Corona-debat – Zorgverzekeraars terecht Kop van Jut
Alles en iedereen zijn te horen in het Corona-debat: artsen, verpleegkundigen, specialisten en bestuurders leggen uit hoe de zorg bezwijkt en de QRankzinnige minister dreigt met Code Zwart, 2G, 3G en gedwongen vaccinatie.
Eén groep houdt zich echter muisstil, en niet de minst belangrijke: de zorgverzekeraars die ten behoeve van hun verzekerden wettelijk verantwoordelijk zijn voor de inkoop van de noodzakelijke zorgcapaciteit. Geen uitspraken van grote zorgverzekeraars over de noden van ‘hun’ verzekerden als belangrijke operaties uitgesteld worden. Wat hebben zij gedaan om de huidige problemen te voorkomen en op te lossen? En wat gaan ze er in de toekomst aan doen?[1]
Zorgverzekeraars zijn private bedrijven met in de wet vastgelegde bevoegdheden en plichten. Inwoners van Nederland zijn verplicht verzekerd, zorgverzekeraars zijn ‘verzekerd van afnemers’. Ze hebben een zorgplicht: verzekerden hebben wettelijk recht op noodzakelijke zorg, volgens artikel 11 van de Zorgverzekeringswet. Het uitstellen van noodzakelijke operaties in ziekenhuizen – ook voor vaccinvrije patiënten – is strijdig met de wettelijke zorgplicht.
Als gevolg van de capaciteitsproblemen in de zorg zijn er nu daadwerkelijk patiënten wier noodzakelijke zorg wordt uitgesteld, maar de zorgverzekeraars duiken. Zij laten zorgverleners verantwoordelijkheid nemen en moeilijke keuzes maken, terwijl noodzakelijke operaties worden uitgesteld. De wachtlijstbemiddeling blijkt een wassen neus. Zij houden vast aan de massieve administratieve rompslomp in de zorginstellingen en volgen braaf de overheid en het OMT, want dáár hoort het pandemierisico volgens hen thuis.
Scherp inkoopbeleid
Medio 2020 werd al duidelijk dat de capaciteit van de Nederlandse intensive care (per 100.000 inwoners de laagste van Europa, als gevolg van het scherpe inkoopbeleid van de zorgverzekeraars) ontoereikend was om de gevolgen van de pandemie én noodzakelijke operaties tegelijk op te vangen. Daar is door zorgverzekeraars anderhalf jaar niets aan gedaan. Uitbreiding van capaciteit vinden zorgverzekeraars al helemaal onnodig.
Nu zijn patiënten, zorgverleners en de maatschappij de dupe van het inkoopbeleid dat kritiekloos is gevolgd door de toezichthouder. Want ineens kan voor grote groepen patiënten in kritieke situaties ‘even’ geen zorg worden verleend. Zorgverleners zijn jarenlang zodanig onder druk gezet dat de maat vol is: meer kunnen we niet van hen vragen. Terwijl verzekeraars niet ter verantwoording worden geroepen en niet worden aangesproken op hun verantwoordelijkheid: het beperken van risico’s, waarvoor zij forse financiële reserves ter beschikking hebben.
Wat de zorgverzekeraars wél hebben gedaan kunnen we lezen in Het Financieele Dagblad van 27 december (webarchief, geen paywall) is klagen over publiek moddergooien. ‘Als het spannend wordt, zijn zorgverzekeraars de Kop van Jut’. De grote vier verzekeraars waren druk bezig met onderhandelingen over vergoeding van extra Corona-kosten en compensatie van gemiste omzet voor het komende jaar. Verschillende ziekenhuisbestuurders zochten recentelijk de media op omdat de zorgverzekeraars zich onredelijk zouden opstellen door in crisistijd veel te streng op de centen te zitten. De financieel directeur van het Haagse ziekenhuis HMC riep klanten van Menzis en VGZ zelfs op een andere verzekeraar te kiezen. Dat kwam hem op een standje van de Nederlandse Zorgautoriteit en het ministerie van VWS te staan.
‘Bescheiden opstelling’
Het bleef opvallend stil van de kant van de zorgverzekeraars. ‘We hebben ons bescheiden opgesteld,’ zegt Marjo Vissers, directeur zorg van VGZ. ‘Want ging het nou helpen als wij door het debat heen gingen fietsen?’ Wat hebben zij dan wel gedaan? Graag vertellen de verzekeraars over de vernieuwende toepassingen van bijvoorbeeld beeldbellen en thuismonitoring. Het ‘opschalen’ van goede voorbeelden is een belangrijk stokpaardje. Dat de budgetdiscussie soms via de media werd gespeeld, zit de verzekeraars niet lekker. Vandaar hun summiere reacties.
Dit is niet het moment om moeilijk te doen over geld, stelden verschillende zorgbestuurders in de media. Vasthouden aan de door veel zorgverleners gehate ‘nullijn’, een afspraak uit 2018 dat de uitgaven aan medisch-specialistische zorg in 2022 niet mogen groeien, zou een ontkenning van de Corona-realiteit zijn. Dan maar toegeven? ‘Je kunt niet zomaar ‘okee’ zeggen als een ziekenhuis iets wil,’ zegt Vissers van VGZ. ‘We moeten voor de toekomst op zoek naar nieuwe manieren om zorg aan te bieden, en daarover willen we echt afspraken maken. Het ontbreekt simpelweg aan mensen om op de oude voet door te gaan.’
‘Ik incasseer de boosheid van ziekenhuizen, en word ook wel eens boos terug,’ zegt Menzis-topman Ruben Wenselaar. Het verwijt is dat zorgverzekeraars alleen maar met geld bezig zijn. De weidse vergezichten van de bestuurders over de toekomst van de zorg zouden in schril contrast staan met de kille, eenzijdig financiële benadering van de inkoopafdeling. ‘Als dat zo is, ben ik daarop aanspreekbaar,’ zegt Georgette Fijneman (Zilveren Kruis). ‘We waren een klassieke financiële inkooporganisatie, en het kost tijd om dat te veranderen. Bijvoorbeeld: vijf jaar geleden wisten we nog weinig van digitalisering. Nu hebben we daar een hele afdeling voor.’ Wauw!! (/sarc)
Veel mensen begrijpen niet goed hoe het Nederlandse zorgstelsel werkt, en wat de rol van verzekeraars is, oreert Fijneman. ‘Ik denk niet dat het heel veel zin heeft om dat uit te leggen. Ik heb liever dat het stelsel voor zichzelf spreekt door goede zorg te leveren.’ Het blijft typisch beleidsgeneuzel van onzichtbare bureaucraten. Kritiek wordt meteen als moddergooien bestempeld. Zelfreflectie op de onzichtbaarheid van de verzekeraars in de Corona-tijd ontbreekt volledig. Wel weer het jaarlijkse miljoenen kostende reclamecircus voor overstappers erin pompen. Geen zin om het stelsel uit te leggen. Dan word je terecht de Kop van Jut.
- Lees ook in De Volkskrant (webarchief, geen paywall): Zorgverzekeraars duiken. Wat hebben zij gedaan om problemen te voorkomen, en op te lossen? En wat is hun toekomstige rol?
Meer over de ontwikkelingen richting een plicht u te laten inenten, vaccinatiedwang en een vaccinatiepaspoort leest u hier. Meer feiten en opinies over vaccinatie tegen Corona vindt u hier. Het Corona-virus (Covid-19), de wijze van aanpak van Corona en haar sociale en economische gevolgen vindt u hier.
Dit artikel lijkt mij inhoudelijk niet geheel juist. Het basispakket zorg wordt door de overheid bepaald en niet door verzekeraars. Dit voeren dat basispakket slechts uit. Volgens mij hebben zij ook niet veel in de melk te brokkelen waar het gaat om het aanbod van verrichtingen. Wel over wie dat uitvoert, waar en tegen welke prijs. Maar dat is binnen het door de overheid vastgelegde raamwerk.
Stel dat een goede zorgverzekeraar oppert om een behoorlijke reserve aan ic plaatsen te organiseren voor forse griepepidemieën, of zoals nu, corona. Dat is een investering die bovenop de basispremie komt. Dat wordt dan doorberekend aan de verzekerden. Zelfs verzekeraars hebben nou eenmaal geen geldboom in de bedrijfstuin staan.
Laten we stellen dat die basispremie met € 25, = per maand omhoog gaat. Hoeveel mensen zullen dan nog kiezen voor die verzekeraar? Uitbreiding van de ic-capaciteit -die de komende 20 jaar heel hard nodig is- zal dus moeten worden gedaan door degene die voor dat basispakket verantwoordelijk is, de overheid.
Of je moet het zorgstelsel compleet anders organiseren.
Maar bedenk ook, dat we in 2020 116 miljard € aan zorg betaalden. Meer dan € 6.000 ,= per inwoner van Nederland.
Linksom of rechtsom zijn er zo de grenzen waarbij willen niet langer hetzelfde is als kunnen.
Dat wordt dus prioriteiten stellen, met jankverhalen van groepen mensen die nou eenmaal buiten de boot gaan vallen.
Jammer. dat Raymond Peil hier verdwaalt in procedures.
1. De laatste twee decennia, is de totale [ IC ] ziekenhuis-capaciteit, gehalveerd.
En de bevolking sterk gegroeid.
2. Er is geen “pandemie” / “epidemie”.
Wereldwijde IFR is hooguit 0,15%; een influenza-seizoen cijfer.
3. Wel wordt er wat gerommeld met gemodificeerde Sars-producten.
En de “vaccins” zijn bedoeld voor QR-codes : totale maatschappelijke controle.
Fascinerend hoe de zorgverzekeraars de facto buiten schot blijven. Maar ja, de zogenaamde constructieve media is er kennelijk alles aan gelegen de beleidskeuzes te steunen waar mogelijk. Zo lees je plotseling niets meer over dreigende code zwart, vermoedelijk omdat ze op VWS gezegd hebben dat die berichtgeving het idee zou kunnen geven dat prikken en boosteren toch niet het gewenste effect hebben. En lees je vooralsnog ook weinig tot niets over het vernietigende oordeel van de raad voor de rechtspraak over de noodzaak tot 2g en vaccinatieplicht.
Vervolg :
Zoals de farmaceutische producenten in hun contracten, vrijstelling van aansprakelijkheid hebben
bedongen, zo zullen ook overheden en verzekerings-maatschappijen, alles doen om elke aansprakelijkheid te ontlopen.
Weer laten alle juristen het afweten.
@Pieter : heel belangrijk : dat advies van Raad voor de Rechtspraak, werd
wekenlang geheim gehouden. Reden voor moties van wantrouwen.
De huidige lockdown met miljarden aan maatschappelijke schade is gerelateerd aan de wens van zorgverzekeraars met hun miljarden winsten om de zorgkosten laag te houden .Met zorg heeft het niets meer te maken .
Ondercapaciteit is winst voor de zorgmaffia ,al jaren .
Opvallend dat in een artikel als hier naar de zorgwet word verwezen, maar dat men niet op de hoogte is hoe die zorgwet echt in elkaar zit. In de basis hebben we een ziekenfonds 2.0 waarbij enkel de aanvullende verzekering, de administratie alsmede de premie-inning volledig uit handen is gegeven en waar de rest zolang het de basisverzekering betreft VOLLEDIG door de overheid word bepaald. Van marktwerking of invloed van verzekeraars is bijna geen sprake. Het begint al bij de rekening, die word niet eens meer verstuurd naar de verzekerde, maar op bevel van de overheid rechtstreeks naar de verzekeraaar wordt verstuurd, waardoor direct controle vedwijnt. IN mijn eigen geval kreeg ik op een gegeven moment een rekning voor mijn iegen risico, voor een behandeling op de eerste hulp die ik helemaal niet was ondergaan, ik kom noit bij de dokter in de regl dus dit was absurd, ik was wel via de eerste hulp op het laatste moment het ziekenhuis in gelopen om een bloed af te geven voor een bloedonderzoek. Een onderzoek dat niet onder het eigen risico viel. Bij contact met de verzekeraar werd mij duidleijk gemaakt dat zij wettelijk niets mag doen en ik er zelf achteraan moest, bij een eerste contact met het ziekenhuis bleef de specialist volhouden dat ik de behandeling had ondergaan, bij het tweede contact waarbij ik duidelijk maakte dat ik mijn dossier kwam ophalen, mij zou laten onderzoeken door een andere arts en vervolgens aan aanklacht zou indienen van fraude niet alleen bij de politie maar ook bij de medische tuchtraad, werd ik binnen vijf minuten door mijn verzekeraar gebeld dat het probleem met mijn eigen risico was opgelost, jhet ziekenhuis had contact openomen en aangeven dat het een fout betrof. Een simpel voorbeeld hoe wenig de verzekeraar met de basis verzekering in de melk te brokkelen heeft. Daarnaast is het de overheid die het eigen risico bepaald, en die initiatieven om het eigen risico af te kopen heeft verboden. Hier bovenop zoals gezegd bepaald de overheid de dekking van het basipakket, bepaald het de minimale vergoedingen van binnen het basispakket alsmede de prijzen van de meeste ingrepen door zorgaanbieders tot budgettern van de publieke zorgaanbieders. |Daar waar zij de prijzen daadwerkelijk heeft vrijgegeven zagen we een scherpe daling in de prijzen van ingrepen, waar private klinieken tot wel 20% goedkoper werden dan publieke zorgaanbieder, en men in de private klinieken ook minder nzazorg nodig had om de patienten te laten herstellen waardoor het nog goedkoper werd. De overheid heeft binnen het basipakket de totale controle en heeft in de zorgwet zelfs de maimale winst voor een verzekeraard vastgelegd wat iets boven de 5% per polis ligt. Verder staat in die wet dat indien verzekeraars meer winst maken dan wettelijk toegestaan dit meerdere bedrag naar de staat vloeit e niet terug gaat naar de premiebetalers maar naar de pot algemene middelen. Dus het is niet eens een oogmerk van verzekeraars om meer winst te maken, het is wettelijk onmogelijk, waardoor we het uiteindelijk dus gewoon over een staatsproduct hebben waar de adminsitratie en premie0inning is uitbesteed. Het is dan ook de overheid die bezuinigingen doorvoert door haar eigenbeleid en niemand anders daar de schuld van kan geven.