De dag na de Pauw ervoor zit ik de auto en hoor Taco Rijssemus, ondervraagd door Roelof Hemmen van BNR. De ophef om Pauw was weer groot, en terecht. Kansenparel annex gewelddadige Jodenhater krijgt podium. Jood in studio wordt gerustgesteld. Ehh… dat helpt natuurlijk.

Maar dat wist ik toen nog niet. Ik was er niet donderdag, een groot deel van de dag, wegens feestelijke verplichtingen. Tja, dan loop je de kans iets te missen. Het gesprek met Rijssemus is op vrijdag, meteen na de ochtendspitsprogrammering. Rijssemus is bij de fusieomroep KRO Ncrv  ‘mediadirecteur’ (blijkbaar doen NPO-satellieten ook nog iets anders dan ‘medium’ zijn).

De babbel is soepel. Het is een voetafdruk van wat Rijssemus echt vindt.  Het is goed ingestudeerd. De heren bespreken de ochtendbladen. Er is weer een foto van een dood migrantenkind, begrijp ik. Zegt Rijssemus: ‘Wij besteden veel aandacht aan de vluchtelingencrisis. Omdat er iets moet gebeuren.‘ Actiejournalistiek dus: de omroep zelf vindt dit, vanuit haar missie. Dat is iets anders dan opsnuiven wat er in de samenleving leeft en programma’s maken over mensen die interessante dingen doen, die relevant zijn voor het onderwerp.

Hemmen: ‘In het Nederlands Dagblad staat dat christenen in het Midden-Oosten steeds meer te vrezen hebben van het islamisme.  Veel mensen zijn bang dat we, met de vluchtelingenstroom, die ellende ook hiernaartoe halen.’

Rijssemus (in de format modus): ‘KRO Ncrv staat voor verdraagzaamheid…’ (En dergelijke.)

Hemmen: ‘Maar de mensen die het aangaat [fanatieke moslims, DK] horen die boodschap natuurlijk niet.’

Rijssemus: ‘Het is iets waaraan wij aandacht besteden… christenen die bedreigd worden. Maar dat geldt voor alle minderheden. Wij besteden dus óók aandacht aan partijen en groepen mensen hier die in de knel zitten. Aan mensen die bang zijn, willen wij de feiten brengen. Hoe het echt zit. Op basis daarvan moeten ze een oordeel vormen….’
(Back to format mode:) ‘We willen dan ook een venster op de wereld vormen. Buitenland-documentaires zijn duur. Daar hebben we geld voor nodig.’

Waarvan akte. KRO NCRV is partij in de migrantencrisis en is daar hartstikke open in. De insteek is: we zien een stakkerd, hij is vluchteling en moet dus geholpen worden. Veel meer extra onderzoek en duiding zijn onnodig. Als het gaat om de gevaren voor christenen rond deze crisis (en die voor Joden, zeg ik erbij), houdt de omroep die geworteld is (was) in de katholieke en protestantse traditie zich op de vlakte. Dat soort thema’s is kennelijk te gevoelig om apart te worden aangevlogen. Altijd klinkt een ‘Ja Maar’. De NPO-disclaimer bestaat in dit concrete geval uit twee dingen:

1. Wij, christelijke omroep, waarschuwen u: die christenen in het Midden-Oosten worden misschien wel vervolgd, maar pas op: in ons land hebben wij óók verdrukte minderheden met een niet-christelijke achtergrond.
2. Wij waarschuwen u: weet u zeker wat de feiten zijn? Is uw angst geen fobie?

Je moet maar durven.

Of nee, juist niet. Er is helemaal geen durf. Dit soort abjecte metaforen (zie 1) en relativeringen (2) zijn volkomen normaal geworden.

Eén keer stelde Hemmen de hamvraag: mensen zijn bang dat een deel van het islamistische geweld in het kielzog van de asielstroom naar het Westen komt. Wat vindt een KRO NCRV daar nu van? Op basis van een bericht in het ND. Dat was goed. En daar bleef het weer bij.

Gelukkig was er nog een kleine meevaller: Wilders kreeg niet de schuld van alles. Althans, niet meteen. Ik heb niet de héle uitzending gevolgd. Wie iets weet, mag het zeggen.