De Nederlandse politie gaat beginnen met een landelijke eenheid die de IS-propaganda op internet te lijf gaat. De tranen springen werkelijk uit je gulp om zoveel naïviteit.

Eerste puntje: men werft maar vijf (5!) mensen. Het huidige urental van de Nederlandse ambtenaar in aanmerking genomen, houdt dat in dat er altijd één persoon aanwezig is. Buiten de vakantieperiodes in ieder geval:

Een landelijke politie-eenheid gaat zich bezighouden met het bestrijden van IS-propaganda op internet. In sommige gevallen zal providers gevraagd worden de berichten te verwijderen.
Het team, met de naam Internet Referral Unit, gaat ook meehelpen om de verspreiders van de propaganda van de terreurgroep te achterhalen. Deze maand worden vijf politiemedewerkers geworven voor de eenheid.

Niet dat dat aantal er toe doet overigens. Maar het is een aardig begin om te onderstrepen hoe mager de bezetting zijn zal, in vergelijking tot wat er op het internet verschijnt. En dus geeft het  je een idee over het te verwachten rendement. Over rendement gesproken:

De politie heeft met deze aanpak al bijna een jaar geëxperimenteerd. In die periode werden negentien jihadistische berichten geïdentificeerd, waarvan er tien werden gemeld aan providers. Die hebben op hun beurt zeven van die berichten verwijderd. Sommige van de niet doorgegeven berichten werden zelf al door providers gewist.

Hahum. 19 gevonden, zeven laten verwijderen. In een jaar. Over het rendement zijn we dus klaar. Waarom komt men er nu mee?

Het plan voor een dergelijke eenheid was er al langer, maar tot nu toe kwam het niet van de grond. In 2014 stond in het Actieprogramma Integrale Aanpak Jihadisme al dat de politie cyberjihadisten hard zou gaan aanpakken en dat er een zwarte lijst zou komen van jihadistische websites. De ministeries van Veiligheid en Justitie en Sociale Zaken erkennen dat beide maatregelen nog niet zijn uitgevoerd. Onder ambtenaren wordt gesproken van een “gênante situatie”, schrijft de NRC.
De Nationale Politie erkent tegen de NOS dat het veel tijd heeft gekost om de werkwijze van het IRU te ontwikkelen. Wanneer de onlineberichten opruiend zijn of werven voor de gewapende strijd kan de politie actie ondernemen.

Of een eenheid die zich speciaal richt op IS geen vorm van etnisch profileren wordt, laat ik graag aan de scherpslijpers van GL over. Men bedoelt het goed, dat natuurlijk wel:

“We hebben veel aandacht besteed aan het definiëren van die twee pijlers. Dat is gebeurd in samenspraak met het Openbaar Ministerie en het ministerie van Veiligheid en Justitie. We willen voorkomen dat we een soort internetpolitie worden die tornt aan de vrijheid van meningsuiting”, zegt Suzanne de Graaf van de Nationale Politie. Ook kost het werven van het juiste personeel veel tijd.

Het werven van het juiste personeel kost veel tijd. Uhuh. Niet alleen moeten ze vloeiend Arabisch spreken en voldoende begrip van de Koran hebben om te snappen waar de nuances zitten (een studie van jááááren), maar bovendien is het handig als ze zelf niet al geradicaliseerd blijken. Een niet te onderschatten probleem.

En dan is daar altijd weer de vraag: wat doen de superieuren er mee? Hetgeen me denken doet aan een anekdote die wijlen prof. Hans Jansen graag en aan iedereen die het maar horen wilde opdiste: zijn ervaringen met lesgeven over de islam aan onze intellectuele voorhoede op veiligheidsgebied, toentertijd ondergebracht bij Clingendael. Desgevraagd had hij geantwoord op de vraag wat er met radicalisering naar zijn oordeel gebeuren moest, dat die met kracht onderdrukt diende te worden. Waarop een generaal intervenieerde met de uitspraak: “Maar meneer Jansen, geweld heeft nog nooit iets opgelost!” Een generaal!! Hans werd daarna niet meer gevraagd.

Maar er is een belangrijker reden waarom deze hele aanpak gewoon weggegooid geld is, vooropgesteld al dat je de mensen die het zouden kunnen inderdaad zou weten te bewegen zich te laten aanwerven. En dat is dat de radicalisering niet via internet plaatsvindt, maar jarenlang is voorbereid in de opleiding van allerlei jongetjes die braaf wekelijks naar de moskee gingen. En dan laat ik de culturele herkomstcomponent voor het gemak nog even buiten beschouwing.

En zouden die elkaar opjutten op Nederlandse websites, waar moskeeën (eenvoudig) hun eigen afsluitbare fora kunnen organiseren om buiten beeld te blijven? Of zouden ze dat doen via buitenlandse fora? Zelfs als die Nederlandse politie-unit enig effect zou hebben, dan is dat snel voorbij als men zich oriënteert op alternatieven. Bovendien weet je dan niet meer wat ze uitvoeren, waarop nu nog kans bestaat.

Helpen gaat het niet, het wordt duur en op termijn zul je hierdoor minder te weten komen over wat er in hun wereldje speelt. Maar iedereen bij de Nederlandse overheid lijkt te denken dat wat je niet ziet, ook niet bestaat.  Zodat bewijs van het tegendeel altijd weer als een bom in slaat.