Of het algemene domheid is, angst, of gehoor geven aan een overheidsdirectief? De wijze waarop de MSM selectief berichten over aanslagen op de Duitse AfD ondermijnt de democratie erger dan wat voor andere vooringenomenheid. En ik vrees dat dat twee kanten op gaat werken – dat is eerder vertoond.

Afgelopen vrijdag stelde ik al de vraag of iedere ondermijning van de democratie ook als ondermijning van de democratie wordt gezien? Natuurlijk mag je normaal niet op een incident af gaan, al deed ik dat wel omdat de wijze waarmee er werd omgegaan omineus was. Hetgeen me verleidde tot slotzinnen met ietwat grote woorden, die ik desondanks hier herhaal:

Daarom is de ware aanslag op de democratie in dit geval de wijze waarop er met verschillende maten wordt gemeten in de verslaggeving. Als de controlemechanismen van de democratie falen, kan de rechtsstaat niet overleven. En dit is er helaas een maar al te herkenbaar voorbeeld van.

En gisteren kreeg ik prompt gelijk. Niet eens door zwijgen, maar door de wijze van omgang met het nieuws dat een AfD-politicus is aangevallen en bijna doodgeslagen. De Telegraaf was nog min of meer neutraal, ook al is dat type neutraliteit tegenover dergelijke gebeurtenissen met slachtoffers van andere politieke kleuren bepaald anders:

De voorzitter van Alternative für Deutschland in de deelstaat Bremen is maandag aangevallen door een aantal onbekende personen en gewond geraakt. Het overkwam Frank Magnitz, tevens afgevaardigde voor de rechts-populistische partij in de Bondsdag, in de buurt van het theater op het Goetheplein.
Gezien de functie van Magnitz namens de AfD gaat de politie ervan uit dat de daders een politiek motief hadden.

Bij de Volkskrant vindt men evenmin dat we hier democratisch gezien last van hebben. Een heel feitelijk verslag eindigde met:

Eind vorige week vernielde een explosief het kantoor van de AfD in de Oost-Duitse stad Döbeln. Er vielen toen geen slachtoffers. Bij de explosie werden deuren en ramen van het pand beschadigd, evenals twee huizen ernaast en diverse auto’s. De politie pakte vrijdag drie mannen op die ervan verdacht werden de aanslag te hebben gepleegd in Döbeln, dat ligt tussen Leipzig en Dresden.
De verdachten, van 29, 32 en 50 jaar, werden een dag later alweer vrijgelaten omdat er onvoldoende bewijs was om hen vast te houden. De laatste weken is er een toename van politiek gemotiveerde aanvallen op AfD-kantoren in Saksen, maar dat beperkte zich tot dusver tot vandalisme.

Ach, wat vandalisme. Je hoort het ze denken: ‘Daar moeten die rechtse racisten maar tegen kunnen.’ Verder geen ophef, geen hoofdartikelen, geen analyse. De waarheid dat een democratie alleen functioneren kan als politici van alle zijden van het spectrum ongestoord kunnen functioneren? Niet van toepassing, want het slachtoffer was slechts gewond, niet dood. En dus geen reden voor ophef want de man was een AfD’er? Als dat waar is heeft de Volkskrant gisteren op een haartje na een diepe identiteitscrisis gemist.

Want meer dan een haartje scheelde dit niet.

De NOS maakte het – als vaker tegenwoordig – het bontste. Op Teletekst verscheen pas vanmorgen vroeg een (adequaat) berichtje:

Op de site van de NOS was het ditmaal erger:

Zwaargewond werd Magnitz opgenomen in het ziekenhuis. Woordvoerder Meuthen zette aangeslagen een bloedige foto van hem online en zegt dat Magnitz “halfdood” is geslagen. Zijn partij spreekt van een moordaanslag. De politie gaat uit van een politiek motief.

Halfdood tussen aanhalingstekens betekent hier: overdrijving, de AfD probeert hier politieke munt uit te slaan. Vervolgens heeft de NOS de botheid nog te melden dat:

Volgens correspondent Judith van de Hulsbeek kwamen de reacties wel wat laat op gang (sic! Red VoL), maar wordt de daad inmiddels collectief veroordeeld. “Vanuit alle kanten wordt met afgrijzen op deze aanval gereageerd. Wie de AfD wil bestrijden, moet dat met woorden doen, geweld is natuurlijk nooit gerechtvaardigd, is de collectieve overtuiging. Een politicus van de Groenen twitterde als reactie als je haat met haat bestrijdt, er uiteindelijk alleen haat overblijft.“

Niet alleen is dit een variant op: boontje komt op zijn loontje, wat hier impliciet instemmend wordt gemeld, maar het bijzonder late tijdstip dat de NOS besloot er sowieso melding van te maken is nog het meest kenmerkend. De NOS plaatste dit volgens de eigen site om 7:54 uur, de Volkskrant had het gisteravond exact 8 uur eerder. In mediatermen is dat een verschil van een volle dag. Hetgeen suggereert dat de staatsomroep heeft overwogen er maar helemaal geen melding van te maken. Het maakt deze tijdige Amerikaanse verslaggeving des te pregnanter. Zij citeerde ook gewoon:

While the attackers have not been identified, AfD notes in its Facebook post that both the Left and Germany’s Social Democratic Party (SPD) support Antifa and its attacks, and asks rhetorically “Is this what the other political parties want?”

Deze inderdaad retorische vraag is veel minder vrijblijvend dan zij lijkt. Daar komen we later nog eens uitgebreid op terug. De eerste constatering vandaag moet zijn dat de MSM hun algemene plicht verzaken, en dat zonder een greintje spijt of nuancering. Dat zou heel omineus zijn, als we het niet eerder hadden gezien. Dit illustreert slechts een waarheid die bekend was, maar desgevraagd in alle toonaarden zou zijn ontkend.