De planeconomie levert China doorgaans meer problemen op dan ze voordelen heeft, maar soms blijken die er toch te zijn, zo bleek deze week.

Het voordeel is dat de meeste staatsplanners vaak weten waar de problemen precies zitten. Zodat, als geld ruim genoeg voorradig is, ze in staat zijn vraag en aanbod sneller bij elkaar te brengen door wat te gaan blaffen (mijn vet, B.):

Having soared to record highs just weeks ago, Chinese coal futures extended their declines on Friday, down more than 50% in a little over a week as Beijing unleashed its latest verbal crackdown as saying prices have further to fall, an attempt to ease the energy crunch, according to Bloomberg. 

Zoals deze week met steenkool bleek te werken:

De kolenhandel in China wist wat er van haar verwacht werd, toen haar duidelijk werd gemaakt hoe welke eisen tot stand kwamen:

China’s top economic planning body, the National Development and Reform Commission (NDRC), announced on its official WeChat account Friday that production costs for coal miners are much lower than current spot prices for the fuel, suggesting coal prices have more room to fall. NDRC cited initial results from a survey of top firms in all producing regions.

Er werd ouderwets met vuisten gezwaaid in partijkantoren, en doordat het gebrek aan steenkool er eigenlijk niet was, werden de partijmandarijnen gehoorzaamd.

China’s ruthless authoritarians revealed a plan earlier this week to impose limits on the price miners sell thermal coal as they seek to ease a power crunch that’s prompted electricity rationing in more than half of the country’s provinces. China has also urged miners to deliver about 100 million tons of the fuel by the end of the year to help meet winter demand.

Dat dit niets met een normale economische wijze van handelen te maken heeft, hoef ik zeker niet uit te leggen?