De invoering van de transgenderwet in 2014 heeft geleid tot een forse toename van het aantal mensen dat officieel van geslacht verandert. Uit cijfers van het Sociaal en Cultureel Planbureau blijkt dat in 2015 770 mensen hun geslachtsregistratie wijzigden. In de periode 2007-2014 waren het er gemiddeld tachtig per jaar.

U moet het me maar vergeven, maar soms heb ik echt het gevel dat dit land gek geworden is. Dat transgenders bestaan heb ik lang geleden geaccepteerd als fact of life. Dat steeds meer mensen zich lieten ombouwen eveneens, al was het niet altijd even eenvoudig geen wenkbrauw op te trekken. Maar dat je tegenwoordig al via een eenvoudige administratieve handeling je geslacht op het gemeentehuis kunt laten veranderen – dat vind ik moeilijk verteerbaar. Waar het me onweerstaanbaar aan denken doet, is die eeuwige verhalen over politiezoektochten naar moordenaars. Altijd moeten ze zich eerst door een kudde vrijwilligers heen waden die zich eerlijk komen aangeven – zonder zelfs ooit maar een mug te hebben doodgeslagen. Die geilen op de aandacht alleen. Dat lijkt hierbij ook het geval, al kan het best zijn dat de plotselinge toename een inhaalslag betreft.

Zoals gezegd: dat je het gevoel hebt in het verkeerde lichaam te zitten en dat daar iets aan gedaan kan worden is allemaal prachtig. Het is maar goed dat we dat via cosmetische ingrepen kunnen en niet via hersentransplantaties, want dan zou Arnold Schwarzenegger zich vast niet erg veilig meer voelen. Vergeef me dit kleine grapje, het verhaal dat de NOS vandaag de wereld in lekken liet heeft me nogal van streek gebracht. Een simpele administratieve pennenstreek is nu dus voldoende om vrouw te worden? Ik vind dat behoorlijk kut. Dit land gaat kapot aan pennenlikkers, dat staat vast.

En dat men er uiteindelijk niet gelukkiger van wordt, maakt dat je je helemaal af vraagt waaraan die mensen ooit begonnen. Verder zwijg ik hierover voortaan discreet: over wat je niet begrijpt kun je je mond maar beter houden. Tenzij je pennenlikker bent.