Als er in Nederland (door Nederlanders) wordt gesproken over Suriname, kruipt er toch altijd iets van een meewarige ondertoon in de discussie, is mijn ervaring. Dat zal op een aantal punten best terecht zijn, ik kan er niet over oordelen. Maar vandaag kreeg ik een stuk onder ogen dat laat zien dat men er in de media ieder geval geen blad voor de mond neemt. Daar zouden onze media een voorbeeld aan moeten nemen.

De West is niet het grootste dagblad van Suriname, maar zegt gewoon wel waar het op staat. Deze analyse van de economische politiek van de Surinaamse regering is leuk om te lezen en exact to the point. Alle punten die er toe doen worden duidelijk en met verve uitgelegd. De risico’s worden onbarmhartig geanalyseerd en onderstreept. De constructiefouten van de Surinaamse overheid staan er duidelijk en zonder terughoudendheid in.

Het lijkt ook geen kinnesinne vanwege partijpolitieke affiliatie: de Surinaamse overheid en haar reilen en zeilen wordt besproken zonder kennelijk verlangen naar een andere club aan de macht. Integendeel zelfs, alle illusies over verbetering als er anderen aan de macht zouden komen ontbreekt.

Wat niet wegneemt dat je niet erg vrolijk wordt van de situatie waarin Suriname kennelijk verkeert. De economie loopt terug, bedrijfssluitingen, bijdrukken van geld en een overheid die haar verantwoordelijkheid niet neemt, of wenst te kennen. Heel fijn ziet het er inderdaad allemaal niet uit. Dat de minister van Financiën tegelijkertijd president van de Centrale Bank is, was dan gewoon weer grappig. Al is het naar ik vrees evenzeer tekenend.

Maar het is in ieder geval allemaal opgeschreven zoals de journalist het ziet. Geen vrees voor wat dan ook, recht vor zijn raap. Goed journalistiek werk, stevige analyse, competent weergegeven. Je zou er jaloers van worden. Veel media in Nederland kunnen hier een voorbeeld aan nemen.

Ik zal het niet dagelijks lezen (geen tijd), maar ik ben nu al een onvoorwaardelijke fan.