De top van veel overheidsorganisaties is de afgelopen decennia het domein geworden van allerhande ‘management’. In plaats van een rustige stijging door de rangen is een kriskras-carrière het hoogste goed geworden.

Veelal betreft het hier posten die een hoog profiel hebben, en bij de huidige stand van zaken schijnt men te menen dat daarvoor alleen mensen met politieke ervaring gekwalificeerd zijn. In de praktijk komt het er op neer, dat dat dan vooral mensen worden die op het hoogste politieke vlak hebben gefaald. Een bewijs hiervoor vormt ook, dat nieuwe benoemingen nieuws zijn geworden, dat in kranten wordt vermeld. Zoals vandaag weer,
dat ene Jannine van den Berg de nieuwe politiechef van de Landelijke Eenheid wordt. Ze is door minister Ard van der Steur (Veiligheid en Justitie) voorgedragen voor de post.

Was dit niet vroeger iets voor de rubriek Personalia, een rijtje fototjes met drie regels eronder, in een verre kolom die men niet met binnenlands nieuws had weten te vullen? Het hele brichtje stroomt over van dergelijke benoeminkjes, maar de sfeer die het heeft is van nieuws. Managers nieuws. En dan nog vooral van mensen die door de politiek worden benoemd.

Wat nog het meest opvalt is de stroom mutaties. En daarmee kom ik terug op een observatie die ik hierboven al maakte: carrière binnen de eigen organisatie is geen logische vanzelfsprekendheid meer. Ook bij spcifieke vakorganisaties als de nationale politie, die hier toevallig het voorbeeld levert, maar hierin genszins uniek is. We schuiven er een groep managers in, en die doen het beleid voortaan.

Dit is een extreemn ongezonde ontwikkeling.

Managers van deze organisaties zullen in de toekomst dus desgevraagd moeten vertrouwen op wat hun stafmedewerkers hen vertellen wat mogelijk dan wel wenselijk is. Eigen ervaringen zijn verdacht, want ook maar een mening. Dat eigen ervaring met de werkvloer ervan ook een enorme steun is bij het leiden van een organisatie lijkt eerder verdacht te zijn geworden dan wenselijk. Daarmee wordt onvernmijdelijk een baantjescarroussel opgetuigd, omdat niet-functioenrende leiders sneller dan vroeger worden weggestuurd. Zie bijvoorbeeld ProRail.

Maar in plaats van op de schreden terug te keren, wordt deze aanpak nog verstevigd voortgezet. Je recht om te klagen over de resultaten heb je daarmee dan natuurlijk eigenlijk verspeeld.