Het gejengel van CDA Brabant lijkt voorlopig gedaan nu de nieuwe coalitie in Provinciale Staten in de startblokken staat. Tijd voor een analyse van oorzaken en consequenties.

Meest interessant aan wat nu in Brabant gebeurt is de signaalfunctie voor de verziekte politieke sfeer in Nederland, die in de marge van het Brabantse krakeel boven tafel komt.

Bestuurlijk is de provinciale bestuurslaag voor Nederlandse begrippen het minst interessant, al is zij niet geheel van belang ontbloot. Dat bewijst de val van het vorige College van PS in Brabant, waarin de linkse groendwang elk redelijk overleg fataal werd. Maar in de provinciale bestuurslaag vindt je nog wel eens een afspiegelingscollege of wat daar voor kan doorgaan – in de rest van bestuurlijk Nederland hoef je daar echt niet over te beginnen.

Om die reden is het dan ook logisch dat bestuurlijke experimenten met nieuwe partijen in het bestuur bij PS-colleges het meest voor de hand liggen. En zoals Limburg al eerder demonstreerde: hoe verder verwijderd van Den Haag, hoe beter het werkt – een feit waarover men zowel in De Haag als de daar heersende MSM eens moet leren nadenken. Dat de staatsomroep het behandelt als een politieke beslissing van nationaal niveau illustreert dat opnieuw.

Dat Brabant al bijna te dicht bij Den Haag ligt bewees de bestuurlijke farce waaraan het CDA Brabant met volle overtuiging meewerkte in de aanloop naar het moment dat nu komen gaat. Maar goed, het nieuwe college staat er nu klaar voor, al staan alle Argusoogjes wijd open:

Er was de afgelopen tijd veel onenigheid onder CDA’ers in Noord-Brabant over een coalitie met FvD. Uit een peiling, waaraan 800 van de bijna 5000 leden meededen, bleek dat 56 procent van de ondervraagden samenwerking acceptabel vindt. Fractievoorzitter De Hoon zei vorige week dat de randvoorwaarden voor de samenwerking helder zijn. “We zijn ons bewust van de zorgen die bij een deel van de achterban leven. Daar gaan we zorgvuldig mee om.”

In de marge van dit deugbericht dat de staatsomroep vanmorgen verspreidde viel mij op wat ook bedoeld was om op te vallen: dat een van de nieuwe gedeputeerden door zijn eerdere werkgever als wethouder was weggestuurd toen bleek dat hij in Oisterwijk niet alleen een lokale partij vertegenwoordigde (het lokale Brabants Bont, zeg maar), maar ook het FvD een warm hart toedroeg.

Dat dat voor een gemeenteraad voldoende is om een wethouder naar huis te sturen is geschift, en signaleert een hysterische attitude die een bestuursorgaan onwaardig is. Het besef lijkt niet door te willen dringen hoe gevaarlijk dit is. De nefaste invloed van mediahysterie toont zich hier in volle glorie. Je kunt niet jarenlang klagen over de verdeeldheid in dit land en er tegelijk zelf de oorzaak van zijn. Dat dat geen morele dilemma’s schept, maar vrijwel iedere MSM-publicatie dit unverfroren voortzet is een stap op weg naar diezelfde dictatuur waar tegen men zo fervent waarschuwt. De verblinding van het willen deugen maakt meer kapot dan men zegt lief te hebben.

---

Meer over deze storm in een glas Brabants water water vindt u hier op Veren of Lood.