DE WERELD NU

De professionaliteit van de docent

onderwijs

Tegenstanders van het Nieuwe Leren zien de vakinhoudelijke kennis van de docent als de kern van zijn professionaliteit.

Het Nieuwe Leren vormt een driedubbele bedreiging van die professionaliteit van de leerkracht. Zijn autonomie om zijn eigen vak naar ‘eigen inzicht’ te onderwijzen wordt beperkt Dat projecten vaak vakoverschrijdend zijn, zodat zijn kennis op onderdelen te kort schiet, is een tweede bedreiging. De derde bedreiging is de kans – en die is behoorlijk groot – dat de vakdocent wordt vervangen door een minder hoog opgeleide z.g. begeleider.

“De contacturen met vakdocenten nemen af, lager gekwalificeerde, want goedkopere begeleiders nemen hun plaats in en vaksecties worden ontmanteld tot jaarteams met thematische lesprogramma’s.”

De Vereniging voor Beter Onderwijs stelt dan ook dat een verbetering van het onderwijs begint bij eerherstel voor de vakdocent. Hij moet zijn autonomie terugkrijgen.

Voor de pleitbezorgers van het Nieuwe Leren schuilt de kern van de professionaliteit van de docent niet in de vakinhoud, maar in de pedagogiek en de didactiek. De centrale vraag is niet hoe loods ik de leerlingen door de lesstof, maar hoe organiseer ik het onderwijs zo dat leerlingen inzicht krijgen in het vakgebied? Daarvoor is het noodzakelijk om te zorgen dat leerlingen willen leren en dat ze snappen wat ze met de verworven kennis en vaardigheden kunnen doen. De professionele begeleider maakt leerlingen alert op wat ze nog niet weten, zodat ze hun inzicht kunnen verdiepen. “Een goede leraar stelt leerlingen wedervragen”.

Martin Sommer ontdekte tot zijn schrik dat de Onderwijsraad onlangs had geconstateerd dat studenten aan de lerarenopleidingen 80 procent van hun tijd besteden aan didactiek, pedagogiek en onderwijskunde. Nog maar een vijfde van de tijd zou in de vakinhoudelijke scholing zitten

Het nieuwe leren lijkt te laboreren aan de gebreken waaraan veel nieuwe systemen uit de gammawetenschappen lijden. Het doet andere dingen dan de uitvinders er van verwacht hadden. Zo’n vervanging van beroepsleraren door goedkopere begeleiders is natuurlijk nooit de bedoeling geweest, maar het komt wel goed uit in een tijd van bezuinigingen. En ook dat in de leraren opleidingen nog maar 20% van de tijd besteed wordt aan vakinhoudelijke zaken hoort je niet te verbazen. De nieuwe leraren worden nu op andere dingen afgerekend dan op hun vakinhoudelijke kennis en dan krijg je dat.


Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp

3 reacties

  1. Wim schreef:

    “Onderwijs is voor 75% vragen beantwoorden die leerlingen niet uit zichzelf stellen”, stelt Dr. Richard Toes, lid van de Onderwijsraad, als kritiek op het Studiehuis. Toes pleit al veel langer voor herwaardering van de rol van de docent al degene die vakkennis overdraagt… Tegen de huidige trend in, zeg maar.

  2. hendrikush schreef:

    Alleen onderwijskundigen zijn in staat om de onderwijsbehoeften van de maatschappij tot ver in de toekomst te bepalen. Andere wetenschappers kunnen bij hen te rade gaan om te leren hoe ze hun beperkte voorspellingshorizon kunnen verleggen.
    Uiteraard is er geen rekening gehouden met de instroom van analphabeten en andersgelovigen in ons onderwijssysteem.

  3. Cool Pete schreef:

    Onderwijs is er om te leren :
    lezen, schrijven rekenen; aardrijkskunde, natuurkunde, biologie, geschiedenis;
    daarna : vak-onderwijs; daarna : wetenschappelijke methoden.

    AL HET ANDERE, IS PROPAGANDA.