Het Corona-virus blijkt erg slecht voor onze persoonlijke geestelijke gesteldheid, als ik op de berichten van de staatsomroep af moet gaan.

Toch stond ik wel weer te kijken vanmorgen, om wat ons allemaal overkomt en de zorgen die we geacht worden ons te maken.

Voordat er sprake was van grote groepen allochtonen in de Nederlandse samenleving heb ik hierover zelfs nooit iets horen suggereren. Het zal wel de verrijking zijn, maar toch. Maaaar: toch. Kansenwijken heten nu kwetsbare gebieden:

Kwetsbare gebieden zijn wijken met veel bewoners die hulp en ondersteuning nodig hebben: mensen zonder werk, met psychische problemen, in armoede. Juist zij worden zwaar getroffen door de Corona-crisis.

De staatsomroep wet het aardig te verkopen:

“Denk bijvoorbeeld aan de toegenomen spanningen binnen gezinnen waar veel problemen samenkomen, in kleine huizen met weinig veilige (buiten)ruimte. Mentale gezondheidsproblemen als stress, angst en depressie nemen toe, door de onzekerheid over de eigen gezondheid, maar ook door de onzekerheid over het toekomstperspectief van kinderen, jongeren en volwassenen.”

En dan ook nog autochtone buren hebben? Een drama, zonder meer. Het is heel liefhebben wat men er aan doe wil, maar mij komt het wat zinloos over, of eerder nog als een uiting van feeds lang diep gevoelde wensen:

De burgemeesters opperen verschillende mogelijkheden om de problemen intensiever aan te pakken. Zo kan de achterstand in het onderwijs ten gevolge van de Corona-crisis worden bestreden door het opzetten van zomerscholen, meer schoolloopbaan-begeleiding en extra lesuren in het volgend schooljaar.

Ja, precies. Hard aan her werk, zodat je in die ‘weinige veilige buitenruimte’ geen last van ze hebt. We hebben het allemaal al honderd keer gehoord; het is al minstens vijftig keer geprobeerd, maar werken doet het niet. Einstein zei daar ooit iets belangwekkends over, maar ik heb geen zin het op te zoeken. Het kam er op neer dat als bij een experiment nooit het gewenste resultaat ontstond, herhalen op dezelfde wijze geen enkele zin had.

Burgemeesters blijken de natuurkunde niet te begrijpen, maar verlaten zich met liefde op de illusoire experimenten van de alchemie:

Om het lerarentekort in deze wijken te verminderen pleiten ze voor een hoger salaris voor leraren die er lesgeven. Er moeten meer sport- en bewegingsactiviteiten voor kinderen en jongeren worden georganiseerd; jongeren moeten sowieso meer betrokken worden bij activiteiten in hun wijk.

Sport- en bewegingsactiviteiten, zodat ze u nog effectiever in elkaar kunnen trappen? Jongeren moeten sowieso meer betrokken worden? En veel inspraak, ook dat??

Het is een heel verhaal, maar deugen doet het van geen kant. Na dit te hebben gelezen:

De schuldhulpverlening moet laagdrempelig worden, er moeten meer ervaringsdeskundigen worden ingezet en er moet sneller resultaat worden geboekt. Schulden moeten ook vroeg gesignaleerd worden om te voorkomen dat mensen afglijden in de criminaliteit.

ben ik spontaan afgehaakt. Opnieuw een prima argument voor de gekozen burgemeester, maar met de wereld rondom ons heeft dìt in ieder geval niets te maken.

Met of zonder Corona.

---

Meer over het Corona-virus (Covid-19), de wijze van aanpak en haar economische gevolgen vindt u hier op Veren of Lood.