Toon Kasdorp ging onbevreesd af op een heikel onderwerp in de moderne tijd: de invloed van – bijvoorbeeld – Afrikaanse genen op groepsgedrag.

Onder de bevolking van Zwart Afrika vindt U zeker een groot aantal mensen die talentvoller en beschaafder zijn dan de gemiddelde Europeaan of Aziaat. Misschien dat die in hun geboorteland minder kansen krijgen dan de mensen in West Europa of in China, maar toch zijn er ook in Afrika nog genoeg talentvolle en goedopgeleide mensen die overal boven uitsteken en wereldwijd gewaardeerd worden. Er zijn, om maar iemand te noemen,  weinig mensen van zijn generatie die zoveel eerbewijzen ontvangen hebben in Europa en Amerika  als Nelson Mandela. Kofi Annan was een van de betere secretarissen generaal van de UN. Hij heeft niet voor niets de Nobelprijs gekregen voor de vrede. Dat Obama voor de helft van Keniaanse afkomst is heeft hem niet belet om president van de Harvard Law Review te worden.

Maar de opvolger van Mandela als president van de Zuid Afrikaanse Republiek heeft niet moeten aftreden vanwege zijn bizarre opvattingen over de ziekte AIDS en haar verspreiding, maar omdat hij zijn partijgenoten te weinig ruimte gaf voor hun corrupte praktijken. Het buurland Zimbabwe van Zuid Afrika,  werd lang geregeerd door Mugabe, een notoire crimineel. Het ANC heeft steeds geweigerd hem te laten vallen en heeft de bevolking van het op een na rijkste land van zwart Afrika daarmee veroordeeld tot de val in een bodemloze put van armoede en geweld.

De plunderingen in New Orleans na de orkaan Katrina weet De Volkskrant[1] aan het gebrek aan vertrouwen dat men daar in elkaar heeft. In Japan waren er geen plunderingen na de Tsunami in 2011 en dat geldt ook voor Nieuw Zeeland na de Christchurch aardbeving.

De Volkskrant is van mening dat er een samenhang bestaat tussen een gelijkmatige inkomensverdeling en het benodigde vertrouwen en dat een dergelijke inkomensverdeling goed is voor de volksgezondheid, de welvaart en het geluk van de mensen. Die opvatting getuigt van optimisme en van menslievendheid, maar is zij juist?

In Singapore en Hongkong is de inkomensverdeling al meer dan een mensenleven lang heel ongelijk, onder meer door een hoog niveau van immigratie uit omringende armere gebieden. De welvaartstoename is er al die tijd groot geweest en dat gold ook voor alle uiterlijke kenmerken ervan, zoals de verbetering van de volksgezondheid, het groeiende niveau van het onderwijs, de lagere criminaliteit en de kwaliteit van de huisvesting. Een dergelijke ontwikkeling heeft men in Duitsland kunnen zien in de naoorlogse periode van het Wirtschaftswunder. De welvaart nam er veel sneller toe dan in Nederland, terwijl er bij onze buren toch duidelijk minder werd gedaan aan herverdeling van het inkomen.

Zaken als de plunderingen in New Orleans na Katrina,  in New York in 1977 na de black-out, of in Los Angeles bij latere en eerdere gelegenheden- zoals die bizarre opstootjes na het behalen van een kampioenschap door de Lakers, de arrestatie van de parole breaker Rodney King en de vrijspraak van de politiemensen die hem arresteerden en mishandelden. Ze hebben allemaal een ding gemeen: ze vinden plaats in zwarte wijken.

De aardbeving op Haïti in 2010 had een kracht die een factor duizend lager lag dan die in Japan[2], maar de sociale gevolgen waren veel ernstiger en nu wonen mensen er nog steeds op de puinhopen en is er weinig gebeurd om het land weer op te bouwen. Ik citeer uit Wikipedia naar aanleiding van de black-out plunderingen in NY NY:

Looting and vandalism were widespread, especially in the African American and Puerto Rican communities, hitting 31 neighborhoods, including every poor neighborhood in the city. Possibly the hardest hit were Crown Heights, where 75 stores on a five-block stretch were looted, and Bushwick where arson was rampant with some 25 fires still burning the next morning. At one point two blocks of Broadway, which separates Bushwick from Bedford-Stuyvesant in Brooklyn, were on fire. Thirty-five blocks of Broadway were destroyed: 134 stores looted, 45 of them set ablaze. Thieves stole 50 new Pontiacs from a Bronx car dealership. In Brooklyn, youths were seen backing up cars to targeted stores, tying ropes around the stores’ grates, and using their cars to pull the grates away before looting the store. While 550 police officers were injured in the mayhem, 4,500 looters were arrested.

En uit dezelfde bron,  naar aanleiding van de Rodney King riots:

the riots, beginning in the evening after the verdicts, peaked in intensity over the next two days, but ultimately continued for several days. A curfew and deployment of the National Guard began to control the situation; eventually U.S. Army soldiers and United States Marines were ordered to the city to quell disorder as well. Fifty-three people died during the riots with as many as 2,000 people injured. Estimates of the material losses vary between about $800 million and $1 billion. Approximately 3,600 fires were set, destroying 1,100 buildings, with fire calls coming once every minute at some points; widespread looting also occurred. Stores owned by Korean and other Asian immigrants were widely targeted, although stores owned by Caucasians and African Americans were targeted by rioters as well. Many of the disturbances were concentrated in South Central Los Angeles, which was primarily composed of African American and Hispanic residents. Half of all riot arrestees and more than a third of those killed during the violence were Hispanic.

Wat in Wikipedia onvermeld blijft is dat de Latijns Amerikaanse arrestanten en slachtoffers alleen tijdelijke bewoners waren van dezelfde buurten en zij zich in hoofdzaak verdedigd hebben tegen de aanvallen van de zwarten. De Mexicaanse immigranten in de VS werken zich meestal in snel tempo uit de getto’s en hetzelfde geldt voor de Koreanen, die de belangrijkste doelen waren tijdens de rellen. Die getto’s zijn intussen meer dan honderd jaar oud en hun permanente bewoning is zwart. Niet dat er geen zwarte mensen zijn die carrière maken, maar ook die verlaten het getto en worden deel van de reguliere Amerikaanse samenleving. Wat achter blijft is arm, heeft een laag IQ, is gewelddadig en is zwart.

Ik denk dat de Volkskrant in dit soort rellen een bevestiging in ziet van haar theorie, omdat de wijken waar de plunderingen en andere gewelddadigheden plaats vonden allemaal underprivileged waren. Maar ze waren ook allemaal in hoofdzaak zwart. En waarom is zwart meer underprivileged dan andere huidskleuren?

Het Franstalige Haïti is onafhankelijk sinds 1804, maar heeft in de ruim twee honderd jaar sindsdien geen kans gezien de welvaart van haar inwoners op het peil te brengen van het buurland op hetzelfde eiland, de Dominicaanse Republiek. Dat buurland spreekt Spaans, is overwegend blank en heeft zich in 1844 van Haïti los gemaakt. Verdere verschillen zijn er eigenlijk niet en dat Spaans spreken in plaats van Frans het verschil zou maken gelooft je niemand.

In West en Centraal Afrika, waar de voorouders van de meeste Afro-Amerikanen vandaan komen, is er geen enkele postkoloniale staat te vinden waar het levenspeil sinds de onafhankelijkheid substantieel vooruit gegaan is, met misschien een uitzondering voor het Ghana van Kofi Annan. Daar gaat het in het zuiden vooruit maar in het noorden weer niet.

Dat in de Verenigde Staten getto’s en zwarte buurten twee verschillende namen voor dezelfde wijken zijn en dat zwarte wijken overal tot de armste plekken van het land behoren is geen toeval. De officiële leer is dat het een vertraagd gevolg is van de slavernij. Maar Côte d’Ivoire, Soedan en de République Centrafricaine zijn geen slavenstaten, nooit geweest ook. Côte d’Ivoire was ten tijde van haar onafhankelijkheid een van de welvarendste gebieden in de regio. De laatste jaren stroomt het land leeg en vluchten de bewoners naar de buurlanden, waar het trouwens niet veel beter gesteld is. Geweld en armoede zijn kenmerken van alle West en Centraal Afrikaanse staten en van de wijken in Noord en Zuid Amerika waar de nakomelingen van West Afrikanen[3] wonen. Ook Kenya, Somalië en Zimbabwe in Oost Afrika hebben een verdiend slechte reputatie. Het lijkt voor de hand te liggen een verband te zoeken en een etnische verklaring te veronderstellen voor het verschijnsel.

Dat alleen die veronderstelling al als racistisch of discriminatoir wordt aangemerkt  weerhoudt de meeste mensen ervan om haar hardop uit te spreken, maar het is evident dat niemand gebaat is met dit soort struisvogelpolitiek. Als de zwarte gemeenschappen in Amerika en Afrika met een genetische handicap te maken hebben, die ze minder sociaal en gewelddadiger maakt, dan is het zaak die te onderkennen en om er rekening meer te houden.

Het zou dan officiële policy moeten worden in Amerika om het ontstaan van zwarte wijken in de grote steden tegen te gaan en om de bestaande in omvang terug te dringen.  In zwart Afrika zou men de voorkeur moeten geven aan het ontstaan en handhaven van rechtsstaten, het uitbannen van corruptie en nepotisme boven het bevorderen van democratie. Wanneer men een gewelddadige bevolking zijn gang laat gaan leidt dat onvermijdelijk  tot gewelddadige regimes. Niet alleen in Afrika maar ook in de Arabische landen. Ook de  bevolking van die landen is gebaat bij vrede en veiligheid.

One man one vote blijkt te leiden tot een dictatuur van de meerderheid. Roeanda in Centraal Afrika wordt heel wat beter geregeerd sinds de democratie, die daar aan de genocide vooraf ging, is vervangen door een streng gehandhaafde autocratische rechtsstaat.

Daarbij zal men er rekening mee moeten houden dat individuen niet gedetermineerd worden door hun genetische achtergrond, maar dat dit wel geldt voor grote groepen, waarin de individuele verschillen niet, maar de gemeenschappelijke aanleg wel een doorslaggevende rol speelt.

---

1. van 29/3/11
2. De schaal van Richter is logaritmisch
3. Het is nodig om van West- en Oost Afrikanen te spreken en niet van Sub Sahara Afrikanen omdat de genetische  verschillen tussen Bantoes ( in hoofdzaak West en Centraal Afrikanen) en Niloten (voor het merendeel Oost Afrikanen) groot zijn. Mensen op een hoop gooien vanwege hun huidskleur is in meer dan een opzicht oppervlakkig. Dat neemt niet weg dat de gewelddadigheid in Oost Afrika niet spectaculair veel minder lijkt te zijn dan in het westen van het continent.

---

Dit essay verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp