Met de militaire nederlaag van IS die de afgelopen maanden in Syrië gestalte kreeg wordt de burgeroorlog aldaar door velen als beëindigd beschouwd. Maar de vredesconferentie die volgen moet is bepaald geen gelopen race, en zal veel pijnlijke momenten kennen.

De stilte in de reguliere MSM over de Syrische burgeroorlog is kenmerkend voor het aanstaande probleem. De westerse coalitie heeft een bijzonder pijnlijke nederlaag geleden en zwijgen onze MSM daar braaf over. Dat Obama’s USA voor een belangrijk deel achter de ongekende escalatie zat is goed gedocumenteerd beschikbaar gekomen is het Nederlandse publiek evenmin verteld. Dat kun je vinden op sites als deze en andere plekken die onze overheid het liefst als fakenieuwsverspreiders zou kunnen betitelen, ware het niet dat we de feiten en internationale rapporten die daarover berichten aan onze zijde hebben.

Gisteren was er nog even een extra pijnlijk moment toen een Russische generaal op Twitter uit de doeken deed hoe serieus de interveniërende Russen al in 2015 de tegenstand van IS namen. Dat ging ietwat grof geformuleerd in twee stappen: hoe deden de Russen het, en hoe zaten de Amerikanen in die Syrische burgeroorlog (zie bijvoorbeeld dit draadje op Twitter), gevolgd door de beschuldiging dat de Amerikanen een belangrijk deel van hun activiteiten ontplooiden ter ondersteuning van IS. Zie voor dat laatste hiervoor het uitgebreide artikel dat gisteren verscheen.

Zoals gezegd, het blijft opvallend dat de westerse MSM hierover blijven zwijgen. Het is voor het westen qua verliezen weliswaar geen oorlog geweest van een Vietnam-oorlog, maar qua betekenis voor een bepaalde strategie en toekomstige consequenties was de Syrische burgeroorlog naar het zich nu laat aanzien stukken belangrijker dan dat in feite vrij irrelevante conflict in Zuidoost-Azië. Maar ja, olie en de islam, die mogen binnen het geldende paradigma nu eenmaal niet ter discussie worden gesteld. Al kun je over olie twijfelen.

Is het voor de westerse media niet teveel gevraagd daar tijd en aandacht aan te besteden? Welnu, persbureau Reuters levert al dergelijke gegevens voor zijn abonnees, dus de MSM zijn echt wel degelijk op de hoogte. Maar als het over onwil gaat, dan is er nog een wereld te winnen bij de mensen die bepalen over wat, waar en wie in onze journaals wordt bericht.

According to a new Reuters report, the chief of the Russian General Staff has accused the United States of hosting a training facility for ISIS fighters in Syria along the Syria-Iraq border. Al-Tanf base on Syria’s southeast side has been under the control of the US-backed “New Syrian Army” and their US special forces advisers since the area was captured from ISIS in August of 2016.

Maar ze willen dus niet. Het enige dat de NOS afgelopen dagen over het MO berichtte is dat Erdogan de banden met zijn oude vriend Rutte weer wil aanhalen. De prioriteiten van de NOS liggen anders.

Die aankomende onderhandelingen over de regeling van de afloop zullen u ook grotendeels ontgaan, voorspel ik u nu al. Want dat president Assad blijft zitten staat vast, en er zijn voor het westen eigenlijk maar twee echte punten van belang: hoe wordt de Koerdische kwestie na deze burgeroorlog binnen Syrië opgelost, en hoe krijgen Russen en Assad de Turkse troepen weer weg uit noordwest Syrië? De Amerikanen krijgen wat doekjes voor het bloeden, en de internationale coalitie zal te horen krijgen dat ze blij mochten zijn eens voor het echie te kunnen oefenen.

Er zit nog veel meer aan vast, maar daarover berichten we te zijn er tijd nog beslist over. De positie van Syrië tegenover Israël is zo’n punt. De betrokkenheid en invloed van het sterk in macht groeiende Iran en de nieuwe Russische positie in het MO, alsmede de tanende invloed van het in grote verwarring verkerende Saoedi-Arabië zijn andere. Het MO beleeft een van de grootste machtsherschikkingen van de afgelopen 70 jaar, en het heeft er alles van weg dat belangrijke maar altijd min of meer neutrale partijen die lang van langs de kant toekeken partij moeten kiezen.

En dan hebben we het speciaal over Turkije en Egypte, maar ook het al nooit neutrale Irak. Wat de zaak een stuk overzichtelijker maken zal is dat zich nu een aanstaande tweedeling aftekent in een gebied dat notoir een lappendeken van belangen en allianties was. Vooral belangrijk zal blijken naar welke kant de Turken uiteindelijk zullen gaan.

---

Meer berichten over de Syrische burgeroorlog vindt u hier.