China’s ‘rechten’ en de ondraaglijke lichtheid van de EU
Met de uitspraak over de territoriale rechten van China op een groot deel van de Zuid-Chinese Zee zou ook het door China geclaimde recht van de exploitatie van de natuurlijke grondstoffen van het gebied vervallen. Maar China gedraagt zich als een hond die met grommen en dreigen een gestolen bot verdedigt.
Ondanks de categorische afwijzing van de Chinese claims door het Permanente Hof van Arbitrage in Den Haag blijft China claimen dat het het gebied mag bezetten met een luchtverdedigingszone boven de omstreden eilandengroep in de Zuid-Chinese Zee. Een zone die nog niet bestaat, en waarvoor nog geen voorzieningen zijn aangelegd. Het is daarom weinig meer dan een claim waarmee het land zegt, in de toekomst een dergelijke annexatie te zullen volvoeren. Dat is wat je noemt hondsbrutaal.
En wat er daarop over wordt gezegd maakt het eigenlijk nog erger: China roept landen in de regio op haar geclaimde ‘rechten’ te respecteren – op straffe van een militair conflict met wie zich daar niet naar schikt. Onmiskenbaar dreigt China haar buren met oorlog al ze geen door China gewenste concessies doen. De uitspraak van het PHA beschouwt het land als een vodje papier.
Bizar element is dat de EU zich de grootste moeite getroost om China’s hielen te likken:
De Europese Unie neemt geen standpunt in over het conflict aan wie de eilanden toebehoren, zegt EU-buitenlandchef Frederica Mogherini woensdag. Mogherini riep alle partijen in Peking op om het VN-verdrag te respecteren.
EU-president Donald Tusk hoopt dat de uitspraak van het hof bijdraagt aan een vreedzame oplossing in het langslepende conflict.
Het is nog net geen slaafse erkenning van de door China opgeëiste rechten. De tactvolle aanpak was vanzelfsprekend geweest uit te spreken dat de kwestie uitgebreid zal worden bestudeerd, om er vervolgens nooit meer op terug te komen zo lang China en de USA er niet over slaags raken. Aangezien dat geenszins uitgesloten was, was dit meer dan een verstandige aanpak geweest. Eigenlijk was het de enige aanpak die zinvol was. Dat het lichtgewicht Mogherini formeel uitspreekt geen standpunt in te nemen is ook een standpunt – en daarom een diplomatieke blunder. Zowel naar de USA als naar China overigens.
In de internationale politiek geldt nu eenmaal dat je pas neutraal bent als je er nooit iets over hebt gezegd. Niet dat de nitwits van de EU daarvan ook maar iets begrijpen.
Wat betreft opkomen voor gebieden die onder de voet annex bezet worden heeft de Europese unie en haar voorloper de EEG (NATO) geen dapper en standvastig verleden. Kunnen we ons de bezetting van Cyprus door het imperialistisch Turkije nog voor de geest halen. Hoe laf kun je zijn. Doordat Turkije lid van de NAVO was heeft men een deel van Cyprus opgeofferd en etnisch door de Turken laten reinigen. EU is een historische mislukking die alleen uitmunt in politieke domheid. Democratie brengen naar landen die niet ontvankelijk zijn en waar de democratie wel ontvankelijk is haar laten wegvagen uit eigenbelang (Oekraïne). EU het ergste wat Europa en de wereld is overkomen. We moeten er zo snel mogelijk vanaf en onze wonden likken.