Wie op dagen, waarop Griekenland en andere zuidelijke landen in Brussel of Frankfurt aan de orde zijn, naar Nederlandse nieuwsuitzendingen kijkt en de commentaren hoort, die schrikt van de onkunde.

Men heeft weinig tot geen inzicht in de gevolgen van de weigering van het electoraat in de Zuidelijke landen om de hervormingen te accepteren die hun economieën weer levensvatbaar moeten maken. Die hervormingen komen, kort samengevat, neer op het afschaffen van de verzorgingsstaten, die daar de laatste decennia op de pof zijn ingericht. De bevolking daar begrijpt heel goed wat er te gebeuren staat en verzet zich, maar het gaat toch gebeuren, links om of rechts om.

Het is duidelijk dat de zuidelijke staatsschulden niet langer gefinancierd kunnen worden als daar de tering niet naar de nering wordt gezet. Dat betekent dat, tenzij wij hier in het Noorden die schulden overnemen, de overheden in het Zuiden op zullen ophouden te functioneren, dat de banken die de overheden geld geleend hebben die leningen zullen moeten afschrijven en dat de geldcirculatie wereldwijd opnieuw een zware klap te verwerken gaat krijgen.

De gedachte dat de noordelijke landen meer gaan doen dan hun eigen banken zo goed en zo kwaad als dat mogelijk is overeind houden is te optimistisch. Zolang Merkel in Duitsland aan de macht blijft is het mogelijk dat we blijven financieren, maar reken daar voor de langere termijn niet op. Ook in het Noorden hebben hebben we democratieën en ook hier is het geduld met de sukkelende regeringen uitgeput.

Het voortbestaan van de EU in zijn bestaande vorm staat op het spel en de dames die dat voor de Nederlandse TV moesten bespreken hadden keine blasse Ahnung.

---

Dit artikel verscheen vandaag ook op het Blog van Toon Kasdorp.