Het bericht dat een aantal leden van een islamitische motorclub in België van plan waren een aanslag te plegen tijdens de Nieuwjaarsviering op de Grote Markt in Brussel, werd eerst weggelachen, maar is naar nu blijkt wel degelijk waar.

De berichtgeving over het Belgische Oud & Nieuw was dan ook wat tweeslachtig. Enerzijds de normale manier van feestvieren, maar als je de Grote Markt op wilde voor de traditionele samenkomst, kon dat slechts via een paar toegangspoortjes waar aanstaande feestgangers snel maar efficiënt werden gefouilleerd. Het Belgische Journaal meldde geruststellend dat dat nauwelijks invloed had op de snelheid waarmee men bij de feestelijkheden kon geraken.

Aangezien het weekend dit jaar zeer gunstig viel voor het verdoezelen van de ernst van de kwestie, kwam pas gisteren het hele verhaal naar buiten, en dan zie je hoe snel de aandacht van de pers verslapt. Ook met de gebeurtenissen in Duitsland in het achterhoofd, verwerd de voorkomen aanslag in Brussel al snel tot een voetnoot van wat de media graag afschilderen als een extreem roerige jaarwisseling.

Hetgeen het overigens niet was. Meer dan ooit werd er juist siervuurwerk afgestoken, en het aantal grote incidenten wordt steeds kleiner. Onontkoombaar is de conclusie, dat wat geen ernstige gevolgen heeft, in de ogen van journalisten ook niet ernstig is. Dit getuigt van domheid en een betreurenswaardig hijgerige beroepsopvatting.

Bij een van de verdachten die vorige week werden opgepakt heeft de Belgische politie een zelfmoordbrief gevonden, waarin volledig opening van zaken gegeven werd. Inclusief plannen om op de Brusselse Grote Markt politiemensen en militairen te beschieten. Andere leden van de club hebben al bekend hoe die plannen in elkaar zaten.

Formeel weigert de Belgische justitie al commentaar te geven, maar er lijkt geen twijfel meer te bestaan dat de Belgische Veiligheidsdiensten goed werk hebben verricht. De Kamikaze Riders wilden hun naam eer aan doen. Langzamerhand ontstaat hiermee wel het idee, dat je op geen enkele feestelijke bijeenkomst je leven nog zeker bent alsdie maar voldoende groot en openbaar is. Nu België over de eerste schok heen lijkt te zijn, en er met Oud & Nieuw niets is gebeurd, kan men er al weer om lachen. Maar integendeel, nu is er meer dan ooit reden voor geschokte voorzichtigheid. Dat lijkt nog niet algemeen doorgedrogen.

Dat we er in Nederland aan voorbij gaan alsof het een ver buitenland betreft, is zo mogelijk nog kortzichtiger.