Er wordt vandaag gepraat over fraude op de Nederlandse school in Qatar. Maar de vraag die ik mis is: wat doet een Nederlandse school in Qatar?

Het probleem dat een aantal (fors) leerlingen een Nederlands diploma gekregen heeft boeit mij eerlijk gezegd weinig. Als een Pool mij een diploma van een Wit-Russische hogeschool toont om te bewijzen dat hij kan lassen, verwijs ik hem eerst ook naar de werkplaats om daar een paar rupsjes te trekken teneinde zijn vakmanschap te tonen. Diploma’s zijn maar papier, de inhoud uit het WitRussisch vertalen doen ze in Polen maar.

Dat men ergens onder de indruk zou kunnen raken van een Nederlands diploma? Wat een koloniale gedachte! Er zijn méér dan 15 erkende staten van belang in de wereld van tegenwoordig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld in 1910. Nederland zit mogelijk nu nog net binnen de top-25, onderwijskundig gezien, maar zeker is dat bepaald niet.

Dat er dus al in 2011 259 leerlingen een diploma kregen dat niet aan de Nederlandse standaarden zou voldoen wil ik best aannemen, maar ik lig er niet wakker van. Fraude? Dat is maar een woord dat in Nederland misschien betekenis heeft, maar niet in Qatar.

Een Australische hoogleraar meldde zich bij de directie met klachten over studenten met slechte prestaties, die zomaar werden doorgelaten naar het derde of vierde jaar. Hij verliet de school omdat hij zijn academische reputatie niet langer op het spel wilde zetten.
Ook een andere docent trok aan de bel over onverklaarbaar opgehoogde cijfers voor tentamens en “meer dan twintig studenten” die geld en cadeaus aan medewerkers gaven in ruil voor hogere cijfers. Ook hij vertrok.

Wat ìk weten wil, is waarom een Hogeschool uit Leeuwarden een dependance heeft geopend in Qatar, wat de toegevoegde waarde is voor de hoofdactiviteiten in Leeuwarden en of er Nederlands belastinggeld aan wordt gespendeerd? Of de top van deze Hogeschool er soms reisjes heen maakt en andere dubieuze kwesties zullen wel met een WOB te achterhalen vallen, maar wie heeft hiervoor in godsnaam ooit toestemming gegeven?

De hogeschool wil er niet op reageren, maar de vragen worden er niet minder van. Er wordt er wel ééntje opgehelderd: hoe men er terecht kwam. Deze hogeschool omvat onder andere de vroegere Hogere Hotelschool, en dat was een prestigieus instituut. Ooit. Maar de toegevoegde waarde voor Nederland van deze hele exercitie zie ik nog steeds niet. Wel lijkt het me tijd eens regels op te stellen waaraan door Nederland gefinancierde onderwijsinstituten zich hebben te houden aleer zij op buitenlands avontuur mogen gaan.