De Belgische oud-premier Guy Verhofstadt heeft zijn plekje in de geschiedenis verdiend, dat staat al wel vast. Dat men hem niet al te vriendelijk zal herinneren staat eveneens vast – behalve voor Guy zelf. De hysterie waarmee de man gewoonlijk om zich heen slaat is een affront aan het verstand, maar zijn medestanders kijken liever weg.

Verhofstadt is de meest prominente liberale politicus binnen de EU, en als je niet zeker wist dat het liberalisme al dood en begraven was, zou je wensen dat het daar mee opschoot opdat het ons van Verhofstadt af helpt. De meest recente aanleiding voor gekke Guy’s gegil is de aankondiging van de Amerikaan Steve Bannon om naar Europa te komen teneinde hier de democratie in te voeren. American style, dan. Daarover valt moet veel verschillends gezegd worden.

In de eerste plek is het arriveren van Bannon nu niet bepaald een zegen voor nationaal georiënteerde Europese politici. Niet alleen omdat Bannon een Amerikaanse ervaringsgeschiedenis meesleept, die fundamenteel afwijkt van Europese waarden en normen, al is dat wel degelijk van groot belang. het punt zal blijken dat Bannons definitie van veel zaken dusdanig afwijkt dat hij niet in staat zal blijken eenheid te smeden. Voor mij staat eigenlijk vast dat Bannon eerder een hinderpaal zal blijken dan veel goeds verrichten. Maar, we zullen zien.

De EU-liberalen rollen nu al over elkaar heen over hoe Bannon te bestrijden. Alleen dat al verraadt een totale onkunde van wat de man is en meesleept. Ze zullen wel naar het interview door E. Bosch van Rosenthal voor Nieuwsuur hebben gekeken, en hebben geloofd wat zij zagen. Het is zowel hysterie als pathetiek bij de liberale EU-fractie, en die strijden nu om voorrang. Het Elsevier-stukje dat ik hiervoor raadpleegde meldde ook nog dat dit door Sophie in ’t Veld werd meegenomen in de start voor haar herverkieizingscampagne. Het past in het D66-discours, maar om dan Sophie te sturen voor een ‘debat’? Dat zou ik graag live uitgezonden zien op de TV – we kunnen wel wat minder D66-gebruiken in het EP.

Het plan voor een coalitie die binnen de EU moet gaan samenwerken komt oorspronkelijk van de Italiaanse minister van Binnenlandse zaken Salvini (LegaNord), die er eerder al over sprak met Victor Orbàn, wiens Fidesz-partij in het EP nu nog deel uitmaakt van de Europese christendemocraten. Maar de reden van Salvini’s initiatief is eerder pragmatisch dan prinipieel-nationalistisch:

Matteo Salvini wil de handen ineenslaan met de Hongaarse premier Viktor Orbán. Samen willen ze de EU-regels hervormen. Volgens Salvini werken beiden aan een ‘netwerk’ van landen uit Centraal- en Zuid-Europa om een vuist te maken tegen de Brusselse immigratiepolitiek.

Wordt dat een interessant platform voor nationaal georiënteerde politici uit Noord-West-Europa? Dat staat te bezien. Interssanter is wat dit doet richting Sebastian Kurz, ook zo’n christendemocraat die oude waarden hoog in zijn vaandel heeft staan en daarom door de Brusselse EU wordt gewantrouwd.

Salvini deed vorige week een oproep voor een groter verband in de aanloop naar de EP-verkiezingen van 2019, maar kunnen we zijn woorden en fixatie op de Zuid-Europese belangen vergeten?

Italian Interior Minister Matteo Salvini has announced his intention to form a grand alliance of populists from across Europe ahead of next year’s European Union parliamentary elections.
The populist leader of the League (Lega), which formed an anti-establishment coalition earlier this year with the Five Star Movement (M5S), made his comments on Friday, saying that he wanted to unite the populist parties to challenge the establishment parliamentary groups, Kronen Zeitung reports.

Het doel is de macht. In ieder geval de macht de zittende kongsi van socialisten en christendemocraten in het EP uit te roken.

“I want to unite the parties that will form the new majority in the European Parliament, the parties in Austria, the Netherlands, Sweden, France, and Germany,” Salvini said. “I want to give voice to another kind of Europe, the Europe of the hope of work and certainty, and all the parties will have to choose which side to be on,” he said, adding that the goal of the movement would be to free Europe from the globalist push for mass migration and failed economic policies.

Virtueel staat Salvini waarschijnlijk op het toppunt van zijn macht(spotentieel) nu. Of hij dat volhoud tot mei 2019 moet worden afgewacht, de volatiliteit van het electoraat is gigantisch. Maar Salvini is een heel wat gevaarlijker tegenstander voor de Verhofstadts in het EP dan Bannon. Bannon is weinig meer anders een onruststoker met goede media-instincten en contacten door de hele wereld. Als je Bannon zijn gang laat gaan eindig je mogelijk met een EP dat het Amerikaanse Congres weerspiegelt. Zou dat Verhofstadt werkelijk onaangenaam zijn?

Salvini daarentegen is een gepokte en gemazelde nationalist. Aan wie niet eens het belang van Italië na het hart ligt, maar het belang van Lombardije – het noordelijke deel van het land. Mensen als Salvini hoef je geen illusies over de EU en haar wijze van domineren voor te spiegelen. Die kennen zij, en ze moeten er niet veel van hebben. De tijd voor allerhande ideologisch bepaalde experimenten in Europees verband is echt wel voorbij. We moeten terug naar een betrouwbare samenwerking, en de Brusselse moloch elimineren. En niet te vergeten: alle angstsprookjes over onderlinge oorlog en het gevaar van Rusland  – waarin de EU grossiert – mogen terug naar het Enge Bos. Waar ze thuishoren.