Vandaag staat een opiniestuk in De Volkskrant waarvan het belang niet mag worden onderschat.

Het betoog van Berend Verhoeff lijkt op het eerste gezicht een oproep tegen de nefaste inmenging en reclameactiviteiten van grote bedrijven. Dat dat te makkelijk is, tonen de statistieken. Veel te veel mensen worden dagelijks op ontzaglijke hoeveelheden medicatie getrakteerd, waarmee de kunstmatigheid van ons welbevinden een fait accompli lijkt.

Nu ben ik geenszins van de homeopathische dan wel de gezondleven lobby, maar onmiskenbaar is dat de pharmaceutische industrie ertoe neigt ons allerhande middeltjes aan te smeren. En dat men bereid is ver te gaan om artsen en apothekers te stimuleren daarin mee te gaan.

Alles gebaseerd op de overtuiging dat het leven maakbaar is, waarbij het er weinig toe lijkt te doen of dat via een druk op de knop van de medicijnpomp is, dan wel door ons te manipuleren in de gewenste richting. Het zijn uitingen van dezelfde gedachte: het moet mogelijk zijn alle mensen tot min of meer dezelfde standaard te vormen. In hoeverre dat reëel of werkelijk een goed idee is, komt maar in weinig mensen op te vragen.

Een paar jaar terug schreef ik een column naar aanleiding van het bericht dat autisme in de toekomst te genezen zou zijn. Grappig genoeg is autisme sindsdien uit de lijst van psychische aandoeningen geschrapt, al zijn er nog steeds instituten die zich er mee bezig houden. Via een andere weg werd mijn toenmalige vraag dus beantwoord.

Zo gemakkelijk zal het het betoog van Berend Verhoeff echter niet vergaan, doodeenvoudig omdat er teveel geld mee is gemoeid. De lijst aanbevelingen in het stuk toont al wat de hobbels zullen zijn.

1. Geaccrediteerde nascholing voor psychiaters mag niet meer georganiseerd of gefinancierd worden door de farmaceutische industrie
2. De leden van commissies die behandelrichtlijnen opstellen mogen geen financiële relaties hebben met de farmaceutische industrie
3. Bestuursleden van de beroepsvereniging (NVVP) dienen vrij te zijn van financiële relaties met de industrie
4. Wetenschappelijke tijdschriften moeten reclamevrij zijn en redacties mogen geen financiële relaties hebben met de farmaceutische industrie

En aangezien dit precies is waarom hij dit schreef, is het van belang er meer aandacht aan te schenken aleer het af te doen als iemand die te hoop loopt tegen de macht van de grote bedrijven. Want zoals elke paranoïde mens weet: het feit dat je paranoïde bent, betekent niet dat ze niet achter je aan zitten.

Ook daarom is voorkomen beter dan genezen.