Zo aan het einde van de week zwabberen mijn gedachten soms alle kanten op. Er staat ‘pigment’ boven dit stukje, maar het had ook ‘genocide’ kunnen zijn.

Die gebreken moet u zien als aanjager van wilde gedachten. Uiteindelijk is een gepigmenteerde huid de natuurlijke staat van de mens, en wittigheid is alleen een natuurlijke oplossing om het gebrek aan voldoende zonneschijn op de hoge breedtegraden in Europa te kunnen helpen ondervangen. U wist niet dat witheid een gebrek was als gevolg van een natuurlijke poging gebreken te voorkomen? Bij deze dan.

Mijn gedachten over genocide ontstonden hierdoor:

Wat mij door het hoofd schoot was de vraag of je voor het vermoorden van je eigen volk ook voor genocide (volkerenmoord) kan worden veroordeeld? Want hoewel het in dit geval duidelijk moet zijn gebeurd, houdt dat toch iets bizars. Ik weet dat er ooit landen zijn geweest waar zelfmoord strafbaar was, maar de tegenstrijdigheid wringt, als u mij deze filosofische oprisping op weg naar uw Vrijmibo vergeven wilt.

En u voelt de link met pigment al wel aankomen, nietwaar? Zou je de EU kunnen aanklagen voor haar poging tot een langzame genocide op ‘witte mensen’, zoals zij in de EU nu probeert rond te krijgen? Dat proces tegen deze Rode Khmer-fossielen zou daarvoor de jurisprudentie kunnen leveren, maar ik houd er mijn twijfels over.

Dat het een hopeloos domme exercitie is, is weer een ander verhaal. Niet alleen is zelfmoord nooit de eerste verstandige optie, maar er is nog en andere reden waarom het zinloos is. Door in Europa te wonen wordt je vanzelf blank, zo zijn de huidige witjes het ooit ook geworden. Wie niet de stamvader van ‘wit’ wil worden, moet snel terug naar Afrika.

Kun je dat uitleggen aan de ZwartePietioten? Tot mijn verbazing blijkt pigment ook je oren te laten dichtslibben. Het blijft vreemd spul.