Soms vraag je je af of ze bij de NOS nu nooit moe worden overal Geert Wilders er met de haren bij te slepen als iets niet helemaal loopt als wenselijk wordt beschouwd. De hetzerigheid van de staatsomroep is sinds jaren spreekwoordelijk geworden. Hoewel luiheid en gemakzucht nooit mogen worden onderschat als reden waarom oorzaken worden opgevoerd.

‘Vroeger begonnen investeerders over Cruijff, nu over Wilders’

Bovenstaande quote was de titel waarmee de NOS gisteren een stukje publiceerde over mogelijke nieuwe investeerders in Nederland, die het UK zouden ontvluchten vanwege Brexit. Dit type berichtjes is momenteel razend populair bij de NOS, want er worden met één artikel twee door de staatsomroep gehate onderwerpen met elkaar in verband gebracht. Natuurlijk als jobstijding:

Na het Britse referendum over de Europese Unie overwegen veel bedrijven om van Londen naar het continent te verhuizen. Amsterdam is al met een aantal bedrijven in gesprek, maar Nederland staat niet bovenaan de lijstjes.

Dat die kans op nieuwe investeerders te danken is aan Brexit, wordt wel genoemd maar niet geduid. Dat er sprake is van enige hysterie werd al voor Brexit elders al genoemd, en een bewijs daarvoor werd gisteren geleverd door de Duitse gigant Siemens, welk bedrijf aankondigde dat de tijdens de Brexit-campagne gedreigde relocatie van het bedrijf buiten het UK geen doorgang zal vinden. Hoeveel bedrijven werkelijk het UK zullen ontvluchten als gevolg van Brexit is op dit moment een open vraag, maar ik zet er geld op dat het er niet veel zullen blijken.

Het hele verhaal verzandt vervolgens in de herkenbare oorzaak van dit artikeltje: een Amsterdamse wethouder die samen met een vastgoedtype een praatje over Amsterdam houdt: dat het toch altijd al zo’n belangrijk financieel centrum was dat ook concurreerde met Londen, maar dat ze in de toekomst geen Zuidas verwacht waar de Ferrari’s af en aan rijden.

Boeiuh.

Potentiële investeerders die aan hun vastgoed verkopende contacten navraag doen over de politieke situatie in ons land? Als dat ter sprake komt kunnen de contacten nooit al serieus zijn. Dat geeft dus het beeld van een stel managers die een kans zagen zich elders te laten fêteren door wat politiek klein grut, en dan uit beleefdheid de enige vraag stelden die in hun hoofd op kwam. Wilders. Want Cruijff is dood, natuurlijk, en Gullit vergeten.

Daar moeten we nog de ervaringskwestie rond Fitna aan toevoegen, de film van Geert Wilders over de islam. Zoals u zich wellicht nog herinnert was de regering-Balkenende zó bang voor de gevolgen die die film in de moslimwereld zou kunnen hebben, dat ze maanden voor de film te zien was er al uitgebreid reclame maakte. Weliswaar met een campagne dat Wilders Nederland niet was (wat overigens wel steeds meer zo lijkt te gaan worden), maar zoals alle publiciteitsmensen weten: slechte publiciteit bestaat niet. Het zou dus zo maar kunnen dat alle voorlichters hun contacten beginnen met een uitleg dat in Nederland Geert Wilders het niet voor het zeggen heeft.