Wat krijg je als je een roedel vrouwen laat optreden in het Rotterdamse Luxor? België, Denemarken en Noorwegen.

De kenners weten nu dat ik het heb over het Nederlands damesvoetbalteam. Er komt een EK aan, en Nederland mag de gastvrouwen leveren. Likkebaardend lekker lessend koel klinkend fris drinkend stemmen smerend razend flitsend snelvibrerend koel koel koelsissende gastvrouwen!! Ik was bij het vooruitzicht al bijna in extase. Maar nee dus, het is gewoon het Nederlands voetbalteam. En de gasten van die gastvrouwen – ook vrouwen – komen uit België, Denemarken en Noorwegen.

Voetbal voor vrouwen, dat is toch iets anders dan voetbal voor mannen. Ik beweer niet dat ik er verstand van heb, maar als ik er eens naar kijk bij gebrek aan beter, valt me altijd weer op dat de vrouwelijke beperkingen de aard van het spel veranderen. Best aardig hoor, maar bij de mannen is een lange bal in het verre veld altijd een risico, en dat houd het geheel breed en diep. Vrouwen hebben dat probleem niet, want ze lopen minder hard, en voor een bal naar het verre veld moet je een harde trap hebben. Hebben vrouwen niet, dus het risico bestaat niet.

Dat maakt dat het vrouwenvoetbal nog steeds het meest wegheeft van welpenvoetbal. Doordat er minder in de diepte moet worden verdedigd, kunnen er meer speelsters tegelijk achter de bal aan. Kluitjesvoetbal wordt dan onder mannen gezegd. Ooit gezien op een vroege zaterdag, hoe de jonge kinderen met zijn allen achter de bal aan gaan terwijl de tactische en strategische opdrachten van hun trainers vergeten achterbleven in de kleedkamers? Dat dus.

Vrouwen en tactiek, het zal allemaal best in orde zijn. Dat is het punt niet. Het ongelukkige blijft dat het er niet uitziet omdat de associaties verkeerd zijn. Behalve als je het dus als een roedel gastvrouwen ziet. Mjam. Die uit Noorwegen en Denemarken zijn lang en blond, ook nog!!

Wat een geluk dat niemand ons apen afrekent op ons seksisme!