer ze opgevoed worden door twee vrouwen. Kinderen die opgroeien met een vader en een moeder kunnen opgevoed worden tot volkomen verknipte tieners en volwassenen. En toch is er heel veel voor te zeggen dat opgroeien met een vader en een moeder beslist anders is dan opgroeien bij twee mannen, of in een harem.

Je moet nodig zelf in therapie wanneer je denkt dat je je zoontje als dochter moet opvoeden of andersom. Meegaan met het waanidee (bij je kind!) dat hij/zij in een verkeerd lichaam zit is als het aanbieden van een liposuctie behandeling aan een anorexia patiënt.