Mexico zakt er economisch diep in nu, en dat belooft wat voor de rest van Zuid-Amerika met deze Corona-crisis. Alsof het er zo goed ging.

De economische crisis die nu is losgebarsten heeft als bijverschijnsel dat investeerders er toe neigen in de dollar te vluchten, en andere munten te laten voor wat zij zijn. Dat dat Zuid-Amerika immer hard treft kan daarom niemand verbazen. Maar er zijn meer redenen waarom het thans in het land van de sombrero enorm mis lijkt te gaan.

As the coronavirus crisis roils the global economy, the strengthening dollar is causing all manner of stress and mayhem for national economies and their respective currencies. Nowhere is this clearer than in Mexico, whose currency, the peso, never really recovered from the last crisis and is now collapsing all over again. As of 4 p.m.(March 23)  Monday (Mexican time), it had tumbled over 3% to a record low of 25.42 pesos to the U.S. dollar.

Dat is 26% in een maand. Dat ziet er zo uit:

En als er geld verdiend kan worden is niemand nationalistisch, zo blijkt maar weer:

If other peso crises are any indication, it’s not just foreign exchange traders after a quick buck that are betting against the currency. So, too, probably, are Mexico’s biggest banks and institutional investors. During the last peso crisis, an estimated 75% of transactions of pesos into dollars were being executed by big institutions and banks, mainly Mexican. Many large Mexican businesses are in the same group. As I wrote in a July 2015 article, “it is the worst of vicious circles: the stronger the dollar gets, the more the locals want it. The more the locals want it, the weaker the peso becomes. Rinse and repeat.”

Toch moet de centrale bank pogen de munt te stabiliseren;

The task will now fall to the Bank of Mexico to try to counter these global forces that are dragging the peso down to historic lows on a daily basis. After months of cutting interest rates, it may have to start raising them again. As it did in the last peso crisis, it will probably burn through a fair chunk of its foreign reserves buying up pesos, but again to little avail. Like the central banks of most emerging economies, Banxico’s resources are extremely limited and no match for the myriad forces that are pushing so much of the world’s money into the world’s reserve currency.

En nu hebben we ook nog de Corona-crisis:

Covid-19 is beginning to gain a foothold in Latin America. Even in some of the region’s tropical areas, the case numbers are rising at a startling rate. Ecuador, which appears to have caught the bug a month ago as a result of its close connections with Spain, now has over 1,300 cases — more than any other country in the region except for Brazil, which has over 12 times Ecuador’s population.

De hele regio is er daardoor slecht aan toe, met weinig perspectief op directe verbeteringen:

Even before Corona made its first official appearance in Latin America, just over a month ago, big cracks were already showing in the region’s economy. Both Chile and Colombia had been rocked by massive social protests over economic inequality. Venezuela is in the midst of a huge humanitarian crisis, while Argentina is waiting for yet another restructuring of its unpayable debt mountain. The largest economy, Brazil, has barely recovered from its longest recession in history (2014-2017). Mexico, the second largest economy, experienced three quarters in a row of declining annual GDP.

En dan heeft Mexico ook nog het bezit van een rijke oliemaatschappij die zo grondig wordt geplunderd door medewerkers en politici dat het land voortdurend de zorg heeft de zaak overeind te houden:

Mexico’s heavily indebted state-owned oil company, Pemex, is the most vulnerable of Latin America’s national oil companies, according to U.S. rating agency Fitch which downgraded the company to junk last year. The government already bailed out Pemex last year, and it may need to bail out the company once again, just at a time when the broader economy is stagnating.

De vorig jaar verkozen president Obradot – een klassiek sociaaldemocraat Zuid-Amerika-stijl – doet het niet heel geweldig tot nog toe, en lijkt een belofte voor erger:

“The government is corrupt, because the wrong people are in charge. Once López Obrador wins the presidency, everything will be different. The state will give us great education and healthcare services, for free! The rich will pay their taxes and poor people will get the welfare programs they need to escape poverty.”

De president verklaarde onlangs dat het neoliberalisme in Mexico haar langste tijd had gehad, wat mensen zich deed afvragen wat hij er eigenlijk onder verstaat:

Recently, Mexican president Lopez Obrador officially declared the end of Mexico’s “neoliberal” model. For him, “neoliberalism” is the cause of many of Mexico’s social problems: from its corrupt political system, to the fact much of its population still lives below the poverty line as Mexican billionaires get richer. Since this topic has become extremely popular in Mexico it is necessary to ask ourselves: What really is “neoliberalism”? Is Mexico “neoliberal”?

Enfin, met de Corona-crisis heeft de regering-Obrador zowel een excuus om te falen (in de USA – de maatstaf – gaat het ook niet best met de bestrijding) als een afleiding van haar eigen incompetentie. En ruim voor de economische crisis is gepasseerd is het alweer tijd voor nieuwe verkiezingen. Mits het land geen economische ineenstorting beleeft als de buitenlandse investeerders besluiten voortaan defitief in de USA te blijven.

---

Incidenteel schrijven we meer over het reilen en zeilen van Mexico op Veren of Lood. Dat vindt u hier.