De buurthuismoord in Amsterdam houdt de gemoederen bij politie en staatsomroep deerlijk bezig. Heel opmerkelijk. Dat zie je nu anders nooit.

Dat men er helemaal van in de war is toont het Teletextbericht wel. Het hangt aan elkaar van inconsistenties, en van zaken die moeilijk in één regel uit te leggen zijn.  Gearresteerd, maar niet meer dan medeplichtig, dus direct weer vrijgelaten? Wat een land. Arrestatie is dan als straf al genoeg, of waarom eigenlijk?

De politie wordt ook niet moe er op te wijzen dat Bouchikhi een onschuldig slachtoffer was. Dat begint intussen aardig stigmatiserend te klinken – als ik zo onaardig zijn mag dat te zeggen:

Bouchikhi was tijdens de schietpartij aanwezig als stagiair in het buurthuis en was volgens de politie een onschuldig slachtoffer.

Staatsomroep: dom
Want wat staat hier eigenlijk? Hij was weliswaar een Marokkaan, maar toch was hij onschuldig. Als je iets gaat benadrukken dat eigenlijk voor zich moet spreken zaai je er twijfel over. Dat de staatsomroep dit blijft pushen is daarom tamelijk walgelijk, en bovendien dom. Door dit zo te benadrukken suggereer je juist dat Marokkanen bijna nooit onschuldig zijn. Is dat geen racisme, of mag het omdat het de staatsomroep is? Er waren nog meer onschuldigen die fatale dag:

Mogelijk hadden de schutters het gemunt op een ander, de 19-jarige Gianni L. Hij raakte gewond bij de schietpartij, net als een onschuldige 20-jarige vrouw die achter de bar stond.

Gianni L. was dus minder onschuldig? Is er reden hem hier met zijn initialen te vermelden? Ook dat is in dit verband een vreemde karakterisering.

Bouchikhi werd zelfs gemeentelijk herdacht. Of het zijn nabestaanden veel deugd heeft gedaan betwijfel ik, maar de gemeente lijkt vooral te willen blijven benadrukken dat ze niets tegen Marokkanen heeft, en dat die arme Mohamed Bouchikhi de vleesgeworden onschuld was.

Er wordt met man en macht op zijn moordenaar gejaagd. Ook na 15 maanden nog. Voor Amsterdamse begrippen is die aandacht voor de buurthuismoord bizar lang. En opnieuw krijg je de indruk dat het met de zorgvuldigheid toch ietwat los loopt, want:

De twee verdachten werden begin vorige week aangehouden, meldt de politie. Een van hen is de 26-jarige Emylio G., die ruim een half jaar na de moord op Bouchikhi al werd aangehouden. De politie liet hem snel vrij, maar bleef hem wel beschouwen als verdachte.
Dankzij “intensief onderzoek” is hij nu opnieuw aangehouden. Hij zat in de cel tijdens zijn aanhouding, omdat hij ook verdachte is in een andere zaak. Rechercheurs denken dat G. een van de twee schutters is.
De andere verdachte is een 26-jarige vrouw uit Zwanenburg. Zij is inmiddels weer op vrije voeten, maar nog wel verdachte in de zaak. Ze wordt verdacht van “medeplichtigheid bij een dodelijk schietincident”.

De aanhouding van Emylio G. was niet ingewikkeld, want die zat al ergens anders voor vast, en dat zal gegarandeerd ook niet zijn vanwege het stelen van appels bij de kruidenier om de hoek. Het heeft er derhalve veel van weg dat men in Amsterdam de ‘Marokkaanse gemeenschap’ duidelijk wilde maken dat ze niet altijd het pispaaltje is, en dat de politie er is voor de moord op iedereen. Dat er voor iedereen evenveel aandacht is, en niemand wordt vergeten.

Dat die gelijk geportioneerde hoeveelheid aandacht in het geval van Marokkaanse slachtoffers met minder mensen hoeft te worden gedeeld dan voor autochtone slachtoffers? Dat is dan een ongelukkig toeval. Ook, omdat het in het geval van de buurthuismoord wel heel erg begint op te vallen.