In de media wordt de culturele koers van naties maar al te vaak afgedaan middels een stereotypering van de leidende politicus. Is dat rationeel of reëel?

De publiciteit heeft de neiging om over een land te spreken als over een persoon. De leiders van een land zien ze als het sturende element, de hersens van die persoon. In Europa vielen tot voor kort landen meestal samen met samenlevingen, waaronder ik versta groepen mensen met een zelfde cultuur, die voor hun overleven van elkaar afhankelijk zijn.

Een samenleving is zeker een soort entiteit, maar niet een die met een individu te vergelijken valt. Het is niet een lichaam waarvan de regering of het regime het sturende element is. De samenleving kiest haar eigen weg en het regime kan in het algemeen niet veel meer dan obstakels uit de weg ruimen en hier en daar wat bijsturen. Er zijn wel regeringen die daar anders over denken, maar die hebben meestal weinig succes.

Stalin is iemand geweest die geprobeerd heeft zijn Sovjet Unie in een door hem gekozen koers te dwingen. Dat is zoals bekend niet gelukt. Dwingen deed hij wel, maar het sturen op de uitgezette koers, dat lukte niet. Het heeft de Russen en al die andere volkeren in de Sovjet Unie drie generaties lang de grootst mogelijke ellende bezorgd.

Ik kom daarop omdat van Griekenland al tien jaar gevraagd wordt om nu eindelijk eens de toezeggingen na te komen die haar regeringen gedaan hebben. Dat kan Griekenland niet en dat het ook niet gaat gebeuren is intussen wel gebleken. Griekenland is een zogenaamde failed state. Het is failliet en haar overheid moet eerst worden ontbonden en vervangen voor het weer als functionele staat kan worden opgebouwd. We moeten het nu ook failliet laten gaan, het niet meer steunen in zijn bestaande vorm en pas helpen om weer overeind te komen als het een nieuw staatsgebouw heeft ingericht.

Griekenland is ooit in de EG, later de EU, gekomen omdat iedereen zich hier in West Europa door lord Byron op het idee heeft laten brengen dat we in deze mensen te maken zouden hebben met de grondleggers van onze beschaving.

De Nieuwe Grieken zouden de erven zijn van Pericles en Thucydides. Maar dat is niet zo. Het enige dat de Grieken van nu nog met de Grieken uit de Oudheid gemeen hebben is hun alfabet. Voor de rest zijn het gewoon Turken met een afwijkende godsdienst. In meerderheid stammen ze af van vluchtelingen van de kusten van de Middellandse en de Zwarte Zee.

Toen Griekenland onder de oude naam Hellas werd heropgericht waren de autochtone bewoners van dat land in hoofdzaak Albanezen. Albanezen zijn trouwens – naar uit onderzoek is gebleken – genetisch meer verwant met de klassieke Grieken dan de inwoners van het moderne Athene. U kunt het vergelijken met Brazilianen, wanneer die zich zouden opwerpen als een reïncarnatie van de oude Romeinen. Het Portugees dat in Brazilië gesproken wordt stamt in de verte af van het Latijn van Rome. Maar gelukkig doen de Brazilianen zoiets niet. Ze hebben een eigen cultuur en kunnen daar prima mee leven.

De Grieken fantaseren er op los. Voor integriteit bestaat niet eens een woord in het moderne Grieks. Ze zijn helemaal niet van plan om orde op zaken te stellen in hun land en kunnen het ook niet. Journalisten zouden zich beter op de hoogte moeten stellen voor ze stukken gaan schrijven over Balkanlanden. Het probleem waar we een paar jaar mee gezeten hebben is dat iedereen Spanje en Portugal met Griekenland over een kam scheerde en dat is niet terecht. Zuid-Italië, dat is het zelfde laken een pak als Griekenland [1], maar de Iberische landen verdienen veel meer onze steun. Loyaliteit is in de EU onmisbaar maar niet met de Levantijnen uit Sicilië en Athene. Die horen in Europa niet thuis.

---

1. Daar spreekt men sinds de vroege Oudheid ook nog steeds een soort met Grieks vermengd Italiaans! (Red VoL)

---

Dit artikel over de culturele koers van naties verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp