Betutteling van senioren
Betutteling. Van het woord alleen wordt je al boos. Wie wil er nu betutteld worden? En dan al helemaal niet door mensen die respect voor je grijze haren zouden moeten hebben.
Nu is het eisen van respect vanwege grijze haren niet het beste criterium natuurlijk (dat we in mijn familie pas na ons 65e grijs worden helpt me bij die verstandige uitspraak), maar wie op hogere leeftijd nog lol in het leven heeft moet zich zeker niet laten betuttelen.
Want de wil van de verpleging is wet:
Twee oudere heren hebben afgelopen weekend de benen genomen om bij het grootste metalfestival ter wereld te kunnen zijn. Het Duitse verzorgingshuis waar de twee verblijven schakelde hierop de politie in.
En dan drink je een paar biertjes, toch? Eindelijk bevrijd van de betutteling! Maar de betutteling sloeg onverbiddelijk terug:
De agenten vonden de senioren rond drie uur ’s nachts terug op het volledig uitverkochte festival Wacken Open Air. De twee werden enigszins ’gedesoriënteerd en versuft’ aangetroffen tussen 75.000 andere metalfans. „Ze hadden zich enorm vermaakt”, vertelde een woordvoerster van de politie van Schleswig-Holstein aan de Duitse radio NDR 1.
Lief. Maar toen:
Ze hadden niet heel veel zin om terug te keren naar het verzorgingshuis. De politie moest daarom meerijden om er zeker van te zijn dat de senioren toch niet stiekem door zouden feesten.
Die staan de eerstvolgende drie jaar onder curatele. Dat allerlei verzorgingsinternaten in Nederland zijn opgeheven uit geldgebrek heeft duidelijk ook pluspunten.
Headbangers never sleep.
Wat betreft die laatste opmerking: Nou, zeg dat wel! Het is natuurlijk iets, dat van geval tot geval bekeken moet worden, maar zeker, nu in deze tijd de senioren ‘mondiger’ en zelfstandiger worden (En al zo’n 20 jaar geleden was erde prognose, dat deze evolutie zich bij de ‘babyboom-generatie’ zou gaan voltrekken, m. a. w., dat die op een andere manier ouder zou worden dan de generaties vóór hen) moesten we maar eens een rem gaan zetten op de standaard-opname- in-een verzorgingshuis op een bepaalde leeftijd.
Als iemand serieus iets gaat mankeren, wordt het natuurlijk een andere zaak, maar zolang dat niet het geval is….
Ik herinner me, dat mijn grootmoeder indertijd door haar kinderen ernstig werd bewerkt, om “bijtijds” maar het verzorgingshuis te gaan, “voor ze iets ging mankeren, anders namen ze haar misschien niet meer.” Je vraagt je achteraf bekeken af, of dat wel de juiste redenering was.
Immers: Door senioren, die dat kunnen te stimuleren, zo lang mogelijk op zichzelf te blijven,zou men zeggen, dat er des te meer plaatsen worden gecreëerd voor als het ècht nodig is. En ik kan me voorstellen, dat zeker de senioren van de ‘babyboom-generatie” niet anders willen:
Die zitten, zoals gezegd, gewoon anders in elkaar, dan hun ouders en grootouders; die móet je niet meer willen – inderdaad – betuttelen!