Gisteren zag ik een stukje van het TROS-programma Radar. Erg vrolijk werd ik er niet van. Wàt een pedant onbenul.

Radar maakte zich in de paar minuten dat ik het volhield uiterst druk over de juiste vermelding van de inhoud van een product. Zo’n pak sap bevatte dan weliswaar echte bosvruchten, maar die bosvruchten maakten maar ten hoogste 5% van het geheel uit. Dat soort werk.

Ik neig ertoe dan wat schaapachtig te grinniken, en niet zelden denk ik terug wat ze mij in mijn eerste studiejaar Scheikunde meegaven als optioneel antwoord aan mensen die krijsten dat iets ‘Chemisch!‘ was. Een begrijpend knikje, en de erkenning dat àlles chemisch is. Nu is niet iedereen voldoende opgeleid om direct te begrijpen wat je dan bedoelt, maar als je vervolgens van alles waar men in gekleed gaat begint uit te leggen wat de chemische formule is, valt ergens onderweg het kwartje (Ni, Cr, Fe) wel.

Als mevrouw Hertzenberg liever heeft dat iedere verpakking frisdrank met koeienletters vermeldt dat het pak vooral H2O bevat is dat haar pleziertje, maar ik wil weten hoeveel smaak ik verwachten kan. Niet dat de verpakking mij dat vertellen zal, maar de kreet Méér fruit nodigt niet alleen uit tot een test (en dus aankoop) maar ook tot een kritische beschouwing van de extra toegevoegde waarde.

Niet iedere vermelding is het weten waard, en er zijn veel zaken die U beter in gelukkige onwetendheid hadden gehouden. Klassiek voorbeeld: de E-nummers. Ik heb mensen helemaal hysterisch zien worden als ik er nonchalant op wees dat in een pot Roosvice-jam een verbazingwekkend hoog gewicht (!) aan E300 (Volgens mij was dit vroeger E283, goed om nog even te hebben gekeken hoe het zit) zit. Gat-, gat-, gatver, dat koop ik nooit meer! En zo. In ieder geval: het is ascorbinezuur, beter bekend als Vitamine C. Precies waarvoor de fabrikant van deze jam tot tevredenheid van velen sinds jaar en dag reclame maakt.

Ander voorbeeld: een meute milieubewuste zwakzinnigen zal bij de aankondiging dat de lucht in de gemeente Amsterdam nog maar circa 20% zuurstof bevat onmiddelijk het apezuur krijgen, en acuut bereid blijken te zijn de instelling van wat voor milieuzone dan ook te steunen. Disclaimer: indien de lucht in Amsterdam of waar dan ook meer dan die 20% zuurstof bevatten gaat, verbranden uw longen in no-time. 20% is normaal: weinig meer is al veel te veel, en zeer gevaarlijk voor uw gezondheid.

Maar goed, als Radar dus het liefst heeft dat op flessen frisdrank voortaan komt te staan dat het (suiker)water met een smaakje bevat, misschien moet dat dan maar. De politiek weet er vast wel een aardig compromis van te brouwen, zodat iedereen denkt nu gelukkig te kunnen zijn.

Eet meer gras, dat bevordert de kuddegeest.