De partisane MSM hebben als hun leidende voorbeeld de Amerikaanse pers gekozen. Dat dat steeds kritieklozer gebeurde kwam op een ongelukkig moment.

De illusie van onafhankelijkheid binnen de MSM wordt nergens zo diep geloofd als binnen diezelfde Main Stream Media. In hun beweringen lijken ze steeds vaker Main Steam Media – voor reflectie is te weinig tijd over, en bovendien weet men hoe het zit, nietwaar? Doorduwen die mening dus. Vooringenomenheid is troef.

Meningen, geen feiten, kenmerken de moderne MSM daarom nog het meest. Veel journalisten beseffen vandaag de dag niet eens dat wat ze opschrijven meningen zijn die hen eerder of van elders zijn gevoerd. Een sterk element daar toe is dat men herkenbaar vaak al besloten heeft op wie men vertrouwen wil, en daar vervolgens de meningen bij zoekt die dat ondersteunen. Dat het veel journalisten te vaak aan basis kennis en algemene ontwikkeling ontbreekt is een handicap die bijna onoverkomelijk is. Mede door dit gebrek aan mogelijkheden tot kritische zin is een pers ontstaan die in gezamenlijkheid blundert, en daardoor ook meent het recht te hebben afwijkende meningen te smoren. Kleine afwijkingen van het algemeen heersende beeld worden gaandeweg bijgesteld, en in nieuwsuitingen aan gepast of bijgevijld. Dat andere journalisten – er op vertrouwend dat hun voorgangers deugdelijk werk verrichtten – daarop voortbouwen, doet een lawine van feitelijke onjuistheden het zicht op de feitelijke waarheid vertroebelen.

Het is vloeken in de journalistieke kerk, maar precies dit punt is waar een nieuwsbedrijf als Russia Today zeer gunstig afsteekt bij haar westerse tegenhangers. Er wordt gemanipuleerd en weggelaten dat het een aard heeft (al naar gelang het belang voor Rusland), want een staatszender is het zeer beslist. Maar de feiten die men meldt kloppen vrijwel altijd heel goed, het zijn de interpretatie en het narratief waarbinnen die gebracht worden die vaak niet deugen. Als je dat vergelijkt met de manier waarop de moderne westerse media opereren, dan schrik je je dood. Niet alleen is het narratief daar vaak al ondeugdelijk, er worden geen vragen gesteld bij evidente gaten in een verhaal, en de logica die er tegen in stelling wordt gebracht wordt weggewuifd. Weggewuifd! Men snapt het zelf niet, of schaamt zich er niet voor.

In geval van zenders als Russia Today kun je volstaan met eerst kijken wat het belang van Rusland bij een bepaald bericht is, en dan deducerend de feiten tussen de mening vandaan pulken. In de westerse media werkt dat niet meer. Zonder kennis van het van staatswege geventileerde narratief is het niet langer mogelijk met zekerheid te bepalen wat feit en fictie is in wat de staatsomroep ons dagelijks voorschotelt. Slechts door meerdere bronnen naast elkaar te leggen (regio-omroepen brengen vaak gedetailleerder en beter gefundeerd nieuws dan de NOS) kom je ergens. Maar ook dan is het moeilijk zonder voorafgaand kennis van een bekend verondersteld narratief te bepalen waar feit over gaat in fictie of eenvoudig wensdenken.

Heeft de Nederlandse nieuws consument dat niet door? Meer dan de media beseffen: toen we vorige maand Teletext betrapten op een uitglijder door de realiteit te vermelden en daar een raillerend stukje over schreven, stond onze server twee dagen roodgloeiend. Een heel schokkend stukje was het niet, maar alle stukjes waarvan je aangeeft dat je de NOS tuk hebt, zijn grote successen bij een lezerspubliek dat onze normale doelgroep ver overstijgt. Dat laat zien dat de lezers van de NOS het wel door hebben, maar zo goed en zo kwaad als het gaat proberen er wat van te maken.

Ziet men dat zelf niet? Klaarblijkelijk wil men dat ook al niet weten. Het leven wordt zo wel simpeler, maar de kwaliteit gaat er niet op vooruit. Want ook politici schijnen et denken dat het in stand houden van bepaalde illusies werkt. Niets is minder waar. Een leuk voorbeeld? Onderstaand filmpje van Nancy Pelosi was overduidelijk plagend bedoeld, maar de Amerikaanse politica eiste van FaceBook dat het bedrijf het filmpje stante pede verwijderen moest. Het geen FB weigerde:

Wat volgde maakte het incident tot een farce die kenmerkend is voor de manier hoe dingen tegenwoordig werken:

House Speaker Nancy Pelosi (D-CA) claimed on Wednesday that Facebook’s refusal to remove an altered video of her proves that company was actively contributing to Kremlin interference in the 2016 US election.

Terwijl FB al behoorlijk meewerkt aan veel zaken die de democraten na aan het hart ligt. Goed voorbeeld is een berichtje over een dieet dat niet binnen het voorgeschreven discours valt, en dat door FB weg werd gecensureerd. De meeste Amerikaanse MSM schijnen dit normaal te vinden. Ook de ophef rondom president Trump en wat aan hem al dan niet fout is kent vele hoogtepunten waarbij de MSM zich van hun slechtste kant lieten zien. Bizar is ook dat de Amerikaanse MSM hun narratief zonder verdere uitleg of herstel soms 180 graden omkeren als hen dat beter uitkomt om president Trump in een kwaad daglicht te stellen. Zo krijsten de media een jaar of vier, vijf terug nog om het ontslag van CIA-directeur Brennan, toen deze del uitmaakte van het kabinet van Obama. Terwijl diezelfde Brennan nu hardnekkig verdedigd wordt tegen onderzoeken naar zijn handel en wandel aangaande het begin van Russiagate. En Russiagate was gepland als de val van Trump, derhalve kan Brennan niet slecht meer zijn. Ook in retrospectief niet.

In de volgende twee delen zal ik hier gedetailleerder in gaan op specifieke terreinen waarop u waakzaam dient te zijn en nog wat meer voorbeelden geven.

---

De rest van deze korte serie kunt u hier vinden.