En de premier, hij blabberde voort.

Op GeenStijl maakte Van Rossem zich vanmorgen weer eens terecht boos over de democratische gezindheid van de premier. Toch, verloren moeite. Als Rutte zoiets bij zichzelf nu iets als democratische gezindheid ontdekken zou, zou met gezwinde spoed een ambulance het Binnenhof op komen gieren om de doodzieke premier af te voeren naar een sanatorium waar men hem stante pede van deze ernstige aandoening zou verlossen. Desnoods met een botte kurkentrekker.

Een motie van wantrouwen klinkt ook als een probaat middel, maar dat zou de patiënt politiek kunnen doen overlijden. Kan niet, mag niet. De Regentenpartij en de SGP zien er niets in (zie uitslag stemming onder de link).

Desondanks valt uit deze voortdurende manoeuvres rond de uitslag van het GeenPeil-referendum veel te concluderen dat het bespreken meer dan waard is.

Zo is daar allereerst het antwoord op de vraag die Mark Rutte tot nog toe steeds wist af te houden, maar wat door zijn gedraai van afgelopen dagen onmiskenbaar werd beantwoord: Mark Rutte gaat in maart 2017 de VVD weer aanvoeren. Tenzij tussen nu en september (Zomergasten, de aftrap van zijn verkiezingscampagne) hem het verzoek zou bereiken secretaris-generaal van de VN te worden – maar zelfs Markje lijkt daarmee geen rekening te willen houden.

Een ander minstens zo interessant punt is wat de regering met het GeenPeil-referendum zal gaan doen. Ratificeren? Hmm. Handtekening definitief terugtrekken? U meent het. Verkiezingen in maart, weet u nog?

Maar ja, een referendumuitslag 11 maanden op de plank laten liggen en dan net na de verkiezingen snel bekend maken dat je het alsnog niet uitvoert, dat gedoe met wat zo’n volk allemaal schijnt te willen? Een beetje al te grof, zelfs voor Markje.

Ergens lijkt het er op dat de regering hoopt dat de EU tussen nu en maart 2017 uit elkaar valt. Vanzelf. Spontaan. Want nu men geen EU-voorzitter meer is, houdt men zo ook schone handen. Het is niet eens het meest onwaarschijnlijke scenario, maar er veel van verwachten hoeven we echt niet.

Waar we op af lijken te gaan, is een situatie dat Nederland niet ratificeert, maar ook de handtekening niet terugtrekt. Dat de EU ondertussen het verdrag met Oekraïne gewoon uitvoert – volledig – is iets waartegen Nederland zich dan niet verzetten zal. dat er niet geheel volgens de regels wordt gewerkt is bij de EU al lang geen probleem meer – als het regels betreft die hen belemmeren in het bereiken van geformuleerde doelen. (Denk niet dat u dat op uw eigen problemen met de EU zult kunnen toepassen.) Men laat het geheel, en daarmee de uitslag van het referendum dus gewoon ‘hangen’. Markje zal het wel een ereplaats geven in zijn kerstboom van gebroken beloften en andere leugens.

Kan daar nog iets aan gedaan worden? Eigenlijk betwijfel ik dat. Het moet, maar of het kan? De manier waarop het Nederlandse staatsrecht in elkaar steekt bevordert de machtspositie van de regering buitenmatig. Natuurlijk kan het Forum voor Democratie weer naar de rechter stappen en eisen dat Nederland de EU dwingt het niet-ratificeren van het verdrag met Oekraïne te behandelen voor wat het is: een verdrag dat nog niet in werking zou mogen treden. Maar dan krijg je weer hetzelfde spelletje waar de Raad van State al mee kwam: het is aan de regering te bepalen wanneer een dergelijke stap dienstig is.