Vervolging van Joep van den Nieuwenhuyzen
Het grootste deel van het bedrag dat het OM van Joep van den Nieuwenhuyzen vorderde, op grond van de Plukze-wetgeving, is het bedrag dat nog open stond van de lening die hij met behulp van de garantie van zijn vriend Scholten van de bank had gekregen: honderd vijf miljoen.
Voor het goede begrip: wat gevorderd werd was dus geen terugbetaling aan de bank, maar een betaling aan de overheid op grond van de Plukze-wetgeving
Scholten was niet bevoegd om die garantie af te geven en toen dat uitkwam werd de garantie ingetrokken[1]. Het geven van de garantie was onrechtmatig van de kant van Scholten. Als Van den Nieuwenhuijzen dat geweten heeft was het ook van zijn kant onrechtmatig. Maar de vermogenstoename van Van den Nieuwenhuijzen, als gevolg van de lening, was nul. Als U ooit boekhouden heeft gehad op school of op de universiteit zal U dat onmiddellijk duidelijk zijn.
Het moet bij de Plukze-wetgeving gaan om het ontnemen van onrechtmatig verkregen voordeel en helemaal te volgen wat het OM hier doet is daarom lastig. Misschien wil de officier beweren dat niet het verkrijgen van de lening maar het niet terug betalen het onrechtmatig verkregen voordeel inhoudt. Maar dan zal hij toch aan moeten tonen dat het geld ten voordele van Van den Nieuwenhuijzen of een van diens vennootschappen is weggesluisd. Die zegt dat precies is na te gaan wat er met het geld is gebeurd en dat er niets in zijn zak is verdwenen. Nu zegt Van den Nieuwenhuijzen wel eens vaker iets dat achteraf niet helemaal waar te maken is, maar het zou mij toch erg verbazen als het restant bedrag van de lening in zijn geheel zou zijn verdonkeremaand.
Ik ben bang dat we hier met het zoveelste bewijs van incompetentie van het openbaar ministerie te maken hebben en als dat waar is, dan wordt het inderdaad hoog tijd dat bij justitie eens grote schoonmaak wordt gehouden.
We kunnen ons niet veroorloven dat op een zo cruciaal onderdeel van het overheidsapparaat zoveel mensen blijken te zitten die niet weten waar ze mee bezig zijn. En wat van de overheid gezegd kan worden geldt ook wel voor de media. Je zou toch vermoeden dat de financiële medewerkers daar kunnen begrijpen dat dit een misser is van het OM en het dan als hun plicht zien om zo ‘n misser aan de kaak te stellen.
De NRC maakt het nog mooier: OM wil €111 miljoen terug van Nieuwenhuyzen. Het OM wil helemaal niets terug. Het wil honderd elf miljoen plukken. Als je iets terug wilt hebben moet je het eerst hebben gehad en dat is heel zeker hier niet het geval.
Van den Nieuwenhuyzen is veroordeeld wegens omkoping en valsheid in geschrifte. Hij liet havendirecteur Willem Scholten gebruik maken van een appartement in Antwerpen, zonder dat daar een wezenlijke tegenprestatie tegenover stond, vond het Hof. Volgens het Gerechtshof Den Haag is bovendien bewezen dat Van den Nieuwenhuyzen via een aan hem gelieerde vennootschap in totaal ongeveer €1,2 miljoen heeft overgemaakt aan Scholten met het doel hem te bevoordelen bij het verlenen van opdrachten.
Die €1,2 miljoen kan ik volgen, maar dat gebruik laten maken van zijn appartement is zoiets als die Roermondse zakenman die zijn vriend de politicus Van Rey op een gezamenlijke reis op een etentje trakteerde, waarna de laatste door het OM beschuldigd werd van witwassen!
Het zou wenselijk zijn als een normaal mens zou kunnen volgen wat Justitie doet in dit land en dat is zo langzamerhand niet meer het geval.
- Je zou denken dat een onbevoegd gegeven garantie nietig is en dus niet ingetrokken kan worden, maar het resultaat is hetzelfde: de lening wordt onmiddellijk opeisbaar.
Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp
U schrijft: “We kunnen ons niet veroorloven dat op een zo cruciaal onderdeel van het overheidsapparaat zoveel mensen blijken te zitten die niet weten waar ze mee bezig zijn.” Dit geldt eveneens voor de meeste van onze Volksvertegenwoordigers. Heel triest en funest voor de besluitvorming.