Als de Nederlandse overheid geen weg vindt om het verschijnsel groepscriminaliteit te hanteren, zijn eigen richting en meer zelfverdediging een onvermijdelijk gevolg.

In Deurne, Noord Brabant, was in 2015 een opstootje tussen Arabische demonstranten die kwamen protesteren tegen de invrijheidstelling van het juweliersechtpaar en autochtone inwoners van Deurne, die dat protesteren van de gekken vonden. De politie heeft de twee groepen uit elkaar gehouden.

Het zou goed geweest zijn als de Marokkaanse demonstranten met borden duidelijk hadden gemaakt dat ze niet kwamen om roven en inbreken te verdedigen, maar om te betogen dat boeven moeten worden berecht en niet om het leven gebracht.

Dat de juwelier en zijn vrouw werden vrijgelaten spreekt overigens van zelf. Daar hadden de Marokkanen niet tegen moeten protesteren. Die juweliers lopen niet weg en als de politie ze nog een keer wil verhoren of desnoods arresteren, dan weet die waar ze wonen. Voorlopige hechtenis is een veiligheidsmaatregel, geen voorlopige straf.

Niet dat ik zelf meen dat er hier sprake is geweest van moord of doodslag. Ik denk eigenlijk dat de officier gelijk had en dat het vermoedelijk zelfverdediging is geweest. Maar dat is een vermoeden dat ik in dat stadium wel kon uiten en hij niet. Hij moest het gewoon onderzoeken, samen met de politie. Pas als de feiten op tafel lagen en verder onderzoek niets meer op kon leveren, had hij moeten besluiten of hij ging vervolgen of niet. Marokkanen die het dan niet met zijn besluit eens waren konden dan proberen om een beslissing tot niet verdere vervolging ongedaan te maken.

Indertijd met Wilders is dat gelukt, al leidde dat niet tot een veroordeling. Dat was toen naar mijn mening een verkeerde beslissing van de raadsheren Splint, Hartsuiker en Schalken, maar het is mooi dat er zo’n voorziening bestaat.

Het is een deel van de taak van het justitiële systeem om er voor te zorgen dat er geen etnische conflicten gaan groeien in Nederland. De hoge criminaliteitscijfers onder Marokkanen en andere niet–westerse allochtonen werken zulke conflicten in de hand, vooral omdat de indruk bestaat dat roof en geweld van Marokkanen zich veel meer tegen Nederlanders richten dan tegen collega-vreemdelingen. Cijfers daarover worden niet of maar zelden gepubliceerd. Maar bij het publiek bestaat die indruk. Als Marokkanen dan bovendien in het geweer komen om de mocro’s onder hen te verdedigen, dan heb je voor je het weet de poppen aan het dansen.

Dat zou voorkomen kunnen worden als het de politie zou lukken veel sneller en daadkrachtiger in te grijpen in gevallen als die in Deurne. Iedere juwelier zou moeten beschikken over een door de overheid bekostigd alarmsysteem, dat de politie in staat zou stellen binnen een paar minuten in te grijpen en dat het de boeven onmogelijk maakt om te ontsnappen.

Daarnaast zou de wet moeten voorzien in veel efficiëntere systemen voor de bestrijding van groepscriminaliteit. Als juweliers en andere burgers niet meer het gevoel hebben dat de overheid voldoende bescherming biedt, dan moet die laatste zich niet verbazen als ze zelf voor protectie zorgen en als de buren daarbij gaan helpen. Zoals de Marokkanen terecht opmerkten is eigen richting in strijd met ons rechtssysteem. Maar het is wel een verschijnsel dat onvermijdelijk op gaat treden als politie en justitie te kort schieten.

---

Dit artikel over groepscriminaliteit verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp