Constitutioneel Hof – kabinet durft het niet aan, erkent crisis
Het kabinet wil geen Constitutioneel Hof, maar erkent dat er in de rechtspraak een crisis is ontstaan versus de eigen wetgeving, die daarmee de rechtstaat bedreigt. Die rechtstaat lijdt nu.
Het bericht en de overwegingen achter het plan vertellen een verhaal op zichzelf:
Het kabinet wil rechters de mogelijkheid geven om ‘gewone’ wetten in een rechtszaak even terzijde te schuiven als die in strijd zijn met de Grondwet. Het idee erachter is dat burgers daardoor in de rechtszaal beter beschermd kunnen worden tegen de overheid.
Het impliceert tevens dat Nederland geen rechtstaat is, in de definitie die daarvan doorgaans gangbaar is. De erkenning dat het ontbreken van een Constitutioneel Hof regering en parlement te veel ruimte geeft hen slecht uitkomende artikelen in de Grondwet te negeren – en dat dat ook gebeurt – is een stap voorwaarts, maar de weigering er de logische consequenties aan te verbinden is weer heel Ruttiaans.
De staatsomroep legt de situatie goed uit:
Als in een wet bijvoorbeeld onder bepaalde omstandigheden censuur mogelijk wordt gemaakt, kan een rechter die wetsbepaling buiten toepassing verklaren omdat censuur in de Grondwet verboden wordt. Hetzelfde geldt voor een wet die het recht van mensen inperkt om zich te verenigen. Dat recht mag volgens de Grondwet alleen worden beperkt als de openbare orde in het geding is.
Als het kabinetsvoornemen ook echt werkelijkheid wordt, zou dat een grote verandering zijn in hoe onze democratie rechtsstatelijk is ingericht. In Nederland kennen we momenteel geen constitutionele toets; de Grondwet verbiedt de rechter om wetten te toetsen aan de Grondwet.
Landen als Duitsland en Frankrijk kennen hiervoor een speciaal zogeheten constitutioneel hof. Zo’n hof kan van een aangenomen wet zeggen dat die in strijd is met de Grondwet. Een speciale commissie die bekeek of onze democratie anders ingericht moest worden, de Staatscommissie parlementair stelsel, adviseerde zo’n hof ook voor Nederland.
Een argument tegen een Constitutioneel Hof zou kunnen zijn dat ons land er te klein voor is er zo’n juridisch kind als waterhoofd bij te hebben, maar ook een landje als Portugal heeft er een. Kenmerkend voor Constitutionele Hoven is onder andere dat ze de regering nogal eens voor de voeten lopen, zeker als er weer eens op stel en sprong EU-regelgeving ingevoerd moet worden. Maar de rechtsbescherming van Nederlanders zou zwaarder dienen te wegen, maar in ons land is altijd geredeneerd dat dat in het parlement voldoende gebeurt. Als dat ooit klopte dan war das einmal.
Meer over de grondwet en een Constitutioneel Hof in Nederland vindt u hier.
Een CH is in theorie een grote stap voorwaarts, maar biedt evenmin ‘garanties’. Zie bijvoorbeeld buurland Duitsland met de uitspraken van het BVG inzake uitspaken t.a.v. Eu en Eurobonds.
Uiteindelijk hangt het allemaal af in hoeverre deel deelnemers en uitvoerders van de instituties gecorrumpeerd zijn of niet.
Zodra de EU besluit dat een lidstaat geen CH kan hebben is een Nederlands CH direct zelf onwettig. Dit is niet denkbeeldig, want de EU kennende willen ze alle macht, dus ook elke constitutionele macht, graag naar zich toetrekken.
Hoog tijd voor een constitutioneel hof! Zie hierover een artikel op Wynia’s week: https://www.wyniasweek.nl/hoe-democratisch-is-de-nederlandse-rechter-eigenlijk/
Hoe zit dat dan met Artikel 120 van de Grondwet? Om de Grondwet te wijzigen dient er eerst het nodige te geschieden (twee lezingen).
Of gaan ze dat weer met één of andere (EU) Verdrag tot nul en gener waarde verklaren, omdat wij in dit land nog steeds in de krankzinnige situatie zijn dat onze eigen Grondwet ondergeschikt is aan welk Verdrag dan ook.
Wat voor nut heeft een Grondwet dan nog? Zet een stel jaknikkers met eigenbelangen bij elkaar in de Eerste en Tweede Kamer, geef ze een pak papier één dag van tevoren, en voilà, nauwelijks gelezen of besproken Verdrag getekend door één of andere, nergens echt openheid in en verantwoordelijkheid afleggende, naar niveau van ongeschiktheid gestegen kakel kip, en je Grondwet Artikel is nog minder waard dan aan één zijde gebruikt toiletpapier.
Graag alle Verdragen verscheuren, nieuwe verkiezingen, daarna tegen EU/WHO/NAVO/enz zeggen: luister, onze bijdragen zijn gigantisch, vanaf nu gaan we het zo doen, en oh ja, wij hebben de beste infrastructuur van Europa, momenteel en voorlopig kunnen jullie niet zonder ons, als je het zonder ons wilt gaan doen, dan kun je beter gisteren dan vandaag triljarden gaan investeren om je eigen alternatief te realiseren, maar doe dat heel erg snel, want je buurman wil wellicht wel met ons in zee.
Gelijk komen er dan gigantische bedragen vrij om heel veel nationale acute noden op korte termijn op te lossen, en je hebt alle handen vrij om het maximale uit te onderhandelen over wat dan ook. Daarnaast toon je dan aan andere landen aan wat je nationaal kunt bereiken als je echt voor je eigen land kiest, en dat is waar die pluche pakkers en globalisten nog het meest bang voor zijn.
Eigen BNP eerst en vooral aan eigen landsbelang besteden. How dare you?!
Het is als dagelijks krom liggen voor je partner, je hele hebben en houwen overdragen en meer, nog steeds commentaar krijgen, nog steeds meer eisen naar je hoofd geslingerd krijgen, terwijl je partner enkel feest viert en jij enkel zwoegt, en alsnog een trap na krijgt.
Dacht dat slavernij, onderwerping, knechting, landverraad, en zo meer, een uiterst verwerpelijk iets is?
Dat mede juist daarom zoiets, naast soortgelijke, tot stand is gebracht als het Verdrag Van De Rechten Van De Mens? Overigens één van de weinige Verdragen die plotseling niet meer zo onze Grondwet overstijgend blijkt te zijn. Enkele decennia oud, nagenoeg mondiaal bekrachtigd, nadat duizenden internationale specialisten er vele jaren over gedebatteerd hadden, is kennelijk ondergeschikt aan EU flut Verdragen, die aan alle kanten rammelen, en er even doorheen gejast zijn, de nodige daarvan op democratische wijze zelfs verworpen zijn middels referendums die gerespecteerd zouden worden, in plaats van gejudast via geitenpaadjes..