Ik zal het maar gelijk bekennen: ik ga binnenkort achter de tralies.

Velen van u denken nu mogelijk: maar daar zat je toch al? Dat is wel waar natuurlijk, maar met een eigen hangmat en een harem waarop Mohammed jaloers zou zijn is het toch anders. Eenzame opsluiting valt wel degelijk te vrezen, ook voor wie al beperkt was in zijn bewegingen. Dat de bananencontainer die mijn eetvoorraadje voor dit najaar naar Amsterdam bracht in de Rotterdamse Waalhaven is ontdaan van 107 kilo van de real thing doet mij nu de das om.

Maar ik zou er niets over gezegd hebben als neef Desi Bouterse niet vandaag had beweerd dat alleen God hem achter de tralies zou kunnen plaatsen:

Desi Bouterse zal zich niet neerleggen bij een mogelijke veroordeling voor zijn betrokkenheid bij de Decembermoorden. „God heeft mij president gemaakt, dus een rechter van de Krijgsraad haalt me hier niet weg.”

Let wel, neef is hij alleen in overdrachtelijke zin. En dat hij coke smokkelde schept ook een band, natuurlijk. Brothers in brands.

Woensdag kwam de openbaar aanklager met een strafeis van twintig jaar onvoorwaardelijke celstraf voor zijn rol bij de zogenoemde moorden van 1982. In Fort Zeelandia werden destijds vijftien tegenstanders van Bouterses militaire regime vermoord.

Maar toch ben je wel eens jaloers, of zouden het alleen grote woorden zijn?

De president kondigde aan dat zijn regering „de nodige regelingen zal treffen” over de rechterlijke macht. Wat hij precies bedoelde legde hij niet uit. „We zullen geen zaken doen waarop men ons kan verwijten dat wij de democratie schaden. Maakt u zich geen zorgen”, verzekerde de president zijn toehoorders.
„We willen absoluut geen chaos, maar we zullen wel met een gepast antwoord komen”, aldus Bouterse. Binnen enkele dagen maakt hij bekend welke maatregelen er getroffen worden.

Bouta zat in Suriname eigenlijk al opgesloten, want het internationale aanhoudingsbevel tegen hem wegens cokehandel garandeert hem een enkeltje USA als hij ergens anders heen zou reizen dan naar Venezuela. En daar wil je zelfs als Bouterse zijnde niet heen, aangezien ook het WC-papier daar op de bon is. Maar zoals gezegd: ook als Suriname je gevangenis al is, dan voelt het toch weer heel anders om daarbinnen nog een apart afgesloten hokje te moeten gaan bewonen. Arme Bouta, maar het kan nu eenmaal niet altijd sneeuwen, zeker in Surimame niet.