DE WERELD NU

Aan de boven ons gestelden, naar aanleiding van de aanslagen in Parijs

Financieele Dagblad, Open Brief, aanslagen in Parijs

Jan School vindt – naar aanleiding van de aanslagen in Parijs – dat de Nederlandse elite iets heeft uit te leggen.

Als u religieuze en culturele achterlijkheid en haat jegens onze manier van leven massaal blijft importeren en (eenmaal hier geworteld) faciliteren, dan klinken grote woorden over vastberadenheid en verbondenheid hol en grotesk. Er hebben zich inmiddels veel te veel mensen in West-Europa gevestigd die begrip kunnen opbrengen voor de beweegredenen van de daders in Parijs. Daarnaast slaagt onze intellectuele elite er steeds weer in een alternatieve ‘voedingsbodem’ voor radicaliserende moslims te verzinnen dan hun agressieve geloof en hun verachting van ons normen- en waardenstelsel. Een geloof dat gedijt in tribale, masculiene culturen, waarbinnen geloofsafval en dissidente, moderne opvattingen vrijwel onmogelijk zijn en streng worden bestraft. Islamisme zit in de islam zoals een brein in een schedel zit. De moslim die zich hieraan wil onttrekken dient (al dan niet heimelijk) een fors aantal leerstukken van zijn geloof af te zweren, wat hem direct tot afvallige maakt.

Wie zich in Nederland een tweederangsburger voelt, heeft dat in principe aan zichzelf te wijten. Hij hangt dan ofwel het verkeerde geloof aan, ofwel hij kampt met een ingebeeld postkoloniaal minderwaardigheidscomplex. Je moet echt je best doen om in ons land te mislukken. In Nederland wonende moslims roepen niettemin bij iedere islamitische terreurdaad die in Europa wordt gepleegd om het hardst dat zíj bang zijn. Bang dat ze worden aangekeken op misdaden waaraan ze part noch deel hadden, bang voor represailles en bang voor het wij/zij denken dat zou resulteren in sociaal-economische achterstanden en uitsluiting. Dit wordt dan steeds opnieuw breed uitgemolken door een serviele NPO en een legertje staatsdeskundigen die worden bewierookt door sociaal-democratische fellow-travellers. Je kunt het scenario onderhand uittekenen. Binnenkort volgt de potsierlijke overbelichting van ‘afstand nemende’ moslims bij de komende herdenkingen.

Maar wie loopt er nu het meeste gevaar om slachtoffer te worden van islamitisch geweld, zij of wij? Hun angst wordt serieus genomen, wij worden geacht ons niet geïntimideerd te voelen door islamitische terreur (‘want dan geef je ze hun zin’); terwijl het geen kwestie meer is van óf, maar van wanneer wij aan de beurt komen. En inmiddels hoef je de islam of de profeet niet meer beledigd te hebben om doelwit te worden. Niet-moslim of westerling zijn volstaat. Ziet u het verschil in proportie? Je kunt je gediscrimineerd en uitgesloten voelen zoveel je wilt (al moet je er in dit land verdraaid lange tenen en een flinke dosis creativiteit voor hebben), maar die misplaatste verongelijktheid verklaart noch rechtvaardigt de radicalisering, het om zich heen grijpende antisemitisme en de systematische haat tegen het Westen die je aantreft bij grote groepen moslims; zowel in West-Europa als in het Midden-Oosten. Dit kan niet anders worden verklaard dan uit een gemankeerd geloof.

Het feit dat onze leiders geen goed antwoord op het populisme hebben, behalve consequent verwijzen naar hetgeen bijna 80 jaar geleden in Europa gebeurde (wat overigens volstrekt onzinnig is, maar dat terzijde), komt omdat zij obstinaat weigeren de enige effectieve oplossing om de stabiliteit in Europa te herwinnen te omarmen: binnen- en buitengrenzen sluiten, zo lang als nodig is alle gezinshereniging uit moslimlanden verbieden en streng controleren. Tot moslims overal ter wereld hun geloof zonder voor hun leven te hoeven vrezen kunnen kritiseren en hervormen moeten de goeien maar even lijden onder de kwaaien, ook in Nederland. In het landsbelang, in het algemeen belang, in het belang van onze westerse beschavingstraditie. Iedere andere oplossing valt eenvoudigweg niet serieus te nemen. Dit is een noodsituatie en nood breekt wetten.

2 reacties

  1. bob Fleumer schreef:

    Hier ben ik het hartgrondig mee eens!

  2. Johnny schreef:

    De Nederlandse en Europese elites zijn niet zo sterk in fouten toegeven. Daarnaast een reeks rechters die vooral eigen rechter spelen. Dus mijn verwachtingen zijn niet hooggespannen als het gaat om de voortvarendheid van onze bestuurders. Die kloof tussen politiek en burger wordt weer wat wijder.