Doodgaan is de bedoeling van het leven. Niet dat iemand haast heeft, al wens je het anderen soms wel eens toe. Maar je staat toch raar te kijken als er ineens twee lijken in je tuin zitten. Met ieder botje verder onaangeroerd!Dat is toch min of meer wat vorige week gebeurde toen een Franse vrouw twee dode mannen in hun tuin aantrof. Nu is dat als je in de Parijse banlieus woont misschien niet het meest vreemde dat je overkomen kan, maar het ging hier om twee normale mannen die in hun tuin hadden zitten BBQ’en. En waren blijven zitten. En de ochtend er na zaten ze er nog. Maar toen leefden ze dus niet meer:

Het begon toen een vrouw uit Authon-du-Perche de 38-jarige Olivier Boudin en de 69-jarige Lucien Perot in een rare houding in hun tuin aantrof.

De een lag op z’n rug op de grond en de ander zat gewoon nog aan tafel met een half glas wijn en een stokbrood met camembert op een bord.

Eerst dacht de vrouw nog dat de heren na een beneveld avondje barbecueën hun roes aan het uitslapen waren. Toen ook wakkerschudden niet hielp, alarmeerde ze de politie.

Maar de dader lag op het kerkhof, zo leek het:

De politie vond geen sporen van geweld of bewijzen dat er een worsteling aan vooraf was gegaan. Omwonenden speculeerden dat de twee door voedselvergiftiging om het leven zouden zijn gekomen.

Maar eieren op een BBQ, is dat niet al te dol? Het werd maar spannend gevonden daar in een gat in de campagne.

Autopsie geeft nu een week later het bevrijdende antwoord. De 69-jarige en flink dronken Lucien blijkt gestikt te zijn in een bot van 44 gram. Volgens de lijkschouwer is de jongere vriend daardoor zo in paniek geschoten dat hij aan een hartaanval overleed. Olivier leed aan een genetische hartafwijking.

De dader lag dus inderdaad op het kerkhof. Zijnde de strot van BBQ’er nummer 1. Wie probeert er nu een bot van een half ons in te slikken? Zelfs honden zijn niet zó dom. De les is duidelijk: ga nooit BBQ’en met iemand met een zwak hart: als je stikt is er niemand die je helpen kan. Subsidiair: ga nooit BBQ’en met iemand die er een gewoonte van maakt grote botten te proberen in te slikken als je een zwak hart hebt.