De democratie voorbij – Sander Boon en Frank Karsten
De democratie voorbij? Zijm we toe aan een volgende stap in de wijze waarop we gewend zijn te worden bestuurd?
Dit interview hangt nauw samen met het vorige week gepubliceerde gesprek van Frank Karsten met Wim van Rooy en de recensie van zijn boek door Renzo Verwer
Democratie wordt algemeen beschouwd als het beste politiek systeem. Het wordt gezien als het toppunt van beschaving, de oplossing voor al onze maatschappelijke problemen, een idee dat in de hele wereld ingang moet vinden. Ten onrechte. Anders dan iedereen denkt, leidt democratie helemaal niet tot vrijheid, beschaving, welvaart en vrede maar juist tot onvrijheid, maatschappelijke spanningen, uit de hand lopende overheidsbestedingen, ondermijning van de welvaart, agressie en verloedering.
In dit prikkelende en toegankelijke boek beslechten Karel Beckman en Frank Karsten het laatste politieke taboe: het idee dat democratie onze redding is. Zij ontkrachten 12 mythen en leugens waarmee democratie steevast wordt verdedigd. Zij beschrijven bovendien een aansprekend alternatief: een samenleving gestoeld op individuele vrijheid en vrijwillige sociale relaties. Dit is een baanbrekend boek dat stof tot nadenken biedt voor iedereen die de huidige maatschappelijke problemen en de economische crisis beter wil begrijpen.
Publicatie 6 oktober
We besloten bij de geboorte van Café Weltschmerz non-profit te zijn en dat willen we ook blijven. Wij willen onafhankelijk zijn van de overheidssubsidies en sponsoring, van politieke- en commerciële invloed, maar tegelijkertijd onze content wel voor iedereen beschikbaar houden. Om dat te kunnen blijven doen, vragen wij jullie hulp met een regelmatig klein of een eenmalig substantieel bedrag. Grotere bedragen kunnen via een ANBI-regeling. Met jullie bijdrage kunnen we Café Weltschmerz in de lucht houden, om in deze bizarre tijden vol desinformatie, tegenspraak blijvend te faciliteren.
We hebben 50.000 kijkers per week. Als iedereen 1 Euro zou storten dan kunnen we jaren vooruit. We besloten bij de geboorte van Café Weltschmerz non-profit te zijn en dat willen we ook blijven. Wij wilden onafhankelijk zijn van de overheidssubsidies en van politieke- en commerciële invloed, maar tegelijkertijd onze content ook voor iedereen beschikbaar te houden. Om dat te kunnen blijven doen, vragen wij jullie hulp met een regelmatig klein bedrag of een eenmalig substantieel bedrag. We kunnen met jullie bijdrage Café Weltschmerz in de lucht houden, om in deze bizarre tijden tegenspraak te blijven faciliteren.
Steun Café Weltschmerz en onze toekomst met een donatie of adopteer een aflevering. Onze gesprekken zijn vertegenwoordigd in de collectie van het Instituut voor Beeld en Geluid. Ze zijn relevant en blijven geldig voor de toekomst. Help deze toekomst met een donatie: NL23 TRIO 0390 4379 13
Doneren kan ook via crypto-currencies:
Bitcoin 1KiNiBFCYTQeXChtAYMHqfSeQ91jEVoeve
Ether 0x0111c80bdf8e1eee49a7c46bd134532f787dd852
Litecoin Lg11FwbnesVa7q2swjGgttbuHaX5EKAPoz
of ga naar www.cafeweltschmerz.nl/doneer/
Meer interviews via Café Weltschmerz op Veren of Lood vindt u hier
Natuurlijk is democratie het beste, dat er is.
Democratie vertegenwoordigt alle mensen, als vrije individuen.
Dat andere oorzaken van buiten-af, de democratie verzieken, is een ander punt :
die externe problemen moeten aangepakt worden.
Democratie is als ENIGE : zelf-corrigerend !
‘All the ills of democracy, can be cured by MORE democracy’ – Alfred E. Smith.
Democratie is de enige vorm die oplevert :
‘government of the people, for the people, by the people’.
Als de mensen er niet in geloven en mee instemmen, heeft geeft enkele andere
bestuursvorm zin.
Met rechtvaardige wetten en Grondwet, is de rechtstatelijke democratie
niet te overtreffen.
Aanvulling :
Elke samenleving, heeft sociale- en culturele verbanden nodig : uit overtuiging samenwerken, omdat dat nodig is.
Dat verband kan heel goed in een vertegenwoordigende democratie vervat zijn.
Zonder een dergelijk verband, blijft er slechts dwang of chaos over.
Mag ik op een reactie van de auteurs rekenen ?
Of vinden ze het niet belangrijk, wat ze brengen ?
Een vriendelijk gesprek tussen twee beschaafde heren, maar wat een oeverloos gezwets. Het onderwerp ontbeert context. De context van een besturingsmodel waarin vertrekpunt en doel zijn verwerkt. Zonder deze context is democratie een methode waarbij de helft +1 de minderheid kan executeren (of afschaffen van nationale grenzen, de nationale munt, inlijving bij de EU en immigratie en integratie zonder normen en waarden).
Als context even een paar basis begrippen ter verduidelijking voor het inrichten van een samenleving met checks and balances waarbij democratie is ingekapseld in het model:
- Vertrekpunt : het soevereine individu;
- Doel : de veiligheid en vrijheid van het individu;
- Staat : een constitutionele republiek met wetten;
- Constitutie : een grondwet opgesteld door het volk en voorafgaand aan de wetten;
- Republiek : directe vertegenwoordiging, scheiding machten en gelijkheid voor allen;
- Methode : democratie.
In deze context is het niet vreemd dat de beiden heren er niet uitkwamen. Volgens de schrijver was het schrijven van een boek therapeutisch. Voor de toeschouwer heeft dat geen betekenis. En voor de existentiële strijd tussen de twee stromingen van ‘economisch nationalisme’ en ‘sociaal globalisme’ is dit gesprek (en naar ik aanneem eveneens het boek) nutteloos.
@Voight-Kampff : een heel goede en diepgaande reactie.
Uw overzicht is er een om te bewaren.
Overigens : blij u hier weer aan te treffen.
—————– Het is van het allerhoogste belang,
dat hier door velen, uitgebreid gediscussieerd zal worden —————————
Er zijn fundamentele kwesties : zoals :
– een moderne en duidelijke Grondwet, zoals USA of Frankrijk
– een Constitutioneel Hof, om de Grondwet te handhaven
– de ontbrekende rechts-geldigheid van “internationale afspraken” e.a.,
ten opzichte van een Grondwet
onder andere.