Veel Nederlandse gemeenten weten eenvoudig niet hoe ze mensen moeten aanspreken indien ze hen aanschrijven. De VNG vindt dat een probleem.

Ruim de helft van de gemeenten gokt bij beantwoording van een digitale of schriftelijke vraag naar het geslacht van de afzender.

De organisatie Wij Verdienen Beter legde 390 gemeenten per e-mail of formulier een eenvoudige vraag voor over de regels voor het kappen van een boom. 15 gemeenten bleken ingesteld op het probleem: zonder aankruisen van m/v kon er geen vraag worden ingestuurd. Slim, want het voorkomt een probleem. Dat neemt niet weg dat er in de toekomst ongetwijfeld gejeremieerd zal gaan worden over de beperkte keuze die deze gemeenten bieden. Maar goed, het is een begin.

Nu de hamvraag: is er een probleem? Antwoord: neen!

Het hele verhaal hangt op het feit dat een organisatie test hoe gemeenten reageren als ze een neutrale vraag van iemand met een neutrale naam krijgen, waarvan ze niet precies kunnen weten hoe die te beantwoorden. Is dat van belang? Nogmaals: neen! Als je ondertekent met Charlie Jansen, dan is het vast ook niet goed als een aangeschreven gemeente reageert met: beste Charlie Jansen. Veel te familiar. Dus dat het in de helft van de gevallen Beste meneer Jansen werd, en in slechts circa 10% beste mevrouw verbaast dan ook niet.

Terzijde: de man/vrouw verhouding van Charlie’s zal ook wel iets van 5 tegen 1 zijn voor de heren, dus statistisch klopte het beter dan St. Wij Verdienen Beter lijkt te beseffen.

Het is ook allemaal niet nodig, aangezien van degene die de gemeente aanschrijft mag worden verwacht dat men het de aangeschreven ambtenaar makkelijk maakt. Aanspreektitels als meneer of mevrouw zijn uit de aard van hun bestaan ooit begonnen als min or meer neutrale manier van aanspreken. Wie als edele heer aangesproken wilde worden diende dan ook te ondertekenen met Jonkheer van Wissewas tot Trèssensitivus – of iets dergelijks.

Er is al behoorlijk huis gehouden in de manier waarop mensen vroeger werden aangesproken. De in de jaren vijftig nog gebruikelijke aanspreektitels voor academisch gevormden verdwenen in de jaren tachtig zelfs uit de Succesagenda’s, en waarom ook niet? Het is allemaal compleet irrelevant. Als je als mevrouw Jansen wilt worden aangeschreven identificeer je je niet als Charlie Jansen, maar als mevrouw C. Jansen.

Kent U iemand die graag wil worden aangeschreven met de aanhef: Beste Het? Mogelijk als Hetty je roepnaam is, maar verder houdt het denk ik wel op. Onderzoekjes als van een stichting Wij Verdienen Beter zijn een volledige verspilling van de subsidie die ze naar ik vrees van een goedgunstige overheid verkregen. Wie op zijn sekse wenst te worden aangesproken ondertekent maar met een duidelijke signatuur. Dat is misschien vervelend voor mevrouw De Man, maar die zal daar wel al aan gewend zijn. Als ambtenaren daarna nog niet in staat blijken de juiste aanspreekvariant te bedenken heb je iets om over te zeuren.