U, de regering van Nederland, klaag ik aan. U bent het die dit land, deze samenleving kapot maakt op een manier en met een doortastendheid die u verder op werkelijk geen ander gebied laat zien.

U bent het die, tegen alle andersluidende (verkiezings)beloftes en grootspraak in –  bevoegdheden naar uw meesters in Brussel overhevelt, spaargeld naar uw vrienden van de banken overboekt, de met zorg en offers opgebouwde gemeenschappelijke voorzieningen voor vriendenprijzen verpatst en dat privatisering noemt, en die op iedere menselijke reactie direct een horde toezichthouders loslaat.

U bent het die van het bestuursapparaat van de staat een hoerenkast heeft gemaakt waar uw vrienden en meesters graaien en roven, onderwijl met een mond vol rotte vis de passie prekend jegens mensen die niet van het steel-en-verdeel circuit deel uit maken. U bent het die liever bejaarden op straat laat zetten en hun zelf betaalde pensioenen aan uw eigen hobby’s besteedt, dan ook maar één moment van fatsoen in uw taak te brengen.

U bent het die er voor zorgt, want dit kan ook slechts opzet zijn, dat er slechts op ongeveer 1% van de tegen de burger gerichte misdrijven een strafrechtelijke reactie volgt. U bent het ook die er voor zorgt dat die strafrechtelijke reactie vaker een lachwekkende is dan een straf.

U bent het ook die u royaal, te royaal, laat onderhouden door ons, het volk, dat werkelijk meent daar iets voor terug te mogen verlangen. Iets, niet veel, maar wat we in ieder geval niet verwachten is de schandalige roofpartijen waarop u ons dagelijks trakteert, en de laffe praatjes die u daarbij houdt. Dom, want iets anders krijgen we niet van het landsbestuur, of het moet een inmiddels geheel verdroogde sigaar uit eigen doos zijn, zo eentje die zelfs één van uw corporatievriendjes niet meer belieft te roken.

Wat we ook dachten te mogen verwachten is dat u de grenzen sluit. Uiteraard doet u ook dat niet, tenzij u een bijeenkomst heeft met wat van uw vrienden, dan kan het halve land tot spergebied worden verklaard. Inderdaad, wie doet u wat, en u bent toch gekozen niet, en we zijn toch een democratie. Ik kan me goed voorstellen dat u achter gesloten deuren regelmatig over de grond rolt van het lachen over het succes van uw bedrog.

Grenzen sluiten voor een voortdurende toevloed, een niet te verwerken toevloed, tenminste als je de verzorgingsstaat die we hier hadden overeind wilt houden, van gelukszoekers, dat is te veel gevraagd. Want u heeft het, zegt u, inmiddels zo geregeld dat u er niet meer over gaat, over die grenzen. De gedachte dat u het dan anders moet regelen, is ongetwijfeld bij u opgekomen, maar u laat het na die uit te voeren, want u dient immers niet de Nederlandse samenleving maar ‘een andere heer’. Welke dat is, daarna moeten we helaas gissen, maar dat wij, het volk, in die relatie slechts als belastingvee, als pinautomaat relevant zijn, zoveel heeft u ons wel duidelijk gemaakt.

Jihadi’s mogen ongehinderd in en uit lopen hier, en het enige waar u zich enigszins zorgen over zegt te maken is of die mensen, na een tour vol onthoofdingen, verkrachtingen en andere moordpartijen, nog wel een beetje zullen kunnen wennen in onze samenleving, en of ze ter re-integratie maar niet meteen een huis en een leuke uitkering moeten ontvangen. Nog voor uw uw jihadi heeft ontmoet, heeft u uw hoofd al lang verloren, een andere conclusie is er niet.

En ik zou er nog uren mee door kunnen gaan, met het noemen van alles waarmee u ons land, onze samenleving kapot maakt, maar ik acht mijn boodschap ook zonder dat wel duidelijk genoeg. Uw misdaden, want dat zijn het ook al mogen die niet zo genoemd worden uit een ‘respect’ waarvan u mij zegt dat ik voor u moet voelen, en misschien ook wel zou doen als u me niet van ieder gevoel van respect voor uzelf had beroofd.

Werkelijk, een landsbestuur en ‘volksvertegenwoordiging’ als deze, zo dictatoriaal, zo uit op de vernietiging van onze samenleving, zo openlijk corrupt, heb ik in mijn leven nog niet meegemaakt. De banaliteit van het kwaad wordt door niets zo treffend geïllustreerd als door u. Had u schaamte, u zou zich schamen. En schuld? Schuld bestaat niet meer voor u, want met het diffuus maken van wat eens helder was, heeft u uw verantwoordelijkheden adequaat weggetoverd naar een niet te achterhalen niveau. U bent immers niet dom, u bent – bij gebrek aan talent om böse te zijn – immers gewoon Slecht.

U bent het die dit land, deze samenleving kapot maakt en uw tirannie vermomt als democratie. In eerder eeuwen hadden we nog iets van een Staten-Generaal (geen democratie), en die zei het tot Philips II zo:

” Alsoo een yegelick kennelick is, dat een Prince van den lande van Godt gestelt is hooft over zijne ondersaten, om deselve te bewaren ende beschermen van alle ongelijk, overlast ende ghewelt gelijck een herder tot bewaernisse van zijne schapen: En dat d’ondersaten niet en sijn van Godt geschapen tot behoef van den Prince om hem in alles wat hy beveelt, weder het goddelick of ongoddelick, recht of onrecht is, onderdanig te wesen en als slaven te dienen: maer den Prince om d’ondersaten wille, sonder dewelcke hy egeen Prince en is, om deselve met recht ende redene te regeeren ende voor te staen ende lief te hebben als een vader zijne kinderen ende een herder zijne schapen, die zijn lijf ende leven set om deslve te bewaren. En so wanneer hy sulx niet en doet, maer in stede van zijne ondersaten te beschermen, deselve soeckt te verdrucken, t’overlasten, heure oude vryheyt, privilegien ende oude herkomen te benemen, ende heur te gebieden ende gebruycken als slaven, moet ghehouden worden niet als Prince, maer als een tyran ende voor sulx nae recht ende redene magh ten minsten van zijne ondersaten, besondere by deliberatie van de Staten van den lande, voor egheen Prince meer bekent, maer verlaeten ende een ander in zijn stede tot beschermenisse van henlieden voor overhooft sonder misbruycken ghecosen werden:(zie verder de originele Akte van Verlating)

Aangezien we zulkeen Staten Generaal niet meer hebben, die zijn met de pers tot propagandisten van/medeplichtigen aan uw bestuur geworden, doe ik het maar zelf: U vertellen dat u ieder recht verspeeld heeft om dit land, deze samenleving en mij erbij, als uw wingewest, als uw slaaf te behandelen, te beschouwen èn te exploiteren.

In meer moderne termen: ik moet u niet meer, dus ik zal u niet meer. Vrijheid!