Anne Fleur over Anne Fleur en de wereld – de echte
Activiste, feministe en twitterraar, Anne-Fleur Dekker groeide op in een harmonisch gezin, ‘op de witste school van Nederland, in een mooi groot huis tussen andere mooie grote huizen in Bussum’. Vanaf het moment dat haar vader failliet ging en haar ouders scheidden kwam zij met een harde landing in de echte wereld. Anne Fleur en de wereld is daarom een toepasselijke titel.
Anne-Fleur Dekker werd aanvankelijk bekend als een uithangbord, als radicaal die op Twitter met provocerende tweets tekeer ging tegen ‘rechtse’ opiniemakers. Ze kreeg shitloads kritiek van Jan en alleman, en weet niet altijd goed hoe daarop te reageren. Vervolgens werd ze ook nog eens verliefd werd op iemand van de ‘andere kant’ van het veronderstelde politieke spectrum. Daardoor bleek ze niet meer welkom in de groepen die haar eerst – met aarzeling want uithangborden zijn egotrippers – hadden omarmd. Sindsdien blijft de belangstelling levend. Dit jaar doet ze als ‘vertegenwoordigster’ van ‘Twitter’ mee aan het ‘tv-programma ‘de slimste mens. En zoals al bijna gebruikelijk blijken de twitteraars veel slimmer dan de meeste van hun opponenten.
Anne-Fleurs levensloop is er een van ontdekkingen van waarheden achter nieuw ontdekte waarheden. Ongelukkig voor haar wordt dat doorgroeien niet altijd door iedereen gewaardeerd.
Sven Hazelhekke is vooral bekend als de twitteraar @Svenstweet. Met slimme, scherp geformuleerde observaties heeft hij een grote groep volgers gekregen. Dit is zijn eerste interview, en dat herken je nog wel.
Publicatie 26 juli
We besloten bij de geboorte van Café Weltschmerz non-profit te zijn en dat willen we ook blijven. Wij willen onafhankelijk zijn van de overheidssubsidies en sponsoring, van politieke- en commerciële invloed, maar tegelijkertijd onze content wel voor iedereen beschikbaar houden. Om dat te kunnen blijven doen, vragen wij jullie hulp met een regelmatig klein of een eenmalig substantieel bedrag. Grotere bedragen kunnen via een ANBI-regeling. Met jullie bijdrage kunnen we Café Weltschmerz in de lucht houden, om in deze bizarre tijden vol desinformatie, tegenspraak blijvend te faciliteren.
We hebben 50.000 kijkers per week. Als iedereen 1 Euro zou storten dan kunnen we jaren vooruit. We besloten bij de geboorte van Café Weltschmerz non-profit te zijn en dat willen we ook blijven. Wij wilden onafhankelijk zijn van de overheidssubsidies en van politieke- en commerciële invloed, maar tegelijkertijd onze content ook voor iedereen beschikbaar te houden. Om dat te kunnen blijven doen, vragen wij jullie hulp met een regelmatig klein bedrag of een eenmalig substantieel bedrag. We kunnen met jullie bijdrage Café Weltschmerz in de lucht houden, om in deze bizarre tijden tegenspraak te blijven faciliteren.
Steun Café Weltschmerz en onze toekomst met een donatie of adopteer een aflevering. Onze gesprekken zijn vertegenwoordigd in de collectie van het Instituut voor Beeld en Geluid. Ze zijn relevant en blijven geldig voor de toekomst. Help deze toekomst met een donatie: NL23 TRIO 0390 4379 13
Doneren kan ook via crypto-currencies:
Bitcoin 1KiNiBFCYTQeXChtAYMHqfSeQ91jEVoeve
Ether 0x0111c80bdf8e1eee49a7c46bd134532f787dd852
Litecoin Lg11FwbnesVa7q2swjGgttbuHaX5EKAPoz
of ga naar www.cafeweltschmerz.nl/doneer/
Meer interviews via Café Weltschmerz op Veren of Lood vindt u hier.
Deze jonge dame, uitte zich als oppervlakkig, fanatiek, gevaarlijk en onredelijk.
Haar verdieping, werd / wordt door velen – ook door mij – juist toegejuicht.
Tip :
mag ik haar wijzen op het artikel van heden, hierboven op V.o.L. , door Victor Onrust.
Om eerlijk te zijn heeft Anne Fleur me nooit geïnteresseerd. Niet toen ze een linkse activiste was, niet toen ze voor Geenstijl ging schrijven en ook niet daarna.
Maar het doet me goed om te zien dat ze nu zichzelf is geworden. Ze is gedwongen geworden om een strijd met zichzelf aan te gaan en in die strijd is ze haar onechte eigenschappen kwijtgeraakt en is ze zichzelf geworden. Mijn complimenten hiervoor. Niet veel mensen komen zo als herboren uit zo’n crisis.
Ik wil hier nog aan toevoegen dat ze indertijd overkwam als een naïeve, onechte Social Justice Warrior, die haar identiteit haalde uit een oppervlakkig masker van politieke slogans en linkse dogma’s. Nu heeft ze beide kanten gezien en meegemaakt en nu is ze een sterke vrouw, die zich geen houten centen laat verkopen. Ik wens haar alle succes en geluk van de wereld.