Dankzij TV-programma Buitenhof kregen we vorige week les hoe een Burgerberaad – idee van David van Reybrouck – onze democratie kan redden!

Nederland is dezer dagen een stuk wijzer geworden dankzij de Belgisch topintellectueel David van Reybrouck. Geweldig! Hij was na zeven jaar weer eens op bezoek bij Buitenhof (24-5-20). Cultuurcriticus en schrijver Van Reybrouck kwam naar Nederland om te vertellen hoe we verder moeten gaan ná de Corona-crisis. Van Reybrouck pleit voor een nieuwe aanpak van het milieuprobleem. Hij weet het heel aardig te vertellen. Van Reybrouck wil een burgerberaad dat zich bezighoudt met het klimaat.

We kennen Van Reybrouck’s concept Burgeroverleg: een periodieke vergadering van gewone burgers over thema’s die zij van belang vinden voor de politiek, ‘G1000’. Dat wordt volgens Van Reybrouck toegepast in Nederland, Ierland, Engeland, Frankrijk, Spanje en Denemarken. Hij wil deze aanpak nu ook toepassen op het klimaatissue. Van Reybrouck: “Mensen zijn slimmer als burger dan als kiezer, dus laat mensen als burger over belangrijke issues beslissen in plaats van als kiezer.”

Dat lijkt op zich een goede gedachte, maar in Nederland werkt het in elk geval niet. Integendeel. In Nederland was D66 een groot voorstander van referenda, het was de basis van deze partij: de burger moet beslissen via referenda. Maar toen referenda aan de orde kwamen en de burger contrair besliste aan wat bestaande machtspartijen wensten, werd de uitslag van deze referenda vooral genegeerd. De burger werd frontaal geschoffeerd. “U wikt, wij beslissen”, zeiden de machtspartijen. Ze zeiden in feite “fuck you!” Denk hierbij aan het Oekraïne-verdrag en de Europese Grondwet. Opeens was de burger dom en te onnozel om over zulke belangrijke issues te kunnen beslissen: “dat doen wij wel, want wij begrijpen het beter, wij hebben er voor doorgeleerd.”

Het was een schandalig machtsspel van de traditionele partijen, de VVD en D66 voorop, te walgelijk voor woorden. Van Reybrouck zegt dat “een democratie draait om het delen van waarheden en waarden”. Dat is maar al te waar. Welnu, in Nederland hebben de bestaande politiek correcte partijen, de machthebbers, er alles aan gedaan om waarheden te negeren en te verdraaien, en waarden te verkwanselen. Door massa immigratie heeft er een complete verloedering van Nederland plaatsgevonden, Europees drugscentrum nummer één. Mark Rutte: “Nederland is een waanzinnig gaaf land” en “de Nederlandse samenleving is als een teer vaasje”. Rutte is met een baseball knuppel tegen dat tere vaasje tekeer gegaan. Het vloog in duizend stukken door het volkomen getribaliseerde land.

Van Reybrouck meent dat er nu door de Corona-crisis een demasqué van populisten plaatsvindt, want mensen scharen zich achter de traditionele partijen. Hoe onnozel kan een mens worden?! Wat er plaatsvindt is dat bevolkingen buitengewoon angstig zijn geworden om door het virus dodelijk geraakt te worden. Dan is de bekende reflex dat men zich dan achter de leider schaart – iets dat men instinctief doet als men zich aangevallen voelt. Zo reageert de burger, ook al is die leider nog zo fout. De historie kent sterke staaltjes van dit verschijnsel, zeer ten nadele van de bevolking. De hemel verhoede dat dit nu weer gebeurt, maar garantie tot op de hoek. Wat ons economisch en financieel nog te wachten staat is niet mals.

Van Reybrouck toonde zich in Buitenhof reuze enthousiast over zichzelf. Terecht, hij is echt geweldig! Hij heeft met Macron geluncht. Macron zou een half uur ademloos geluisterd hebben naar zijn G1000-concept. Macron zou G1000 nu overal hebben in gevoerd in Frankrijk. Als diepe dank zal Macron pal vóór de Arc de Triomphe een groot standbeeld van David van Reybrouck laten verrijzen. Voor de onthulling daarvan zullen alle wereldleiders uitgenodigd worden. Het plan is dat Van Reybrouck in een open calèche, voortgetrokken door twee witte paarden, over de Champs Elysée komt aanrijden, terwijl de toestroomde menigte hem toejuicht. Hij stapt dan uit bij de Arc en de hoogwaardigheidsbekleders klappen. Vervolgens gaat hij samen met Macron het standbeeld onthullen en men klapt wederom. Hij krijgt een sjerp om: ereburger van Parijs. Vervolgens worden de volksliederen van België en Frankrijk gespeeld. Geweldig! Wat zou de wereld er toch minder uitzien zonder redders als Van Reybrouck.

G1000 werd ondanks hulp en steunverklaringen van alle politiek-correcten géén succes, niemand spreekt er nog over. Het werkt van geen kanten, het is een theoretische luchtballon. Van Reybrouck spreekt zijn weerzin uit over de burger als kiezer. “België zit al ruim een jaar zonder regering. De kiezer zoekt de extreme flanken op”. Zou hij soms Vlaams Belang bedoelen? Is dat de reden dat België vaker niet dan wel een regering heeft? België is nota bene de bakermat van de Europese Unie! België zou het toonbeeld moeten zijn van een schitterende samenwerking tussen twee zeer uiteenlopende bevolkingsgroepen.

Solidariteit zou hoog in het vaandel moeten staan bij de Belgen. In plaats daarvan klopt het van geen meter, die samenwerking. Buitenstaanders krijgen de indruk dat Walen en Vlamingen elkaar tot op het bot haten. Is dat werkelijk zo? Walen gaan naar Nederland om Nederlands te leren en weigeren dat te doen in Vlaanderen. België bezit een hoogintellectueel als Guy Verhofstadt, waar we telkens zo van kunnen genieten in dat Europese Parlement, een prachtkerel! Hoe komt dat eigenlijk dat België tot zo verdeeld is? En waardoor komt het dat Brussel hofleverancier van terrorisme is geworden? Ik ken het verhaal over Brussel en Molenbeek, de burgemeester aldaar, maar laat dat rampverhaal hier maar even achterwege. Zijn Belgen eigenlijk een beetje schaamtevol over deze ratjetoe?

Van Reybrouck is het slachtoffer geworden van een brutale overval. ‘Kassian’, zeggen we dan in Nederland! Van Reybrouck met Brugse roots werd in de wijk Kuregem in Anderlecht door vier mannen bedreigd en kreeg enkele zware klappen, waarna zijn auto en bezittingen werden gestolen. Ook collega-schrijver en oud NRC-hoofdredacteur Peter Vandermeersch zat in de auto. Ze voerden net een boeiende hoog-intellectuele politiek correcte conversatie. David Van Reybrouck is een rasechte Bruggeling, maar woont sinds enkele jaren in Brussel. Hij keerde samen met VanderMeersch, eveneens afkomstig uit Brugge, terug van het Boekenbal in Amsterdam naar zijn atelier in de Scheikundigestraat in Kuregem.

“Op het moment dat hij en VanderMeersch koffers aan het inladen waren, werden ze benaderd door vier jongeren”, aldus Marie Verbeke van de politiezone Zuid. “De vier jongens verkochten Van Reybrouck meteen enkele slagen en vroegen toen om geld. Toen Van Reybrouck zei dat hij geen geld op zak had, incasseerde hij nog enkele slagen en zijn autosleutels werden afgenomen. Het viertal ging er vervolgens met het voertuig vandoor.”

Van Reybrouck diende diezelfde avond nog een klacht in bij de lokale politie. Er zijn geen verdachten opgepakt, naar verluid zouden de overvallers donkergekleurd zijn. Van Reybrouck en Vandermeersch weten waar gezocht moet worden (en dat weten wij ook!), maar ze doen er geen nadere mededelingen over, want je bent politiek correct of je bent het niet, nietwaar? Ondanks de gebeurtenis weigert Van Reybrouck bitter, racistisch of angstig te worden. Gelukkig, we schrokken al, de lieverd! Van Reybrouck:

“De overval gebeurde op de parking van de oude fabriek waar ik al negen jaar mijn atelier heb. Alles heb ik daar geschreven: Congo, Missie, Slagschaduw, Tegen verkiezingen, Het Manifest van de G1000. Ik wil die plek niet verliezen die me zo dierbaar, zo welgezind is”.

Alleen de realiteit wil mensen als Van Reybrouck en VanderMeersch met beide benen op de grond zetten. Van Reybrouck weigert vooralsnog die realiteit onder ogen te zien. Hij blijft in dromenland verkeren en houdt stevig zijn bril met roze brillenglazen op. Is daar dan nog een steviger overval voor nodig? Wordt hij dan eindelijk wakker? Gaat dan eindelijk die roze bril af? Een overval bij Van Reybrouck’s ouders thuis bijvoorbeeld, die dan beroofd en in elkaar geslagen worden, zodat ze halfdood in het ziekenhuis belanden, kaak gebroken, oog verloren? Dit soort verhalen kennen we hier in Nederland maar al te goed in het TV-programma “Opsporing verzocht”. Reality tv, geen nepnieuws, zoals Van Reybrouck debiteert. Wordt David dan eindelijk eens een beetje wakker? Of snurkt David dan nog door en zegt “ik wil niet bitter en racistisch worden?” David, kom gauw weer naar Nederland, we hangen aan je lippen!

Nu we het toch over topintellectueel Vandermeersch hebben, over hem het volgende. Wat heeft Nederland een plezier beleefd aan NRC-hoofdredacteur Vandermeersch! Geweldig! Hij toonde zich een buitengewoon empathisch heerschap. Is dat een typisch Belgische eigenschap, zoals we dat ook zo goed kennen van Guy Verhofstadt? Vandermeersch moest huilen bij zijn afscheid op de redactie. Kassian! Mathijs van Nieuwkerk van DWDD memoreert dat hij De Volkskrant een figuurlijke schop gaf bij zijn aantreden bij NRC. Dat was heel verstandig om meteen een goede sfeer te creëren.

Vandermeersch is een man van nietsontziend uitdelen. Hij haat Belgen en België, en omgekeerd. Hij meldt NRC te verlaten. Hij laat zich denaturaliseren naar het Nederlanderschap. Fantastisch, wat een aanwinst voor Nederland! Dat denk je dan, maar nee, hij gaat in Parijs wonen en voor Ierse uitgevers werken. Dan begrijpen we het even niet meer, maar Belgen begrijpen het maar al te goed. Een oud Belgisch collega uitgever vertelt me:

“Vandermeersch is de man die eerst kwaliteitskrant De Standaard bij ons politiek correct en kapot heeft gemaakt, en als dat gebeurd was, ging hij hetzelfde doen bij NRC. Ik noem dat in die zin oplichterij. Hij was een man die zonder scrupules als huurling grof geld verdient en zich in dienst stelt van de elites. Bij De Standaard heeft hij door het stroomlijnen van de krant één visie opgelegd. Bij De Standaard was het eerste wat hij deed het traditionele AVVVK (katholiek) logo afschaffen en daarna is het bergafwaarts gegaan. Hij heeft in België niets meer te zoeken. Hij wordt hier tot en met gehaat. Hij moet zich in België niet meer vertonen. Hij is hier volkomen uitgekotst.”

Vandermeersch schrijft zijn afscheid een artikel over Nederland “Een land dat naar de navel staart”. Het is een schandelijk stuk, een liederlijk verhaal: één litanie van afbraak van Nederland en Nederlanders. Er deugt hier niets volgens hem. Hij is vol onbegrip, te zuur om hier te herhalen. Hij walgt van Nederland en Nederlanders, hij wil in dit rotland dus niet wonen. Hoe kan dit? Hij was zojuist Nederlander geworden!?! Raadselachtig.

Mijn advies aan hem is om vooral in Parijs te blijven. Kom nooit meer in Nederland! Ik heb intensief contact met Belgen, prachtige mensen. Ik volg wel eens de Belgische TV-discussies, maar die discussies zijn nóg nietszeggender dan de Duitse TV met AnneWill. Als je die uitzendingen volgt begint het te dagen waarom België regeringsloos en stuurloos is.

Pal voor Corona ben ik in Antwerpen geweest nabij de Zoo. Dat is echt schrikken. Wat is die stad verloederd! Liefdeloze nieuwe architectuur, rotzooi winkels, gaten in de bebouwing, gaten in de weg, bedelaars, getto’s, bewegwijzering van hier naar nergens. Norse bewoners lijken er niets om te geven. Mensen die elkaar niet aankijken en elkaar lijken te mijden. Een deprimerende stad, een liefdeloze stad. Wat is deze stad, met een schier eindeloze rij Antwerpse topkunstenaars, diep gezonken. Antwerpen lijkt het toonbeeld van wat er de laatste vijftig jaar mis is gegaan in Europa.

Het is een tragische stad die aan en Van Reybrouck en Vandermeersch doet denken. “Democratie draait om het delen van waarheden en waarden“. Ja, ja, welterusten David! Slaap zacht.

---

Frits Bosch is macro-econoom en socioloog, auteur van “In Holland staat een huis, onbehagen bij de elite” en “Schaft ook Holland zich af?” “Wereld op een keerpunt” ““Feminisme op de werkvloer.

Meer commentaar op wat in Buitenhof te zien valt vindt u hier.