Terwijl iedereen ons probeert aan te praten dat het met de economie allemaal senang is, al wil de groei volgend jaar maar niet doorzetten, staan alle economische indicatoren op rood. Pimpelpaars, eigenlijk. Maar zolang de beurzen niet instorten, denkt iedereen dat het goed gaat. Volledig ten onrechte overigens.

Om met die beurzen te beginnen: de beurskoersen worden al een hele tijd sterk beïnvloed door het Sintercircus uit Frankfurt, dat onder verschillende namen geld in de economie pompt, in de hoop dat de motor weer aanslaat. Met heel weinig succes, maar we staan op een punt dat stoppen rampzalige gevolgen lijkt te zullen krijgen. Wat dat betekent voor de verdere toekomst als men op het huidige plan doorgaat weet niemand, en het is een gok die men blijkbaar nemen wil. Wilt U een grafische verbeelding van dit feestje?

Maar goed, als we de hogere monetaire hocus pocus in Frankfurt even aan haar eigen illusies overlaten, zien we dat wereldwijd hetzelfde soort magie wordt bedreven. En dat verstandige mensen overal vluchtgedrag vertonen. Zoals in China, waar afgelopen maand $113 miljard het land verliet op weg naar ‘veiliger’ oorden.

Maar de Chinese export zelf daalt al vijf achtereenvolgende maanden, en China wordt nog steeds beschouwd als de kanarie in de kolenmijn van de wereldwijde economie (en dan hopen we fervent dat de cijfers waarop dat idee is gegrondvest niet volledig zijn bedacht door Chinese bureaucraten). Maar er zijn ook bedrijven die aangeven dat de economie van China al in maart de eerste krimpverschijnselen vertoonde.

Precies op een moment dat er meer scheepscapaciteit is dan ooit tevoren. Dat gaat ten koste van de prijzen:

Containerized freight rates rose only in two of the 14 shipping routes last week (Southeast Asia and Australia/New Zealand). Rates to the 12 remaining routes all fell, including 8.6% to Northern Europe, 1.9% to the US West Coast, 3.6% to the US East Coast. Rates to the Mediterranean plunged 14.5%.

Net op een moment dat ook de Duitse export sterk afneemt.

Terwijl onze regering probeert ons wijs te maken dat het nog steeds goed gaat, en dat Nederland weliswaar niet meer van die gouden tijden zal meemaken zoals achter ons liggen, maar dat onze voorspelde groei hoger is dan die van andere EU-landen. Zegt iemand ooit iets anders alvorens een crisis ongenadig toeslaat? Het precieze begin waarop een crisis zich doet voelen is nooit precies te voorspellen. Maar dàt er een op losbreken staat begrijpt een kind. Als dat zijn ogen open heeft, tenminste.