Toon Kasdorp heeft een evenwichtig beeld van het Arabisch-Israëlisch conflict, dat wellicht niet fijn voelt voor bezadigde Nederlanders, maar wel de realiteit recht doet.

Het midden oosten conflict wordt hier vanuit een Europees standpunt bekeken, dat wil zeggen: vanuit een standpunt van mensen die zestig jaar geen oorlog meer hebben meegemaakt en die geloofwaardig beschermd worden door de machtigste natie ter wereld.

Israël heeft buren die het op zijn leven hebben gemunt en een paar miljoen inwoners die zich meer met die buren verwant voelen dan met het land waar ze wonen. Bovendien een beschermheer die continu druk uitoefent om risico’s te nemen die geen enkele ander land in het westen bereid is te nemen of hoeft te nemen, omdat geen enkel ander westers land zulke bloeddorstige buren heeft.

De idee van een blijvende vrede tussen Israël en de Arabische landen is een Europese droom. In het Midden Oosten is de realiteit er een van een tijdelijke wapenstilstand, die alleen in stand blijft zolang de vijand machtig genoeg blijft om onaanvaardbare schade te veroorzaken. Er zijn maar twee alternatieven: door blijven modderen zoals de laatste honderd jaar of de catastrofe. Onder de catastrofe is te verstaan de vernietiging van een van beide partijen of van allebei. Dat zijn dus driehonderd miljoen Arabieren en anderhalf miljard moslims aan de ene kant en zes miljoen joden, een getal dat we ons nog herinneren uit de Holocaust, aan de andere. Die keuze is niet moeilijk. Ooit zullen er misschien zulke belangrijke nieuwe problemen komen dat dit probleem van Joden en Arabieren naar de achtergrond verdwijnt, maar tot die tijd modderen we voort.

---

Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp