Het was geen goed idee van de Amsterdamse PvdA om buiten alles en iedereen om Pieter Hilhorst, de ombudsman van de VARA, tot opvolger van Lodewijk Asscher te benoemen.

Ook de verkiezing die ze vlug nog even georganiseerd hebben en de kandidaten die ze daar voor opgetrommeld hadden maakten dat arrogante gedrag niet goed. Hilhorst had een week van te voren al aangekondigd dat hij de opvolger ging worden van Lodewijk Asscher en dat was politiek niet erg verstandig van hem.

Wethouders worden door de Raad benoemd en het college van B en W, dat met een nieuwe wethouder moet samenwerken, wordt daar van te voren in gekend. Ook als lang van te voren vast staat wie het worden gaat vereisen de beleefdheid en de democratische spelregels dat dit protocol wordt gevolgd.

Maar de leiding van de Amsterdamse PvdA beschouwde tot aan de laatste gemeenteraadsverkiezing de gemeente als een verlengstuk van zich zelf. De partij wikte en beschikte altijd over de politieke posten in de stad als een godheid, zonder serieus met de rechten en belangen van anderen rekening te houden.

Dat kon omdat de bevolking van de stad zich in grote meerderheid socialistisch voelde. Een deel omdat het cliënten zijn van de partij en ze er voor hun levensonderhoud van afhankelijk zijn. Een ander deel omdat hun vaders en grootvaders ook al bij die partij hoorden en ze het onfatsoenlijk zouden vinden om op iets anders te stemmen bij verkiezingen. Het gevolg is dat de politiek in Amsterdam altijd vergelijkbaar was met die van de KVP in Limburg.

Het aantal bestuurlijke blunders in Amsterdam is mega en corruptieschandalen zijn er nooit van de lucht geweest. Wie in deze stad advocaat geweest en wel eens strafzaken deed, is ervan op de hoogte. Wie zelf in de politiek zit waarschijnlijk ook, maar het grote publiek hoort er bitter weinig van. Dat komt omdat de media Amsterdam en haar politieke bestel zien als deel van hun eigen milieu. De blunders en corruptie in het bestel ziet men als vuile was die liever niet wordt buiten gehangen.

Neem het geval Hooijmaijers. Hij is in Amsterdam wethouder geweest en in alle stilte vertrokken. Pas toen hij als gedeputeerde in Noord Holland was afgetreden wegens een blunder met een IJslandse bank, kwamen zijn praktijken als wethouder economische zaken in Amsterdam in de publiciteit. Daarbij werd er vooral de nadruk opgelegd dat hij lid was van de VVD. Maar als ze wethouders worden in Amsterdam trekken VVD’ers partij voor de Amsterdamse PvdA, meer dan voor hun eigen Haagse VVD. Dat is de prijs die ze hier betalen en waar de meesten ook helemaal niet mee zitten.

Van veel van de grootste blunders van de Amsterdamse overheid horen we nooit iets. Van de Noord Zuid lijn weten we dat hij veel meer kost dan oorspronkelijk geraamd was. Maar wie weet dat de ramingen opzettelijk te laag zijn gehouden omdat men anders bang was dat de aanleg er niet door zou komen? En dat het slechte nieuws gedoseerd gegeven werd om de mensen te laten wennen? Wie is er van op de hoogte dat er veel goedkopere tracés waren voor de metro verbindingen maar dat daar om onbegrijpelijke redenen niet voor gekozen is?

De Noord Zuid lijn had onder de Boerenwetering zullen lopen naar de RAI en Station Zuid. Als U even een kaart van Amsterdam erbij pakt kunt U zien dat we dan met de aanleg een heel pak problemen niet gehad zouden hebben. Een aantal welgestelde Amsterdamse burgers aan de Herman Heijermansweg wilden het ding niet voor hun deur en daarom is hij uiteindelijk via het Rokin, Vijzelgracht en Ferdinand Bol gepland.

Van Station Zuid kunt U via het Olympisch stadion met een Metrolijn naar Sloterdijk. En dan verder naar het Centraal Station, denkt U natuurlijk, maar dat is niet zo. Hij gaat wel verder dan Sloterdijk maar stopt om onverklaarbare redenen midden in de wereld op de Isolatorweg. Als U per rail verder wil moet U in Sloterdijk overstappen op de NS.

Wie nu van het Centraal naar Station Zuid wil met de Metro gaat over het Amstelstation en met een grote boog over de Amstel naar Station Rai en Zuid. Op de fiets is sneller. Wat ook een stuk sneller zou zijn was die metro door West als hij doorgetrokken was naar Centraal. Waarom dat niet gebeurd is, de Heer mag het weten. Er zijn de meest fantastisch plannen gemaakt voor het Orlyplein in Sloterdijk, dat er nu triest en verlaten bij ligt. Het bleek te duur en de plannen zijn halverwege afgeblazen. Maar van een doortrekken van de metrolijn heeft men afgezien. ‘Aangezien de metro tussen Isolatorweg en CS vrijwel geheel parallel aan een reeds bestaande spoorlijn zou lopen, is bij een dergelijke verlenging slechts een beperkte reizigersgroei te verwachten’, vond de gemeente.

In de Metronet studie van 2007 staat hierover: ‘In het programakkoord wordt de wens uitgesproken om de zogenaamde “Kleine Ring” te sluiten door de Ringlijn vanaf station Isolatorweg door te trekken naar het Centraal Station. Onderzoek toont aan dat deze verbinding een redelijke vervoerwaarde heeft, maar dat de meeste reizigers zullen bestaan uit treinreizigers. Het aantal nieuwe OV reizigers dat deze verlenging oplevert is klein. Met de sluiting van de “Kleine Ring” worden de Houthavens aangesloten op het metronet, wat gunstig is voor de ruimtelijke ontwikkeling van dit gebied.

Dat overstappen op Sloterdijk niet meevalt met die ongelijkvloerse perrons, dat het tijd kost en duur is blijft onvermeld. Klantvriendelijkheid speelt geen rol.

Het onderzoek waarop men zich hier baseert is voor zover ik weet niet gepubliceerd. Maar dat een eindpunt op de Isolatorweg een betere kostenopbrengst verhouding geeft dan een op het Centraal Station is moeilijk te geloven. Als iemand van U het begrijpt of er meer van weet dan houd ik me aanbevolen.

Voorlopig houd ik het erop dat het thuis hoort in het rijtje blunders, waarvan de stad nog meer te lijden heeft dan van de gemeentelijke corruptie. Die trouwens ook niet mals is.

---

Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp