Bij verkiezingen zoals EP2019 maken de grote partijen volledige handleidingen voor van alles en nog wat. Niets wordt aan het toeval overgelaten. Dat hun verliezen dan ook niet aan het toeval te wijten zullen zijn willen ze vast en zeker niet weten. Nicolette Geveke bekeek het voortbrengsel van de sociaaldemocraten wat nauwkeuriger.

Feps-Europe, is de denktank van de Progressieve Alliantie van Socialisten en Democraten, de S & D fractie waartoe ook onze PvdA behoort, in het EU-parlement. Onlangs publiceerden zij – mede gefinancierd door dat EU-parlement – een 200 pagina’s tellende studie over asielbeleid en asielperceptie in zeven landen: ‘European public opinion and migration: achieving common progressiv narratives.’(Er staan sinds 2 weken ook drie filmpjes, maar vrijwel niemand bekijkt ze: 1. 28 views, 2. 80 views, en 3. 21 views) Het is – zoals meestal bij Feps – een gedegen rapport. Daar kan men op veel universiteiten een voorbeeld aan nemen.

Toegevoegd is een kort pamflet met aanbevelingen, zodat discussianten weten hoe ze moeten framen ten einde parlementariërs met een andere visie op 23 mei buiten de poort te houden.

De belangrijkste aanbevelingen qua inhoud en gesprekstactiek voor discussies met kiezers en politieke tegenstanders (vrije vertaling en samenvatting NG):

1. 1. 1. Voorop staat het narratief dat alleen de progressieven migratie op een uitgebalanceerde wijze benaderen. Kiezers moet worden wijsgemaakt (narrativ) dat migratie volstrekt normaal is en essentieel voor onze welvaart. (NG: bewijs ontbreekt) Op langere termijn moet de publieke opinie gaan voor diversiteit in een geglobaliseerde wereld. Mensen moet niet worden gezegd dat ze het fijn moeten vinden, maar dat immigratie nuttig is voor de welvaart van hun land. Belangrijk is dat immigratie die permanent zal zijn, wordt gemanaged op EU niveau via de Common European Asylum System. En verder wil men uiteraard doorgaan met ontwikkelingshulp.
      2. Migratie moet minder belangrijk lijken door het slechts als onderdeel van andere topics te tackelen. Dus geen wij-zij discussie maar wijzen op handhaven van socialistische sociaal-economische wensen zoals uitkeringen, gelijke lonen, en stellen dat zonder immigratie sommige onzekerheids- en onveiligheidsgevoelens zelfs zullen toenemen (NG: hoe?)
      3. Primair: eigen lijn volgen, maar ook uitbuiten van ‘fouten’ van populisten en rechtse (NG ‘far right’: bedoeld wordt alles rechts van de EVP-CDA) partijen, zoals Brexit en locale missers, als bewijs dat hardliners het fout doen; ook kan men lokaal gemaakte fouten verwijten aan de regering. Klachten van burgers moeten serieus worden genomen, maar (sociale)kosten gelden voor een ieder en juist integratie en gelijkheid voorkomen criminaliteit en radicalisering.
      4. Praktische adviezen
   1. 1. • gebruik heldere en normale taal
         • houd het vriendelijk: met ferme taal worden de eigen kiezers voor het hoofd gestoten
         • vermijd negatieve termen: dus niet ongeschoolde arbeiders, doch gebruik concrete beroepen zoals schoonmakers in het ziekenhuis, of bouwvakkers
         • veeg economische migranten en vluchtelingen niet bij elkaar
         • de beste doelgroep zijn jongeren en vroegere niet-stemmers; het is immers veel moeilijker om een rechtse kiezer terug te winnen.
         • trek historische parallellen tussen nu, en hoe de EU werd vorm gegeven en hoe die telkens een reden voor uitbreiding waren.

    

De drie traditionele politieke stromingen in het EU-parlement vrezen de mening van de kiezer eind mei. Niet dat ze bang zijn dat hun politieke erfgoed verloren gaat, want dat hebben ze allang overboord gezet, zoals de liberale premier van Estland zei: “het kan me niet schelen of we winnen of verliezen zolang als de stemmen maar gaan naar een pro-EU partij.”

Ook de Christendemocraten hebben hun wortels allang afgekapt: de EVP (CDA) verfoeit nieuwe christenen. Met de Progressieve Alliantie van Socialisten en Democraten (S&D) (PvdA) is het al niet beter gesteld: niet alleen heeft men de eigen ideologie en de belangen van de eigen achterban sterk verwaarloosd, maar ook de belangen van nieuwelingen in Europa voorgetrokken en zich veel te lang laten ringeloren door MOE-landse zogenaamd verwante politieke partijen die de uitgangspunten van de Sociaaldemocratie nog steeds niet snappen.

De vorige verkiezingen opereerde de S&D succesvol op de sociale media, met een pan-Europees pyramidaal netwerk, en was er een winst van zeven zetels. De PvdA heeft sinds 10 jaar 3 Europarlementariërs in de 190 leden tellende S&D-fractie en heeft daar dus nagenoeg nix in de melk te brokken.

---

Dit artikel verscheen eerder vandaag ook op Polderland

---

Nicolette Geveke is correspondent Brussel voor Veren of Lood.