Het voorstel minderjarige criminelen niet meer op te sluiten en dat in de wet vast te leggen is zwakzinnig. Jankbeleid wordt zo de norm.

Dit heeft een hoog gehalte van: “Daar gaan we weer.” Want dat iets zielig is, mag geen reden voor uitzondering zijn. Als je maar hard genoeg jankt wordt alles zielig.

Hoe dit in de praktijk uit zal pakken hebben we feitelijk al gezien, en is verder eenvoudig te voorspellen: als ergens voor bepaalde groepen geen sancties bestaan, dan kun je er vergif op innemen dat de criminaliteit onder die groepen explodeert. Zo is een kenmerkend element van eerwraak in allochtone kringen dat families die maar al te vaak laten plegen door de jongste mannelijke familieleden.

Dat zo’n kind zelf ook misbruikt wordt? Zeker. Maar dat doet niets af aan het feit dat met deze maatregel het op geen enkele wijze meer kan worden bestraft.

Minderjarigen die een strafbaar feit plegen, moeten niet meer in een politiecel worden opgesloten. De Raad voor Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming (RSJ) brengt vandaag een advies uit aan ministers Grapperhaus (Justitie) en Dekker (Rechtsbescherming) waarin ervoor gepleit wordt dat in de wet vast te leggen, meldt NRC.

De achterliggende gedachte dat alle kinderen zulke tere zieltjes zijn kan bovendien niet worden hard gemaakt – maar dat is precies wat men bij de RSJ impliciet als vrome wens heeft. De praktijk laat echter zien dat er maatschappelijk eerder een verharding optreedt dan een verzachting. Kopschopper is een normaal woord geworden, en dat bestaat toch vooral bij onderling geweld tussen kinderen. Althans: mensen uit de leeftijdsgroep tot 18 jaar.

De discussie in hoeverre je over die leeftijdsgroep tot 18 jaar tegenwoordig nog kunt spreken van ‘kinderen’ zou wat mij betreft eerst eens moeten worden gevoerd. Alvorens met een voorstel als dit te komen. In hoeverre bepaald gedrag niet meer als ‘kinderlijk’ te beschouwen is, zou daarin een voorname overweging dienen te zijn.

De gedachte dat mensen tot 18 jaar zo onschuldig en kwetsbaar zijn dat ze extra beschermd moeten worden tegen de traumatische ervaring te worden opgesloten als ze iets hebben misdaan, kan eenvoudig niet hard worden gemaakt. Zodat de RSJ nu dan ook plompverloren voorstelt het in de wet op te nemen. Die huidige wetgeving is naar mijn oordeel al veel te soft:

Een kind van 12 jaar of ouder dat verdacht wordt van een overtreding of misdrijf mag door de politie worden vastgezet, in afwachting van verhoor. Bij zwaardere misdrijven kunnen ze daarna maximaal drie dagen in verzekering worden gesteld. Opsluiten is volgens de wet een uiterste maatregel, die voor de kortst mogelijk duur moet gelden. Daarbij moet rekening worden gehouden met de belangen van het kind.

En dat laatste gebeurt naar oordeel van de RSJ onvoldoende, dus moet een paardenmiddel van stal worden gehaald. In plaats van altijd, tenzij, wil men naar nooit, behalve misschien. Hoe dat in de praktijk uitwerkt is al bekend: rechters rekken dat vanzelf op naar nooit, want nooit want het staat in de wet. Dat oprekken is een klusje dat je aan iedere advocaat kunt overlaten. Twee peilloos ongelukkig kijkende ogen van de verdachte doen dan de rest, en binnen twee jaar is de wettelijke uitzondering een dode letter geworden. Maar het moet volgens de RSJ dus zo:

Het adviesorgaan wil dat kinderen alleen in uitzonderlijke gevallen worden vastgezet, bijvoorbeeld als ze een direct gevaar voor zichzelf of de samenleving vormen. Kinderen zouden een politieonderzoek thuis moeten kunnen afwachten. De RSJ pleit verder voor kindvriendelijke cellen, opleidingen voor het omgaan met minderjarige arrestanten en een maximale detentieduur van 24 uur.

Plus zachte kussens, een vrij toegankelijke snoeppot en een spelcomputer voor het wachten?

Een vervelende bijkomstigheid is dat de RSJ onuitgesproken werkt met concepten die onwerkbaar zijn, maar die wel het oordeel vertroebelen. Zoals bijvoorbeeld dat elk kind recht heeft op een gelukkige jeugd. Niet dat ik daar tegen ben, maar dat faciliteren door elke daad die een kind pleegt weg te wuiven als kinderspel? Dat is pas echt infantiel.

In de biomassaconverter hiermee.