Is de strijd om het CDA leiderschap weer open na het vertrek van Hugo de Clown naar Mamaloe? Het lijkt er vooralsnog weinig op.

Hugo de Clown doet een stap terug nu hij er achter is dat zijn huidige werk al een niveau te hoog voor hem is. En het heeft er alles van weg dat men hem een paar handjes geholpen heeft:

„Ik heb me altijd gerealiseerd dat de combinatie van het ministerschap en het lijsttrekkerschap zwaar zou zijn”, schrijft De Jonge.„Ik ben echter tot de conclusie gekomen dat ik niet beide verantwoordelijkheden ten volle kan waarmaken.”

Het is eenzelfde soort tekst als waarmee indertijd Wopke Hoekstra voor de eer van het CDA leiderschap bedankte. Dat Hugo de Jonge het inderdaad niet kon – zijn baan als minister is hem al ruimschoots teveel – heeft hij afgelopen maanden overtuigend bewezen. Eerder noemde ik hem een blindganger – dat is nu inderdaad wel bewezen. Het praktische leiderschap van een partij wordt gewoonlijk uitbesteed aan enige getrouwe partijknuppels, waarbij de formele leider wat punten aanstipt en het verder wel gelooft. Bedenk: Rutte is ook partijleider van de VVD.

Alle logica wijst nu op Pieter Omtzigt, maar logica en politiek gaan zelden samen. Bij Elsevier zien ze die logica wel, bij de NOS worden de stukken al klaar gezet voor de volgende acte van een drama. Dat is overigens in lijn met wat de Telegraaf gisteravond verder nog meldde:

Het partijbestuur gaat bepalen wie de opvolger wordt van de terugtredende lijsttrekker, valt achter de schermen te horen.
In de partij klinkt al langer gemor over De Jonge, die volgens critici te weinig aandacht zou besteden aan de partij. De storm wilde bij het CDA maar niet gaan liggen. Eerder spraken CDA’ers in De Telegraaf al van ’venijn’, ’gezeik’ en ’deining’. Ze deden in aanloop naar hun congres opnieuw een boekje open.
Lijsttrekker De Jonge zou ’te weinig gezag’ hebben en het CDA zou ’op het ravijn af gaan.’ „Met Hugo wordt het niks.” De felste kritiek werd anoniem gespuid. Senator Ria Oomen hekelde dit verholen gezaag aan stoelpoten. „Ik heb soms het idee dat partijgenoten via Haagse sores verdeeldheid proberen te zaaien.” Oud-minister Marja van Bijsterveldt: „Het gaat toch om macht.”

Legt de CDA-leiding zich er bij neer? Duidelijk niet:

Pieter Omtzigt kandideerde zich immers pas nadat Hoekstra aangaf niet te willen? Zijn relatieve succes nadat de partijleiding haar hele gewicht achter De Jonge had gegooid zal de partij veel pijn hebben gedaan, en het idee aan de hand hebben gedaan het nu dan toch maar met Hoekstra te proberen.

De partijleiding van het CDA denkt nog steeds de macht achter de troon te zijn. Dat kon wel eens tegenvallen als de heren Omtzigt en Hoekstra eens een goed onderling gesprek gaan voeren. In het CDA lopen eenvoudig teveel dinosaurussen los rond. Dat de gemiddelde leeftijd van leden en electoraat van eenzelfde leeftijd is vereist direct actie of capitulatie. Moet het CDA afglijden naar een nieuw soort 50Plus?

Daarom wordt nu interessant hoe men aan de partij verkopen gaat dat men plotsklaps toch Hoekstra spartelend en wel ten tonele voert, want als er iets duidelijk is dan is het dat de leiding de verkiezingen voor het CDA leiderschap orkestreerde. En het vertrek van De Jonge te wijten valt aan taai verzet vanuit de basis. Maar Wopke Hoekstra heeft eerder gezegd dat zijn baan van minister van Financiën hem te weinig ruimte geeft partijleider te worden. Door hem nu op het schild willen heffen om Pieter Omtzigt de pas af te willen snijden maakt de partijleiding het zichzelf opnieuw erg moeilijk.

Vandaag komt de partijleiding met een voorstel, meldt de NOS.

Volgens Haagse bronnen is het bestuur bereid met een ‘enkelvoudige voordracht’ te komen. Hoekstra heeft tot nu toe nog niet gereageerd op de nieuwe situatie.

Omineus. Alles wijst er op dat de Haagse dino’s binnen het CDA af stevenen op een complete breuk met de basis. Wordt vervolgd.

---

Meer over de strijd om het CDA-leiderschap leest u hier.