Het meest human interest gerichte nieuws over NL2021de laatste dagen is het interne gekift binnen 50Plus, en hoe men daar om gaat met het eigen verkiezingsprogramma.

En zoals te doen gebruikelijk bij ouderenpartijen, is het kennelijk vooral een ego-kwestie. De nieuwe lijsttrekker De Haan beschouwt het programmapunt – volwaardige AOW vanaf 65 jaar – als onhaalbaar, en weigert zich er aan te conformeren.

Als iemand zou moeten opstappen is zijzelf het dus.

En als klap op de vuurpijl komt nu ook Henk Krol zich er nog mee bemoeien:

Henk Krol, oud-lijsttrekker van 50Plus, vindt het niet te verkopen dat de huidige lijsttrekker Liane den Haan zich conformeert aan de in de pensioenwet vastgelegde AOW-leeftijd van 67 jaar. “Wij knokten voor die AOW”, zei Krol in Op1. “En dan komt er opeens een nieuwe kapitein op het schip en die zegt: daar moet je toch in meebuigen. Dan denk ik: nee, hier hebben wij voor geknokt.”

Den Haan botste eerder ook al met de nummer drie op de 50Plus-lijst Ellen Verkoelen. Zij pleitte voor teruggaan naar de AOW-leeftijd van 65 jaar, waarna Den Haan zei dat ze zich dan maar beter kon terugtrekken.

Geen argument, dit knokken, overigens. Wat niet haalbaar is moet je kunnen opgeven. Weet Henk Krol dat niet? Natuurlijk wel, maar Henk Krol ziet een prima gelegenheid te roeren in wat ooit zijn eigen mestvaalt was, en hij weet dat

1. daar zijn beste kans ligt om zijn hopeloze missie te worden herkozen nog een kansje te geven en
2. dat het kippenhok van ego’s dat ouderenpartijen kenmerkt hem zo in staat zal stellen veel aandacht op zichzelf te laten richten.

Wat je elders mist in de commentaren er op, is dat dit de ratio onderstreept van het eertijdse leiderschap van Krol. Dat was niet omdat hij van begin af zo’n geweldig of inspirerend politicus was, maar omdat hij voldoende in staat was over gekakel vanuit de partij tijdig zijn schouders op te halen en dat verder te negeren als dat hem beter uitkwam.

Wat dit hele relletje demonstreert is dat mevrouw Den Haan dat vermogen mist, en lijkt te denken dat ze voortdurend haar leiderschap moet verdedigen tegen andere kakelkippen. Dat is niet alleen onbegonnen werk, maar eigenlijk ook helemaal niet aan de orde – zeker niet als blijkt dat mevrouw Den Haan niet het benul heeft haar eigen verkiezingsprogramma nog eens nauwkeurig te lezen en na te slaan en te erkennen dat ze fout zat. Want dat zat ze. Handhaven van de  pensioenleeftijd op 65 was de oprichtingsreden van 50Plus.

Wat mevrouw Den Haan kennelijk evenmin beseft, is dat campagnes niet over realiteitszin gaan, maar over het vermogen om de kiezer schone beloften te doen zonder daarbij te veel bij de realiteit stil te staan.

En dat is een feit dat maar weer eens onderstreept dat een goed Kamerlid niet vanzelfsprekend ook een goed lijsttrekker is.