Brussel lijkt wel op aarde om voor burgers en ondernemers alles duurder, ingewikkelder en lastiger te maken. Met hun nieuwe duurzaamheidsregels doen de Eurocraten er weer een flink schepje bovenop.

De nieuwe Europese taxonomie, EU Taxonomy Regulation vergroot Brussel de administratieve rompslomp nog weer eens exponentieel. Dit keurslijf zet de standaard voor begrippen en definities op het gebied van duurzaamheid, want ‘dat creëert eenduidigheid voor alle betrokken partijen en maakt vals spelen lastiger’. De Europese taxonomie voor duurzaam beleggen is een belangrijk onderdeel van het bredere EU Sustainable Finance Action Plan dat gericht is op duurzame investeringen terwijl tegelijk de financiële risico’s goed in de gaten gehouden worden.

In de EU Taxonomy Regulation is vastgelegd of een economische activiteit ‘groen’ is en blijft. Dat helpt beleggers, bedrijven en beleidsmakers om beter geïnformeerde beslissingen te nemen door méér kennis van activiteiten die naar verwachting een substantiële bijdrage leveren aan het behalen van duurzaamheidsdoelstellingen en daardoor meehelpen aan de overgang naar een duurzamer economie.

De Europese taxonomie creëert “eenduidige definities en begrippen zodat er een standaard ontstaat voor terminologie zoals groen en duurzaam”. Dat helpt om onwenselijke zaken zoals greenwashing te voorkomen. Daartoe worden er drempelwaarden aan de prestaties gesteld die worden beschreven in de “Technical Screening Criteria”. Die criteria helpen mee om activiteiten te ontdekken die goed scoren op duurzaamheid.”

Milieudoelen
De EU Taxonomy Regulation stelt zes doelen op het gebied van milieu: het tegengaan van klimaatverandering, het aanpassen aan klimaatverandering, beschikbaarheid van water, circulaire economie, preventie en controle op vervuiling en biodiversiteit en ecosystemen. Activiteiten die in aanmerking komen voor screening worden beoordeeld aan de hand van drie uitgangspunten:

• Substantieel bijdragen aan ten minste een van de zes milieudoelen die hierboven zijn genoemd.
• Geen significante schade toebrengen aan een van de andere milieudoelen.
• Voorkomen dat maatschappelijke stakeholders (lees: toezichthouders, de politiek, maatschappelijke organisaties en belangenorganisaties) een negatieve impact ondervinden.

Met ingang van dit jaar moeten grote bedrijven en financiële instellingen hun duurzaamheid in een rapport vastleggen. Tegelijk stelde de Europese Commissie ook een juridisch bindende richtlijn vast die ongeveer 50.000 Europese grotere bedrijven zal verplichten tot zo’n rapportage over het tegengaan van klimaatverandering en het aanpassen aan klimaatverandering. Het is typerend voor hoe Brussel opereert: geheel volgens de leerstellingen van een communistische planeconomie wordt een soort economische zelfmoordoperatie voorbereid.

Klimaatpaus
De duurzaamheidsboodschap en de nul-doelstelling voor de CO2-uitstoot worden dag in dag uit door de Europese Commissie via de megafoon van klimaatpaus Frans Timmermans uitgetoeterd. De Brusselse ambtenaren willen een nieuw Europees Groen Label invoeren ter vervanging van de vele reeds bestaande keurmerken voor groen, natuurlijk, duurzaam, eco, bio enzovoort. Er zijn regels en definities voor elk deelgebied, die echter zo complex zijn dat er een financiële bonanza ontstaat voor consultants en groene en milieuadviseurs.

Het duurzaamheidsevangelie van de Europese Commissie bepaalt nu wat goed en wat deugdelijk is en waar geld het beste kan worden besteed: bij ‘duurzame’ bedrijven. Dit komt bovenop de groenwaanzin van windmolens, zonnevelden, bomenkap en -stook en de vele miljardensubsidies die al aan deze onrendabele en economische onzinnigheid zijn verkwist. Landen als China, Rusland en India, die minder van de groene onzin zijn, lachen zich de ballen uit hun broek. Ook Dementia Joe Biden krijgt zijn Groene Plannen niet goedgekeurd vanwege de enorme kosten voor burgers en bedrijven en de verregaande regelzucht ten aanzien van de economie.

Haken en ogen
De geplande grootschalige verduurzamingsoperatie is zeker niet zonder haken en ogen. Door het verduurzamen van de economie worden veel kantoren, fabrieken en machines de komende jaren opeens veel minder waard. Het gaat eerder om miljarden dan miljoenen die plotseling moeten worden afgewaardeerd of afgeschreven. In een gunstig geval betaalt de overheid daaraan mee via lagere winstbelasting, maar dat is zeker niet gegarandeerd.

Er komt ook steeds meer nadruk op duurzame woningen te liggen. Zo krijgen mensen die een niet-duurzaam huis willen kopen geen volledige hypotheek meer bij Triodos. Tenzij ze fors investeren in de isolatie van hun huis. Reken bijvoorbeeld op 40.000-65.000 euro om de eigen woning energieneutraal te maken en daarmee 1500 kuub aardgas per jaar uit te sparen. Maar voor een verduurzaming (renovatie) zijn bedragen rond de 100.000 euro al lang niet meer ongebruikelijk.

Dan nog even het laatste nieuws: deze week besloot de Europese Commissie om energie uit gas en kernenergie tijdelijk een groen EU-label te geven. In 2035 vervalt het groene stempel voor gas, voor kernenergie wordt dat 2045. Dat valt overigens nog te bezien: denkbaar is dat de EU-lidstaten door gastekorten, blackouts en ander ongerief van de groene waanzin tegen die tijd de economie in de soep zien draaien. Deze wordt niet altijd zo heet gegeten als opgediend…

---

Meer over het eeuwige gedonderjaag met Brussel vindt u hier en hier.