Als het nut van misdaadbestrijding een kwestie is die af hangt van de opbrengst, is het weinig meer dan eenzelfde racket als dat van de criminelen. Onze overheid heeft wat uit te leggen.

Dit viel vanmorgen te lezen bij Teletekst:

Er zijn twee dingen hierbij waarmee ik de grootste problemen heb.

• De fixatie op het idee dat geld afpakken essentieel is voor misdaadbestrijding
• Het verdere verleggen van de aandacht naar een financiële aanpak.

Anders dan de analogieën die de op van de politie graag gebruikt is de essentie van politiewerk niet meetbare resultaten qua afgepakte winsten, maar het voorkomen dat de burger er last van krijgt. Door zich voortaan te concentreren op de geldstromen verdwijnt de concentratie op burgerbelangen allengs verder naar de achtergrond.

Dat betekent niet dat de politie geen aandacht moet hebben voor de witteboordencriminaliteit die de financiering van uitgebreide netwerken mogelijk maakt en in stand houdt, maar het is een andere tak van sport dan de dagelijkse handhaving. Aan dat onderscheid ontbreekt het teveel, en dat is een uitermate slechte zaak. De handhaving op straat dient het visitekaartje van de politie te zijn, maar verder dan het uitdelen van boetes als dat even beter uitkomt lijkt het niet meer te behelzen.

Wat ook een rol lijkt te spelen is de attitude van het OM:

Het OM wil meer energie steken in het volgen van verdachte geldstromen en zo criminelen opsporen. Nu is dat vaak andersom: het OM spoort eerst een crimineel op en gaat daarna op zoek naar waar het geld is gebleven.
Dat levert te weinig op, vindt het OM. Justitie vangt vaak de ‘kleine vissen’, maar de grote criminelen ontspringen de dans. Zij hebben hun geld weggestopt achter ingewikkelde financiële constructies in het buitenland en weten uit het zicht van de opsporingsinstanties te blijven.

Ongetwijfeld zal de gemiddelde straatdiender het geweldig vinden om te worden ingezet bij het in beslag nemen van een loods vol Ferrari’s, maar meer dan een momentopname is dat nooit. Het zet geen zoden aan de dijk. Zoals hierboven terecht staat vermeld, zit het geld van de meeste grotere criminelen achter ingewikkelde financiële constructies verstopt. Het daar achter vandaan peuteren is een vak op zich, dat medewerking vereist van mensen die de politie niet of nauwelijks betalen kan. En waarvan je vervolgens maar moet hopen dat de nog betere jongens in dat vak niet door de wederpartij zijn gehuurd om zich legaal te beschermen. Zoiets eindigt met lange steekspelen in Civiel recht, en naar ik begreep zijn dat slepende kwesties. Het zijn gevechten waar een OM weinig te zoeken heeft, omdat het NOOIT echt iets zal opleveren.

Het is mijns inziens belangrijker de opkomst van nieuwe criminelen – die anders op iets latere leeftijd zelf weer gaan bouwen aan hun eigen ingewikkelde financiële constructies in het buitenland – te voorkomen. Pak ze als je ze nog in beeld hebt. Zorg dat hun business het straatniveau nooit ontgroeit, en grijp ze daar bij hun kladden. Dat is waar de politie ten enenmale het meest geschikt voor is, maar dat daarop wordt bezuinigd ten faveure van confisqueren van andermans luchtkastelen is niet alleen niet slim, maar zal op termijn ook geen resultaten opleveren.

Terwijl op andere punten in binnensteden nieuw onkruid  opnieuw opschiet. De gedachte dat dat ooit oplosbaar zal zijn moet worden verlaten, evenals het idee dat uiteindelijk iedereen zijn gerechte straf dient te ontvangen. Politiewerk is dweilen met de kraan open, maar dient in dat perspectief te zorgen dat desondanks zo min mogelijk mensen nat worden.

De politie moet zich met haar kerntaken bezig blijven houden. De bestrijding van de last die de overheid van andersoortige criminaliteit ondervindt zal zij uit een ander budget moeten financieren. het is de hoogste tijd deze takken van sport ook financieel te scheiden, want de politietop zelf blijkt niet in staat de juiste prioriteiten te stellen.